¹Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

¹Huan zophar Naamanmi in a dawnga, huchiin a chi a:

²CXu kontraux multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj cxu tiu, kiu multe parolas, estas prava?

²Thu tampite dawn louh ding ahia hia? huan mi houlimnaa dim siamtansak ding hia?

³CXu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?

³Na kisaktheihnaten mite daisak ding hia? huan na simmoh chiangin, kuamahin nang honzahlaksak lou ding uhia?

⁴Vi diras:Mia opinio estas gxusta, Kaj mi estas pura antaux Viaj okuloj.

⁴Ka thuhilh a siangthoua, huan na mit uah ka siang hi, na chi ngala.

⁵Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaux vi Siajn lipojn,

⁵Himahleh Pathianin thugen maijen le jaw, nang demin a mukte hongleh;

⁶Kaj malkasxus antaux vi la sekretojn de la sagxo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne cxiujn viajn pekojn Dio rememoras.

⁶Huchin pilna thugukte nang a honensak dinga, a theihna ah thuah tampi ahi chih: huaijiakin na thulimlouhna gun sanga tawmjaw na lakah Pathianin nang a honphut chih theiin.

⁷CXu vi povas eltrovi la esencon de Dio? CXu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?

⁷Zonin Pathian na mu thei diam; hoihkimna ah Thilbangkimhihthei na mu thei diam?

⁸Tio estas pli alta ol la cxielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol SXeol; Kion vi povas ekscii?

⁸Van bangin a sanga; bang na hih thei dia? Seol sangin a thuka; bang na thei thei dia?

⁹Pli longa ol la tero estas gxia mezuro, Kaj pli largxa ol la maro.

⁹Huaia tehna lei sangin a saujawa, tuipi sangin a zajaw hi.

¹⁰Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros jugxon, Tiam kiu repusxos Lin?

¹⁰Paisuak henla, man henla, huan vaihawmna ah sam leh, huchiin kuan amah a dal thei dia?

¹¹CXar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.

¹¹Aman lah mi bangmahloute a thei ngala: ngaihtuah kei mahleh, thu limlouhna leng a mu hi.

¹²Ecx vanta homo devas kompreni, Ecx homo, kiu naskigxis sovagxulo.

¹²Mihing theihsiamna beiin theihsiamna a nei ding, sabengtung nou mihinga a pian chiangin.

¹³Se vi arangxas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;

¹³Na lungtang na koih dika, amah lama na khutte na jak leh;

¹⁴Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonajxoj resti en via tendo:

¹⁴Na khuta thulimlouhna a oma, gamlapia na koihkhiaka, gitlouhna na puanina na tensak kei leh;

¹⁵Tiam vi povos levi vian vizagxon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.

¹⁵Huchiin gensiatna ding omlouin na mai na daksak taktak dinga; ahi, na kip dinga, na lau kei ding:

¹⁶Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros gxin kiel forfluintan akvon.

¹⁶Na haksatna na mangngilh ding jiakin; tui luang mangsa bangin na theigige ding hi:

¹⁷Kaj via vivo levigxos pli hele ol la tagmezo, La mallumo farigxos kiel mateno.

¹⁷Huan sunlai sangin na hinna a telzo dinga; khomial om mahleh, jingsang bang ahi ding hi.

¹⁸Kaj vi estos trankvila, cxar ekzistas espero; Vi rigardos cxirkauxen, kaj iros dormi en sendangxereco.

¹⁸Huan lametna a om jiakin, na kipta ding hi; ahi, amah tanchin na zong dinga, muangin na khawlta ding hi.

¹⁹Vi kusxos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj sercxos vian favoron.

¹⁹Lup leng na lum lai dinga, huan kuamahin nang honlausak kei ding uhi; ahi, mi tampiin nang a honzong ding uhi.Himahleh gilou mitte a juausuak dinga, taina ding lampi a neikei ding ua, huan a lametna uh kha khah ahi ding hi.

²⁰Sed la okuloj de malpiuloj konsumigxos, Pereos por ili la rifugxo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.

²⁰Himahleh gilou mitte a juausuak dinga, taina ding lampi a neikei ding ua, huan a lametna uh kha khah ahi ding hi.