Esperanto

Turkish

Psalms

90

1Pregxo de Moseo, homo de Dio. Mia Sinjoro, Vi estis por ni logxejo De generacio al generacio.
1Ya Rab, barınak oldun bizeKuşaklar boyunca.
2Antaux ol la montoj naskigxis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne gxis eterne, Vi estas Dio.
2Dağlar var olmadan,Daha evreni ve dünyayı yaratmadan,Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
3Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras:Revenu, homidoj.
3İnsanı toprağa döndürürsün,‹‹Ey insanoğulları, toprağa dönün!›› diyerek.
4CXar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hierauxa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.
4Çünkü senin gözünde bin yılGeçmiş bir gün, dün gibi,Bir gece nöbeti gibidir.
5Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel songxo; Matene ili renovigxas kiel herbo:
5İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün,Sabah biten ot misali:
6Matene gxi floras kaj gxermas, Vespere gxi dehakigxas kaj sekigxas.
6Sabah filizlenir, büyür,Akşam solar, kurur.
7Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniigxas.
7Eriyip bitiyoruz senin öfkenden,Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
8Vi metis niajn malbonagojn antaux Vin, Nian kasxitajxon antaux la lumon de Via vizagxo.
8Suçlarımızı önüne,Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
9CXar cxiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.
9Gazabından kısalıyor günlerimiz,Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
10La dauxro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj cxe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, CXar gxi forkuras rapide kaj ni forflugas.
10Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor,Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak;En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor,Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
11Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?
11Kim bilir gazabının gücünü?Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
12Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru sagxan koron.
12Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki,Bilgelik kazanalım.
13Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.
13Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek?Acı kullarına!
14Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj gxojos en la dauxro de nia tuta vivo.
14Sabah bizi sevginle doyur,Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
15GXojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.
15Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa,Kaç yıl çile çektirdinse,O kadar sevindir bizi.
16Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.
16Yaptıkların kullarına,Görkemin onların çocuklarına görünsün.
17Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.
17Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın.Ellerimizin emeğini boşa çıkarma.Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.