1Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la cxielo!
1Gözlerimi sana kaldırıyorum,Ey göklerde taht kuran!
2Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de sxia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, GXis Li korfavoros nin.
2Nasıl kulların gözleri efendilerinin,Hizmetçinin gözleri hanımının eline bakarsa,Bizim gözlerimiz de RAB Tanrımıza öyle bakar,O bize acıyıncaya dek.
3Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; CXar ni suferis suficxe da malestimo.
3Acı bize, ya RAB, acı;Gördüğümüz hakaret yeter de artar.
4Tute plenigxis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.
4Rahat yaşayanların alayları,Küstahların hakaretiCanımıza yetti.