¹Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li auxskultis min.

¹Na minha angústia clamei ao Senhor, e ele me ouviu.

²Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.

²Senhor, livra-me dos lábios mentirosos e da língua enganadora.

³Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?

³Que te será dado, ou que te será acrescentado, língua enganadora?

⁴Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.

⁴Flechas agudas do valente, com brasas vivas de zimbro!

⁵Ve al mi, ke mi gastas en Mesxehx, Ke mi logxas inter la tendoj de Kedar!

⁵Ai de mim, que peregrino em Meseque, e habito entre as tendas de Quedar!

⁶Tro longe logxis mia animo Inter malamantoj de paco.

⁶Há muito que eu habito com aqueles que odeiam a paz.

⁷Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.

⁷Eu sou pela paz; mas quando falo, eles são pela guerra.