¹Laulujuhatajale: viisil 'Tunnistuse liilia'; Taaveti mõistulaul õpetuseks,

¹¶ Ki te tino kaiwhakatangi. Huhana Erutu. He Mikitama, na Rawiri, hei whakaako. No tana whawhaitanga ki a Aramanaharaima raua ko Aramatopa. Na hoki ana a Ioapa, a patua ana e ia a Eroma ki te Raorao Tote, kotahi tekau ma rua mano. E te Atua, kua pa nga matou e koe, kua oti matou te whakamarara e koe, kua riri koe; tahuri mai ano ki a matou.

²kui ta oli võidelnud Mesopotaamia ja Sooba süürlastega, ja kui Joab tuli tagasi ja oli Soolaorus maha löönud kaksteist tuhat edomlast.

²Wiri ana te whenua i a koe: kua ngatata i a koe: whakakapia ona wahi pakaru; e ru ana hoki.

³Jumal, sa tõukasid meid ära ja pillutasid meid laiali; sa olid vihane, aita meid jälle üles!

³He mea pakeke kua whakakitea e koe ki tau iwi, kua oti matou te whakainu e koe ki te waina e wiri ai.

⁴Sina panid maa vabisema, sa lõhestasid selle; paranda ta praod, sest ta kõigub!

⁴Kua homai e koe he kara ki te hunga e wehi ana i a koe: kia whakakitea hei mea mo te pono. (Hera.

⁵Sa andsid oma rahvale näha rasket põlve; sa jootsid meid uimastava veiniga.

⁵Hei mea e mawhiti ai au e aroha ai: ma tou matau e whakaora, whakahokia mai hoki he kupu ki ahau.

⁶Sa panid lipu lehvima neile, kes sind kardavad, et nad otsiksid varju ammu eest. Sela.

⁶¶ Kua korero te Atua i runga i tona tapu; ka hari ahau, ka kotikoti i Hekeme, ka roherohe hoki i te raorao o Hukota.

⁷Et pääseksid su armsad, selleks aita oma parema käega ja vasta meile!

⁷Noku Kireara, noku ano a Manahi, ko Eparaima ano hoki te kaha o toku matenga; ko Hura taku kaiwhakatakoto ture;

⁸Jumal on rääkinud oma pühamus: 'Ma tahan võidutseda, jaotada Sekemi ja mõõta ära Sukkoti oru.

⁸Ko Moapa taku oko horoi; ka maka e ahau toku hu ki runga ki Eroma: e Pirihitia, ko ahau hei whakamanamana mau.

⁹Gilead on minu ja Manasse on minu, Efraim on mu pea kaitse. Juuda on mu valitsuskepp,

⁹Ma wai ahau e kawe ki te pa kaha? Na wai ahau i arahi ki Eroma?

¹⁰Moab on mu pesukauss, Edomi peale ma viskan oma sandaali. Vilistimaa, hõiska minule!'

¹⁰He teka ranei, e te Atua, kua panga matou e koe? kahore hoki koe, e te Atua, e haere tahi me a matou taua.

¹¹Kes viib mu kindlasse linna? Kes saadab mind Edomini?

¹¹Homai he awhina mo matou ki o matou hoariri: he teka noa hoki te awhina a te tangata.

¹²Eks sina, Jumal, tõuganud meid ära? Ega sina, Jumal, läinudki välja meie sõjaväega?!

¹²Ma te Atua tatou ka toa ai: mana hoki e takahi ki raro o tatou hoa whawhai.

¹³Anna meile abi kitsikuses, sest tühine on inimeste abi!

¹⁴Jumalaga me teeme vägevaid tegusid ja tema tallab maha meie rõhujad.