¹Laulujuhatajale, gati pillil mängijale; Taaveti laul.

¹¶ Ki te tino kaiwhakatangi. Kititi. He himene na Rawiri. E Ihowa, e to matou Ariki, ano te nui o tou ingoa i te whenua katoa! Paku ana i a koe tou kororia ki runga ake i nga rangi!

²Issand, meie Jumal, kui auline on sinu nimi kogu maailmas! Sinu aukuulsus ulatub üle taevaste.

²U pu i a koe te kaha o te mangai o nga kohungahunga, o nga mea ngote u hei mea mo ou hoariri, hei pehi mo te hoariri, mo te kairapu utu.

³Väetite ja imikute suust sa valmistasid kiitva väe oma vastaste pärast, et sundida vait jääma vaenlast ja kättemaksjat.

³¶ Ka titiro ahau ki au rangi, ki te mahi a ou maihao, ki te marama, ki nga whetu, i hanga nei e koe;

⁴Kui ma näen su taevast, su sõrmede tööd, kuud ja tähti, mis sa oled rajanud,

⁴He aha te tangata i maharatia ai e koe? te tama ranei a te tangata i tirohia ai ia e koe?

⁵siis mis on inimene, et sa temale mõtled, ja inimesepoeg, et sa tema eest hoolitsed?

⁵Nohinohi nei te wahi i whakaititia iho ai ia e koe i te Atua, karaunatia ana ia e koe ki te kororia, ki te honore.

⁶Sa tegid ta pisut alamaks Jumalast ja ehtisid teda au ja austusega.

⁶Waiho iho e koe hei kingi mo nga mahi a ou ringa; kua waiho e koe nga mea katoa i raro i ona waewae;

⁷Sa seadsid ta valitsema oma kätetööd; kõik sa panid tema jalge alla,

⁷Nga hipi katoa, nga puru, me nga kirehe katoa o te parae;

⁸lambad, kitsed ja härjad, kõik, samuti metsloomad,

⁸Te manu o te rangi, me te ika o te moana, e tere nei i nga ara o nga moana.

⁹taeva linnud ja mere kalad ja kõik, mis mere radadel liigub.

⁹E Ihowa, e to matou Ariki, ano te nui o tou ingoa i te whenua katoa!

¹⁰Issand, meie Jumal, kui auline on sinu nimi kogu maailmas!