¹Al la hxorestro. Psalmo de David. Kanto. Vin oni fidas kaj gloras, ho Dio, en Cion; Kaj al Vi oni plenumas promesojn.

¹Til sangmesteren; en salme av David; en sang.

²Al Vi, kiu auxskultas pregxon, Venas cxiu karno.

²Dig, Gud, priser de i stillhet på Sion, og dig gir de det de har lovt.

³Krimajxoj min premas; Niajn pekojn Vi pardonos.

³Du som hører bønner, til dig kommer alt kjød.

⁴Felicxa estas tiu, kiun Vi elektas kaj alproksimigas al Vi, Ke li logxu en Viaj kortoj. Ni satigxu per la bonajxoj de Via domo, De Via sankta templo.

⁴Når mine misgjerninger er blitt mig for svære, så forlater du våre overtredelser.

⁵Per timindajxoj Vi respondas al ni en justeco, Ho Dio de nia savo, Espero de cxiuj finoj de la tero kaj de malproksimaj maroj,

⁵Salig er den du utvelger og lar komme nær, så han bor i dine forgårder; vi vil mette oss med de gode ting i ditt hus, ditt hellige tempel.

⁶Vi, kiu fortigas montojn per Sia forto, Kiu estas zonita per potenco,

⁶Med forferdelige gjerninger bønnhører du oss i rettferdighet, du vår frelses Gud, du som er en tilflukt for alle jordens ender og havet langt borte.

⁷Kiu kvietigas la bruadon de maroj, la bruadon de iliaj ondoj, Kaj la tumulton de popoloj.

⁷Han gjør fjellene faste med sin kraft, omgjordet med velde.

⁸Kaj ektimos pro Viaj mirakloj la logxantoj de la limoj; La lokojn de la sunlevigxo kaj sunsubiro Vi gxojigas.

⁸Han stiller havenes brusen, deres bølgers brusen og folkenes bulder.

⁹Vi memoras pri la tero, Kaj Vi donas al gxi akvon, kaj Vi forte gxin ricxigas; La torento de Dio estas plena de akvo; Vi pretigas gxian panon, cxar tiel Vi gxin arangxis.

⁹Og de som bor ved jordens ender, frykter for dine tegn; de steder hvor morgen og aften bryter frem, fyller du med jubel.

¹⁰Vi donas trinkon al gxiaj sulkoj, Vi ebenigas gxiajn bulojn; Per pluvego Vi gxin moligas, Vi benas gxiajn kreskajxojn.

¹⁰Du har gjestet jorden og gitt den overflod, gjort den såre rik, Guds bekk er full av vann; du har latt dem få sitt korn, for således lager du jorden til.

¹¹Vi kronas la jaron per Via bono; Kaj la signoj de Viaj piedoj gutas per graso.

¹¹Du vannet dens furer, senket dens plogland; du bløtte den med regnskurer, velsignet dens grøde.

¹²La stepoj de dezerto grasigxas, Kaj la montetoj zonigxas per gxojo.

¹²Du har kronet din godhets år, og dine fotspor drypper av fedme.

¹³La herbejoj kovrigxas per brutaroj, Kaj la kampoj vestigxas per greno; Ili gxojas kaj kantas.

¹³Ødemarkens beiter drypper, og haugene omgjorder sig med jubel.

¹⁴Engene er klædd med får, og dalene er dekket med korn; folk roper med fryd og synger.