¹Kanto de suprenirado. De David. Mi ekgxojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

¹Bana: ‹‹RABbin evine gidelim›› dendikçeSevinirim.

²Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

²Ayaklarımız senin kapılarında,Ey Yeruşalim!

³Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu cxio kunigxis.

³Bitişik nizamda kurulmuş bir kenttirYeruşalim!

⁴Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laux la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

⁴Oymaklar çıkar oraya, RABbin oymakları,İsraile verilen öğüt uyarınca,RABbin adına şükretmek için.

⁵CXar tie staris tronoj de jugxo, Tronoj de la domo de David.

⁵Çünkü orada yargı tahtları,Davut soyunun tahtları kurulmuştur.

⁶Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

⁶Esenlik dileyin Yeruşalime:‹‹Huzur bulsun seni sevenler!

⁷Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

⁷Surlarına esenlik,Saraylarına huzur egemen olsun!››

⁸Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

⁸Kardeşlerim, dostlarım için,‹‹Esenlik olsun sana!›› derim.

⁹Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.

⁹Tanrımız RAB'bin evi içinİyilik dilerim sana.