¹Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

¹Então respondeu Zofar, o naamatita, dizendo:

²CXu kontraux multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj cxu tiu, kiu multe parolas, estas prava?

²Não se dará resposta � multidão de palavras? ou será justificado o homem falador?

³CXu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?

³Acaso as tuas jactâncias farão calar os homens? e zombarás tu sem que ninguém te envergonhe?

⁴Vi diras:Mia opinio estas gxusta, Kaj mi estas pura antaux Viaj okuloj.

⁴Pois dizes: A minha doutrina é pura, e limpo sou aos teus olhos.

⁵Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaux vi Siajn lipojn,

⁵Mas, na verdade, oxalá que Deus falasse e abrisse os seus lábios contra ti,

⁶Kaj malkasxus antaux vi la sekretojn de la sagxo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne cxiujn viajn pekojn Dio rememoras.

⁶e te fizesse saber os segredos da sabedoria, pois é multiforme o seu entendimento; sabe, pois, que Deus exige de ti menos do que merece a tua iniqüidade.

⁷CXu vi povas eltrovi la esencon de Dio? CXu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?

⁷Poderás descobrir as coisas profundas de Deus, ou descobrir perfeitamente o Todo-Poderoso?

⁸Tio estas pli alta ol la cxielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol SXeol; Kion vi povas ekscii?

⁸Como as alturas do céu é a sua sabedoria; que poderás tu fazer? Mais profunda é ela do que o Seol; que poderás tu saber?

⁹Pli longa ol la tero estas gxia mezuro, Kaj pli largxa ol la maro.

⁹Mais comprida é a sua medida do que a terra, e mais larga do que o mar.

¹⁰Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros jugxon, Tiam kiu repusxos Lin?

¹⁰Se ele passar e prender alguém, e chamar a juízo, quem o poderá impedir?

¹¹CXar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.

¹¹Pois ele conhece os homens vãos; e quando vê a iniqüidade, não atentará para ela?

¹²Ecx vanta homo devas kompreni, Ecx homo, kiu naskigxis sovagxulo.

¹²Mas o homem vão adquirirá entendimento, quando a cria do asno montês nascer homem.

¹³Se vi arangxas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;

¹³Se tu preparares o teu coração, e estenderes as mãos para ele;

¹⁴Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonajxoj resti en via tendo:

¹⁴se há iniqüidade na tua mão, lança-a para longe de ti, e não deixes a perversidade habitar nas tuas tendas;

¹⁵Tiam vi povos levi vian vizagxon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.

¹⁵então levantarás o teu rosto sem mácula, e estarás firme, e não temerás.

¹⁶Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros gxin kiel forfluintan akvon.

¹⁶Pois tu te esquecerás da tua miséria; apenas te lembrarás dela como das águas que já passaram.

¹⁷Kaj via vivo levigxos pli hele ol la tagmezo, La mallumo farigxos kiel mateno.

¹⁷E a tua vida será mais clara do que o meio-dia; a escuridão dela será como a alva.

¹⁸Kaj vi estos trankvila, cxar ekzistas espero; Vi rigardos cxirkauxen, kaj iros dormi en sendangxereco.

¹⁸E terás confiança, porque haverá esperança; olharás ao redor de ti e repousarás seguro.

¹⁹Vi kusxos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj sercxos vian favoron.

¹⁹Deitar-te-ás, e ninguém te amedrontará; muitos procurarão obter o teu favor.

²⁰Sed la okuloj de malpiuloj konsumigxos, Pereos por ili la rifugxo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.

²⁰Mas os olhos dos ímpios desfalecerão, e para eles não haverá refúgio; a sua esperança será o expirar.