¹Instruo de Asaf. Atentu, ho mia popolo, mian instruon; Klinu vian orelon al la paroloj de mia busxo.

¹En læresalme av Asaf. Lytt, mitt folk, til min lære, bøi eders ører til min munns ord!

²Mi malfermos per sentenco mian busxon; Mi eldiros enigmojn el tempo antikva.

²Jeg vil oplate min munn med tankesprog, jeg vil la utstrømme gåtefulle ord fra fordums tid.

³Kion ni auxdis kaj sciigxis, Kion rakontis al ni niaj patroj,

³Det vi har hørt og vet, og det våre fedre har fortalt oss,

⁴Tion ni ne kasxos antaux iliaj infanoj, Rakontante al venonta generacio la gloron de la Eternulo, Kaj Lian potencon, kaj Liajn miraklojn, kiujn Li faris.

⁴det vil vi ikke dølge for deres barn, men for den kommende slekt fortelle Herrens pris og hans styrke og de undergjerninger som han har gjort.

⁵Li starigis ateston en Jakob, Kaj en Izrael Li fiksis legxon, Pri kiu Li ordonis al niaj patroj, Ke ili sciigu gxin al siaj infanoj,

⁵Han har reist et vidnesbyrd i Jakob og satt en lov i Israel, som han bød våre fedre å kunngjøre sine barn,

⁶Por ke sciu estonta generacio, la infanoj, kiuj naskigxos, Ili levigxu kaj rakontu al siaj infanoj.

⁶forat den kommende slekt, de barn som skulde fødes, kunde kjenne dem, kunde stå frem og fortelle dem for sine barn

⁷Ili metu sian fidon sur Dion, Kaj ili ne forgesu la farojn de Dio, Kaj ili plenumu Liajn ordonojn;

⁷og sette sitt håp til Gud og ikke glemme Guds gjerninger, men holde hans bud

⁸Kaj ili ne estu, kiel iliaj patroj, Generacio ribela kaj perfida, Generacio, kiu ne estis firma per sia koro, Nek fidela al Dio per sia spirito.

⁸og ikke være som deres fedre, en opsetsig og gjenstridig slekt, en slekt som ikke gjorde sitt hjerte fast, og hvis ånd ikke var trofast mot Gud.

⁹La filoj de Efraim, armitaj, portantaj pafarkon, Turnigxis malantauxen en tago de batalo;

⁹Efra'ims barn, de rustede bueskyttere, vendte om på stridens dag.

¹⁰Ili ne plenumis la interkonsenton de Dio, Kaj rifuzis sekvi Lian instruon;

¹⁰De holdt ikke Guds pakt og vilde ikke vandre i hans lov,

¹¹Kaj ili forgesis Liajn farojn, Kaj Liajn miraklojn, kiujn Li aperigis al ili.

¹¹og de glemte hans store gjerninger og de under som han hadde latt dem se.

¹²Antaux iliaj patroj Li faris miraklojn En la lando Egipta, sur la kampo Coan.

¹²For deres fedres øine hadde han gjort under i Egyptens land, på Soans mark*. / {* 4MO 13, 22.}

¹³Li fendis la maron kaj pasigis ilin, Kaj starigis la akvon kvazaux muron;

¹³Han kløvde havet og lot dem gå gjennem det og lot vannet stå som en dynge.

¹⁴Kaj Li kondukis ilin tage en nubo Kaj la tutan nokton en la lumo de fajro;

¹⁴Og han ledet dem ved skyen om dagen og hele natten ved ildens lys.

¹⁵Li fendis sxtonojn en la dezerto, Kaj trinkigis ilin kvazaux el granda abismo;

¹⁵Han kløvde klipper i ørkenen og gav dem å drikke som av store vanndyp.

¹⁶Li eligis riveretojn el roko, Kaj fluigis akvon kiel riverojn.

¹⁶Og han lot bekker gå ut av klippen og vann flyte ned som strømmer.

¹⁷Sed ili plue pekis antaux Li, CXagrenis la Plejaltulon en la dezerto;

¹⁷Men de blev ennu ved å synde mot ham, å være gjenstridige mot den Høieste i ørkenen.

¹⁸Kaj ili incitis Dion en sia koro, Petante mangxon pro sia kaprico;

¹⁸Og de fristet Gud i sitt hjerte, så de krevde mat efter sin lyst.

¹⁹Kaj ili parolis kontraux Dio, Kaj diris:CXu Dio povas kovri tablon en la dezerto?

¹⁹Og de talte mot Gud, de sa: Kan vel Gud dekke bord i ørkenen?

²⁰Jen Li frapis rokon, Kaj versxigxis akvo kaj ekfluis riveroj: CXu Li povas ankaux panon doni? CXu Li pretigos ankaux viandon por Sia popolo?

²⁰Se, han har slått klippen så det fløt ut vann, og bekker strømmet over; mon han også kan gi brød, eller kan han komme med kjøtt til sitt folk?

²¹Tial la Eternulo, auxdinte, flamigxis; Kaj fajro ekbrulis kontraux Jakob, Kaj levigxis kolero kontraux Izrael;

²¹Derfor, da Herren hørte det, harmedes han, og ild optendtes mot Jakob, og vrede reiste sig mot Israel,

²²CXar ili ne kredis je Dio Kaj ne fidis Lian savon.

²²fordi de ikke trodde på Gud og ikke stolte på hans frelse.

²³Kaj Li ordonis el supre al la nuboj, Kaj Li malfermis la pordojn de la cxielo;

²³Og han gav skyene der oppe befaling og åpnet himmelens porter.

²⁴Kaj Li pluvigis al ili manaon, por mangxi, Kaj Li donis al ili cxielan grenon.

²⁴Og han lot manna regne over dem til føde og gav dem himmelkorn.

²⁵Panon de potenculoj cxiu mangxis; Li sendis al ili mangxon satege.

²⁵Englebrød* åt enhver; han sendte dem næring til mette. / {* d.e. brød fra englenes bolig, himmelbrød.}

²⁶Li kurigis tra la cxielo venton orientan, Kaj per Sia forto Li aperigis venton sudan;

²⁶Han lot østenvinden fare ut i himmelen og førte sønnenvinden frem ved sin styrke.

²⁷Kaj Li pluvigis sur ilin viandon kiel polvon, Kaj flugilajn birdojn kiel apudmaran sablon;

²⁷Og han lot kjøtt regne ned over dem som støv og vingede fugler som havets sand,

²⁸Kaj Li faligis cxion mezen de ilia tendaro, CXirkauxe de iliaj logxejoj.

²⁸og han lot dem falle ned midt i deres leir, rundt omkring deres boliger.

²⁹Kaj ili mangxis kaj tre satigxis; Kaj Li venigis al ili tion, kion ili deziris.

²⁹Og de åt og blev såre mette, og det de lystet efter, gav han dem.

³⁰Sed kiam ili ankoraux ne forlasis sian deziron Kaj ilia mangxajxo estis ankoraux en ilia busxo,

³⁰De hadde ennu ikke latt fare det de lystet efter, ennu var deres mat i deres munn,

³¹La kolero de Dio venis sur ilin Kaj mortigis la plej eminentajn el ili, Kaj la junulojn de Izrael gxi faligis.

³¹da reiste Guds vrede sig mot dem, og han herjet blandt deres kraftfulle menn, og Israels unge menn slo han ned.

³²Malgraux cxio cxi tio ili plue ankoraux pekis Kaj ne kredis je Liaj mirakloj.

³²Med alt dette syndet de enda og trodde ikke på hans undergjerninger.

³³Kaj Li finigis iliajn tagojn en vanteco Kaj iliajn jarojn en teruro.

³³Derfor lot han deres dager svinne bort i tomhet og deres år i forskrekkelse.

³⁴Kiam Li estis mortiganta ilin, tiam ili Lin eksercxis, Returnigxis kaj fervore vokis Dion;

³⁴Når han herjet blandt dem, da spurte de efter ham og vendte om og søkte Gud

³⁵Kaj ili rememoris, ke Dio estas ilia fortikajxo Kaj Dio la Plejalta estas ilia Liberiganto.

³⁵og kom i hu at Gud var deres klippe, og den høieste Gud deres gjenløser.

³⁶Sed ili flatis al Li per sia busxo, Kaj per sia lango ili mensogis al Li;

³⁶Men de smigret for ham med sin munn og løi for ham med sin tunge.

³⁷CXar ilia koro ne estis firma al Li, Kaj ili ne estis fidelaj en Lia interligo.

³⁷Og deres hjerte hang ikke fast ved ham, og de var ikke tro mot hans pakt.

³⁸Tamen Li, favorkora, pardonas pekon, kaj Li ne pereigas, Kaj Li ofte forklinis Sian koleron, Kaj Li ne eligis Sian tutan furiozon.

³⁸Men han, han er miskunnelig, han tilgir misgjerning og forderver ikke; mange ganger lot han sin vrede vende om og lot ikke all sin harme bryte frem.

³⁹Kaj Li rememoris, ke ili estas karno, Vento, kiu iras kaj ne revenas.

³⁹Og han kom i hu at de var kjød, et åndepust som farer avsted og ikke kommer tilbake.

⁴⁰Kiom da fojoj ili cxagrenis Lin en la dezerto Kaj indignigis Lin en la stepo!

⁴⁰Hvor titt var de ikke gjenstridige mot ham i ørkenen, gjorde ham sorg på de øde steder!

⁴¹Ripete ili incitadis Dion Kaj provokis la Sanktulon de Izrael.

⁴¹Og de fristet Gud på ny og krenket Israels Hellige.

⁴²Ili ne rememoris Lian manon, La tagon, en kiu Li liberigis ilin de premanto,

⁴²De kom ikke hans hånd i hu den dag han forløste dem fra fienden,

⁴³Kiam Li faris en Egiptujo Siajn signojn Kaj Siajn miraklojn sur la kampo Coan;

⁴³han som gjorde sine tegn i Egypten og sine under på Soans mark.

⁴⁴Kiam Li sxangxis en sangon iliajn riverojn kaj torentojn, Ke ili ne povis trinki.

⁴⁴Han gjorde deres elver til blod, og sine rinnende vann kunde de ikke drikke.

⁴⁵Li sendis sur ilin insektojn, kiuj ilin mangxis, Kaj ranojn, kiuj ilin pereigis;

⁴⁵Han sendte imot dem fluesvermer som fortærte dem, og frosk som fordervet dem.

⁴⁶Iliajn produktojn de la tero Li fordonis al vermoj Kaj ilian laboron al akridoj;

⁴⁶Og han gav gnageren* deres grøde og gresshoppen deres høst. / {* d.e. gresshoppen.}

⁴⁷Per hajlo Li batis iliajn vinberojn, Kaj iliajn sikomorojn per frosto;

⁴⁷Han slo deres vintrær ned med hagl og deres morbærtrær med haglstener.

⁴⁸Li elmetis al hajlo iliajn brutojn, Kaj iliajn pasxtatarojn al fulmo;

⁴⁸Og han overgav deres fe til haglet og deres hjorder til ildsluer.

⁴⁹Li sendis sur ilin Sian flamantan koleron, Furiozon, malbenon, kaj mizeron, Tacxmenton da malbonaj angxeloj.

⁴⁹Han slapp sin brennende vrede løs mot dem, harme og forbitrelse og trengsel, en sending av ulykkes-bud.

⁵⁰Li donis liberan vojon al Sia kolero, Ne sxirmis kontraux la morto ilian animon, Kaj ilian vivon Li transdonis al pesto;

⁵⁰Han brøt vei for sin vrede, sparte ikke deres sjel for døden, overgav deres liv til pesten.

⁵¹Li mortigis cxiun unuenaskiton en Egiptujo, La komencajn fortojn en la tendoj de HXam.

⁵¹Og han slo alle førstefødte i Egypten, styrkens førstegrøde i Kams telter.

⁵²Kaj Li kondukis kiel sxafojn Sian popolon, Kaj Li kondukis ilin kiel pasxtataron tra la dezerto;

⁵²Og han lot sitt folk bryte op som en fåreflokk og førte dem som en hjord i ørkenen.

⁵³Li kondukis ilin en sendangxereco, kaj ili ne timis, Kaj iliajn malamikojn kovris la maro;

⁵³Og han ledet dem tryggelig, og de fryktet ikke, men havet skjulte deres fiender.

⁵⁴Kaj Li venigis ilin al Sia sankta limo, Al tiu monto, kiun akiris Lia dekstra mano;

⁵⁴Og han førte dem til sitt hellige landemerke, til det berg hans høire hånd hadde vunnet.

⁵⁵Li forpelis antaux ili popolojn, Lote disdonis ilian heredon, Kaj logxigis en iliaj tendoj la tribojn de Izrael.

⁵⁵Og han drev hedningene ut for deres åsyn og lot deres land tilfalle dem som arvedel og lot Israels stammer bo i deres telter.

⁵⁶Sed ili incitis kaj cxagrenis Dion la Plejaltan, Kaj Liajn legxojn ili ne observis;

⁵⁶Men de fristet Gud, den Høieste, og var gjenstridige mot ham, og de aktet ikke på hans vidnesbyrd.

⁵⁷Ili defalis kaj perfidigxis, kiel iliaj patroj, Returnigxis, kiel malfidinda pafarko;

⁵⁷De vek av og var troløse, som deres fedre, de vendte om, likesom en bue som svikter.

⁵⁸Ili kolerigis Lin per siaj altajxoj, Kaj per siaj idoloj ili Lin incitis.

⁵⁸Og de vakte hans harme med sine offerhauger og gjorde ham nidkjær med sine utskårne billeder.

⁵⁹Dio auxdis kaj flamigxis, Kaj forte ekindignis kontraux Izrael;

⁵⁹Gud hørte det og blev vred, og han blev såre kjed av Israel.

⁶⁰Li forlasis Sian logxejon en SXilo, La tendon, en kiu Li logxis inter la homoj;

⁶⁰Og han forlot sin bolig i Silo, det telt han hadde opslått blandt menneskene.

⁶¹Kaj Li fordonis en malliberecon Sian forton, Kaj Sian majeston en la manon de malamiko;

⁶¹Og han overgav sin styrke til fangenskap og sin herlighet i fiendens hånd.

⁶²Kaj Li elmetis al glavo Sian popolon, Kaj kontraux Sia heredo Li flamigxis.

⁶²Og han overgav sitt folk til sverdet og harmedes på sin arv.

⁶³GXiajn junulojn formangxis fajro, Kaj gxiaj junulinoj ne estis prikantataj;

⁶³Ild fortærte dets unge menn, og dets jomfruer fikk ingen brudesang.

⁶⁴GXiaj pastroj falis de glavo, Kaj gxiaj vidvinoj ne ploris.

⁶⁴Dets prester falt for sverdet, og dets enker holdt ikke klagemål*. / {* nemlig over sine døde.}

⁶⁵Sed mia Sinjoro vekigxis kiel dormanto, Kiel fortulo, vigligita de vino.

⁶⁵Da våknet Herren som en sovende, som en helt som jubler av vin.

⁶⁶Kaj Li batis gxiajn malamikojn malantauxen: Eternan malhonoron Li donis al ili.

⁶⁶Og han slo sine motstandere tilbake, påførte dem en evig skam.

⁶⁷Kaj Li malsxatis la tendon de Jozef, Kaj la tribon de Efraim Li ne elektis;

⁶⁷Og han forkastet Josefs telt og utvalgte ikke Efra'ims stamme,

⁶⁸Sed Li elektis la tribon de Jehuda, La monton Cion, kiun Li ekamis;

⁶⁸men han utvalgte Juda stamme, Sions berg som han elsket.

⁶⁹Kaj Li konstruis Sian sanktejon kiel monton, Kaj kiel la teron Li fortikigis gxin por cxiam.

⁶⁹Og han bygget sin helligdom lik høie fjell, lik jorden, som han har grunnfestet for evig tid.

⁷⁰Kaj Li elektis Davidon, Sian sklavon, Kaj Li prenis lin el la staloj de sxafoj.

⁷⁰Og han utvalgte David, sin tjener, og tok ham fra fårehegnene;

⁷¹De apud la sxafinoj Li venigis lin, Por pasxti Lian popolon Jakob kaj Lian heredon Izrael.

⁷¹fra de melkende får som han gikk bakefter, hentet han ham til å vokte Jakob, sitt folk, og Israel, sin arv.

⁷²Kaj li pasxtis ilin laux la fideleco de sia koro, Kaj per lertaj manoj li ilin kondukis.

⁷²Og han voktet dem efter sitt hjertes opriktighet og ledet dem med sin forstandige hånd.