¹Halleluuja! Tänage Issandat, sest tema on hea, sest tema heldus kestab igavesti!

¹¶ Whakamoemititia a Ihowa. Whakawhetai ki a Ihowa; he pai hoki ia: he pumau tonu hoki tana mahi tohu.

²Kes jõuab ära rääkida Issanda vägevaid tegusid ja kuulutada kõike tema kiitust?

²Me wai e korero nga mahi nunui a Ihowa: e whakakite katoa nga whakamoemiti ki a ia?

³Õndsad on need, kes peavad tema seadusi ja kes teevad õigust igal ajal.

³Ka hari te hunga e mau ana ki te whakarite tika; me te kaimahi i te tika i nga wa katoa.

⁴Mõtle minule, Issand, su head meelt mööda oma rahva vastu, tule mind katsuma oma abiga,

⁴Maharatia mai ahau, e Ihowa, kia rite ki tau manako ki tau iwi: tirotirohia mai ahau i runga i tau whakaoranga.

⁵et ma näeksin su valitud rahva head põlve ning rõõmustaksin sinu rahva rõõmuga, kiitleksin koos sinu pärisosaga!

⁵Kia kite ai ahau i te pai o au i whiriwhiri ai: kia koa ai, koa tahi me tau iwi; kia whakamanamana tahi ai me tou kainga tupu.

⁶Me oleme pattu teinud nagu meie esiisad, me oleme teinud paha ja olnud õelad.

⁶¶ Kua hara tahi matou me o matou matua, kua mahi matou i te kino, i te mea he.

⁷Meie esiisad Egiptuses ei saanud õieti aru su imetegudest ega pidanud meeles su suurt heldust, vaid tõrkusid su vastu mere ääres, Kõrkjamere ääres.

⁷Kihai o matou matua i mohio ki au mea whakamiharo i Ihipa, kihai hoki i mahara ki te tini o au arohatanga; engari ia i whakatoi ratou ki a koe i te moana, ae, i te Moana Whero.

⁸Aga tema päästis nad oma nime pärast, et ilmutada oma vägevust.

⁸Otira whakaorangia ana ratou e ia, he whakaaro ki tona ingoa, kia matauria ai tona kaha.

⁹Ta sõitles Kõrkjamerd ja see sai kuivaks, ja ta talutas nad ürgvetest läbi otsekui kõrbet mööda.

⁹I riria ano e ia te Moana Whero, a kua maroke: na arahina ana ratou e ia i nga rire, ano ko waenga koraha.

¹⁰Nõnda ta päästis nad vihamehe käest ja lunastas nad vaenlaste käest.

¹⁰Na whakaorangia ake ratou e ia i te ringa o te tangata i kino ki a ratou; a hokona ana ratou i roto i te ringa o te hoariri.

¹¹Veed matsid nende rõhujad, ei jäänud neist üle ühtainustki.

¹¹A taupokina ana e nga wai o ratou hoariri, hore rawa tetahi morehu.

¹²Siis nad uskusid tema sõnu, nad laulsid temale kiitust.

¹²Na whakapono ana ratou ki ana kupu: a waiata ana i te whakamoemiti ki a ia.

¹³Kuid varsti nad unustasid tema teod ega jäänud ootama tema nõuandmist.

¹³¶ Hohoro tonu to ratou wareware ki ana mahi: kihai i taria e ratou tona whakaaro:

¹⁴Suur himu süttis neil kõrbes ja nad kiusasid Jumalat tühjal maal.

¹⁴Engari i whakaputa nui i o ratou hiahia i te tahora; whakamatautau ana ratou i te Atua i te koraha.

¹⁵Siis andis tema neile, mida nad palusid, aga läkitas tõve nende sekka.

¹⁵Na ka hoatu e ia ta ratou i inoi ai; otira i tukua atu e ia te hiroki ki to ratou wairua.

¹⁶Ja nad kadestasid leeris Moosest ja Aaronit, Issanda pühitsetut.

¹⁶I hae hoki ratou ki a Mohi i te puni, ki a Arona ano, ki te tangata tapu a Ihowa.

¹⁷Aga maa avanes ja neelas Daatani ja mattis kinni Abirami jõugu.

¹⁷Ko te hamamatanga o te whenua, na horomia ana a Ratana; a taupokina iho te ropu o Apirama.

¹⁸Ja tuli loitis nende jõugus, leek lõõmas õelate kallal.

¹⁸A mura ana te ahi i to ratou ropu; wera ana i te mura te hunga kino.

¹⁹Nad tegid vasika Hoorebi mäe ääres ning kummardasid valatud kuju.

¹⁹I hanga e ratou he kuao kau ki Horepa, a koropiko ana ki te whakapakoko i whakarewaina.

²⁰Nad vahetasid oma Aulise rohtu sööva härja kuju vastu.

²⁰Koia i whitia ai e ratou to ratou kororia mo te mea i rite ki te puru kai tarutaru.

²¹Nad unustasid Jumala, oma päästja, kes oli teinud suuri asju Egiptuses,

²¹Wareware ake i a ratou te Atua, to ratou kaiwhakaora, i mahi nei i nga mea nunui ki Ihipa.

²²imetegusid Haami maal, kardetavaid tegusid Kõrkjamere ääres.

²²I nga mahi whakamiharo ki te whenua o Hama, i nga mea whakamataku ki te Moana Whero.

²³Siis ta lubas nad hävitada, kui poleks olnud Moosest, ta valitut, kes astus kaljulõhes ta palge ette, et ära pöörata tema vihaleeki hukatust toomast.

²³Na ka mea ia, kia whakangaromia ratou, me i kaua a Mohi, tana i whiriwhiri ai, te tu ki tona aroaro i te takiwa, hei papare ake i tona riri, kei huna ratou e ia.

²⁴Pärast nad põlgasid ära kalli maa, ei nad uskunud tema sõna.

²⁴Ae ra, i whakahawea ratou ki te whenua ahuareka; kihai ratou i whakapono ki tana kupu;

²⁵Siis nad nurisesid oma telkides ega tahtnud kuulda Issanda häält.

²⁵Heoi amuamu ana i roto i o ratou teneti, kihai i whakarongo ki te reo o Ihowa.

²⁶Aga tema tõstis oma käe nende vastu, et neid hukutada kõrbes,

²⁶Na reira ka ara tona ringa ki a ratou, ki te turaki i a ratou i te koraha;

²⁷ja et nende seeme langeks paganarahvaste sekka ning neid pillutataks mööda maid.

²⁷Ki te turaki i o ratou uri i roto i nga iwi: ki te whakamarara i a ratou ki nga whenua.

²⁸Siis nad astusid liitu Baal-Peoriga ja sõid surnute ohvreid

²⁸I whakauru atu hoki ratou ki a Paarapeoro: a kai ana i nga patunga tapu ma nga mea mate.

²⁹ja ärritasid teda oma tegudega, ja nii tungis taud nende kallale.

²⁹Koia i whakapataritari ai ratou i a ia ki a ratou hanga kia riri; a pakaru ana mai te mate uruta ki a ratou.

³⁰Siis Piinehas astus esile ja pidas kohut, ja taudile pandi piir.

³⁰Na ko te whakatikanga ake o Pinehaha, ki te whakaputa whakawa: a mutu iho te mate.

³¹Ja see arvati temale õiguseks põlvest põlve, igavesti.

³¹I kiia ai ia he tika i nga whakatupuranga katoa ake ake.

³²Nad vihastasid teda Meriba vee ääres, nõnda et Mooseski sai kannatada nende pärast.

³²I whakapataritari ano ratou i a ia ki nga wai o Meripa; na hemanawa ana a Mohi mo ratou:

³³Sest nad tegid ta meele väga kibedaks, nõnda et ta huultele tulid mõtlemata sõnad.

³³Na ratou hoki i whakatoi tona wairua, i he ai te kupu a ona ngutu.

³⁴Nad ei hävitanud rahvaid, keda Issand oli neid käskinud hävitada,

³⁴¶ Kihai ratou i whakangaro i nga iwi i kiia nei e Ihowa ki a ratou;

³⁵vaid nad segasid endid paganarahvastega ning õppisid nende tegusid.

³⁵Heoi uru ana ki roto ki nga tauiwi, a ako ana i a ratou mahi.

³⁶Nad teenisid nende ebajumalaid ja need said neile püüniseks.

³⁶I mahi hoki ratou ki a ratou whakapakoko, i mahangatia ai ratou.

³⁷Nad ohverdasid oma poegi ja tütreid kurjadele vaimudele

³⁷Ae, i patua e ratou a ratou tama me a ratou tamahine ma nga atua maori;

³⁸ja valasid süüta verd, oma poegade ja tütarde verd, mida nad ohverdasid Kaanani ebajumalaile. Ja maa reostati veresüüga.

³⁸I whakahekea hoki te toto harakore, nga toto o a ratou tama, o a ratou tamahine, i patua nei e ratou ma nga whakapakoko o Kanaana; a poke iho te whenua i te toto.

³⁹Ja nad rüvetusid oma tegudest ning hoorasid oma eluviisidega.

³⁹Na poke iho ratou i a ratou mahi: a puremu ana ki a ratou mahi.

⁴⁰Siis süttis Issanda viha oma rahva vastu ja tema pärisosa sai jäledaks tema meelest;

⁴⁰Koia i mura ai te riri o Ihowa ki tana iwi; a whakarihariha ana ia ki tona kainga tupu.

⁴¹ja tema andis nad paganarahvaste kätte ning nende vihamehed valitsesid nende üle.

⁴¹A tukua ana ratou e ia ki te ringa o nga tauiwi; waiho ana te hunga i kino ki a ratou hei rangatira mo ratou.

⁴²Ja nende vaenlased rõhusid neid ning nad alandati nende käe alla.

⁴²Na ka tukinotia ratou e o ratou hoariri: ka pehia ki raro i o ratou ringa.

⁴³Mitu korda ta kiskus nad välja, kuid nad jäid tõrksalt oma nõu juurde ning said jõuetuks oma pahategude tõttu.

⁴³He maha ana whakaoranga i a ratou: ko ratou ia i whakatoi ki a ia i o ratou whakaaro, a whakaititia ana i ta ratou kino.

⁴⁴Aga ta vaatas nende kitsikusele, ja kui ta kuulis nende halisemist,

⁴⁴Ahakoa ra, i titiro ia ki to ratou matenga, i tona rongonga i ta ratou tangi:

⁴⁵siis ta meenutas oma lepingut nendega ja ta kahetses oma suurt heldust mööda

⁴⁵I mahara hoki ia ki tana kawenata ki a ratou, a rite tonu ki te tini o ana mahi aroha te putanga ketanga o ona whakaaro:

⁴⁶ning laskis neid leida halastust nende kõikide ees, kes nad olid vangi viinud.

⁴⁶I meinga hoki ratou e ia kia arohaina e te hunga katoa i whakaraua atu ai ratou.

⁴⁷Päästa meid, Issand, meie Jumal! Ja kogu meid paganate seast, et saaksime tänada su püha nime ja kiidelda sinu kiitmisega!

⁴⁷Whakaorangia matou, e Ihowa, e to matou Atua, kohikohia matou i roto i nga tauiwi: kia whakawhetai ai ki tou ingoa tapu, kia whakamanamana ai ki tou whakamoemiti.

⁴⁸Tänu olgu Issandale, Iisraeli Jumalale, igavesest ajast igavesti! Ja kõik rahvas öelgu: 'Aamen! Halleluuja!'

⁴⁸Kia whakapaingia a Ihowa, te Atua o Iharaira, i tua whakarere ano, a ake ake. A kia mea katoa te iwi, Amine. Whakamoemititia a Ihowa.