¹Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni gxoje kriu al la rifugxejo de nia helpo.

¹VENID, celebremos alegremente á Jehová: Cantemos con júbilo á la roca de nuestra salud.

²Ni venu antaux Lian vizagxon kun glorado, Per psalmoj ni gxoje kriu al Li.

²Lleguemos ante su acatamiento con alabanza; Aclamémosle con cánticos.

³CXar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Regxo super cxiuj dioj,

³Porque Jehová es Dios grande; Y Rey grande sobre todos los dioses.

⁴Kiu havas en Sia mano la profundajxojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altajxoj de la montoj;

⁴Porque en su mano están las profundidades de la tierra, Y las alturas de los montes son suyas.

⁵Al kiu apartenas la maro, kaj Li gxin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

⁵Suya también la mar, pues él la hizo; Y sus manos formaron la seca.

⁶Venu, ni klinigxu, ni jxetu nin teren, Ni genuu antaux la Eternulo, nia Kreinto.

⁶Venid, adoremos y postrémonos; Arrodillémonos delante de Jehová nuestro hacedor.

⁷CXar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia pasxtejo kaj la sxafoj de Lia mano. Hodiaux, se vi auxskultas Lian vocxon,

⁷Porque él es nuestro Dios; Nosotros el pueblo de su dehesa, y ovejas de su mano. Si hoy oyereis su voz,

⁸Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

⁸No endurezcáis vuestro corazón como en Meriba, Como el día de Masa en el desierto;

⁹Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

⁹Donde me tentaron vuestros padres, Probáronme, y vieron mi obra.

¹⁰Kvardek jarojn Mi indignis kontraux tiu generacio, Kaj Mi diris:Ili estas popolo kun koro malgxusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

¹⁰Cuarenta años estuve disgustado con la nación, Y dije: Pueblo es que divaga de corazón, Y no han conocido mis caminos.

¹¹Tial Mi jxuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

¹¹Por tanto juré en mi furor Que no entrarían en mi reposo.