1Minkä tähden vain Kaikkivaltias tietää tilinteon hetket, miksi ne ovat salaisuus niille, jotka tuntevat hänet?
1 "Ni chedwir yr amseroedd gan yr Hollalluog, ond nid yw'r rhai sy'n ei adnabod yn eu gwybod.
2Jumalattomat siirtävät rajakiviä, ryöstävät karjaa, laiduntavat sitä kuin omaansa.
2 Y mae'r annuwiol yn symud terfynau, ac yn lladrata'r praidd i'w bugeilio.
3He vievät mukanaan orvon ainoan aasin ja ottavat pantiksi lesken härän.
3 Dygant asyn yr amddifad i ffwrdd, a thywysant ymaith ych y weddw.
4He sysäävät tieltään köyhät ja heikot. Kaikki vähäväkiset pakoilevat heitä.
4 Gwthiant y tlawd o'r ffordd, a chwilia rhai anghenus y wlad am le i ymguddio.
5Kuin autiomaan villiaasit maan köyhät kulkevat arolla. He etsivät syötävää, ruokaa lapsilleen.
5 �nt i'w gorchwyl fel asynnod gwyllt yn yr anialwch; chwiliant am ysglyfaeth yn y diffeithwch, yn fwyd i'w plant.
6He kokoavat tähteitä pelloilta, keräävät jumalattoman viinitarhasta jäljelle jääneitä rypäleitä.
6 Medant faes nad yw'n eiddo iddynt, a lloffant winllan yr anghyfiawn.
7He yöpyvät alasti, ilman vaatetta, ei heillä ole peitettä kylmää vastaan.
7 Gorweddant drwy'r nos yn noeth, heb ddillad, heb gysgod rhag yr oerni.
8He kastuvat, kun vuorilta tulee sade, suojattomina he painautuvat kalliota vasten.
8 Fe'u gwlychir gan law trwm y mynyddoedd; am eu bod heb loches, ymwthiant at graig.
9Orpo riistetään äitinsä rinnoilta, köyhältä otetaan lapsi velan pantiksi.
9 "Tynnir yr amddifad oddi ar y fron, a chymryd plentyn y tlawd yn wystl.
10He kulkevat alasti, ilman vaatetta, nälkäisinä he kantavat isäntien tähkäkuormia,
10 "Cerddant o gwmpas yn noeth heb ddillad, a newynant wrth gasglu ysgubau.
11toisten tarhoissa he puristavat oliiveista öljyä, janon piinaamina he polkevat viinikuurnan rypäleitä.
11 Gwasgant yr olew rhwng y meini; sathrant y cafnau gwin, ond y maent yn sychedig.
12Kaupungissa miehet valittavat, haavoittuneet huutavat apua, mutta Jumala ei rukousta kuule.
12 o'r ddinas clywir griddfan y rhai sy'n marw, ac ochain y rhai clwyfedig yn gweiddi am gymorth; ond ni rydd Duw sylw i'w cri.
13Pimeyden miehet kapinoivat valoa vastaan. He eivät tunne valon teitä, valon polkuja he eivät kulje.
13 "Dyma'r rhai sy'n gwrthryfela yn erbyn y goleuni, y rhai nad ydynt yn adnabod ei ffyrdd, nac yn aros yn ei lwybrau.
14Murhamies nousee ennen aamun valkenemista ja surmaa köyhän poloisen. Yön pimeydessä hän liikkuu kuin varas.
14 Cyn i'r dydd wawrio daw'r llofrudd i ladd yr anghenus a'r tlawd. Yn y nos y gweithia'r lleidr; y mae'n torri i mewn i dai yn y tywyllwch.
15Avionrikkoja odottaa illan hämärää, ajattelee: "Ei kukaan minua näe", mutta peittää vielä viitalla kasvonsa.
15 Y mae'r godinebwr yn gwylio'i gyfle yn y cyfnos, gan ddweud, 'Nid oes neb yn fy ngweld', ac yn gosod gorchudd ar ei wyneb.
16Murtovaras tunkeutuu taloon yön pimeinä hetkinä, päivän hän pysyttelee tarkoin näkymättömissä. Valoa hän ei voi sietää.
16 Cuddiant eu hunain yn ystod y dydd � y rhain na wyddant beth yw goleuni.
17Heille kaikille yön tulo on kuin aamun koitto. Pimeyden kauhut eivät heitä pelota.
17 Y mae'r bore yr un fath �'r fagddu iddynt; eu cynefin yw dychrynfeydd y fagddu.
18Jumalaton on kuin lastu, jonka virta vie. Hänen peltoaan kohtaa kirous, enää ei kukaan mene hänen viinitarhaansa.
18 "Llysnafedd ar wyneb dyfroedd ydynt; melltithiwyd eu cyfran yn y tir; ni thry neb i gyfeiriad eu gwinllannoedd.
19Helteessä halkeillut maa nielee kevään vedet, tuonela sen, joka on tehnyt syntiä.
19 Fel y mae sychder a gwres yn cipio'r dyfroedd ar �l eira, felly y gwna Sheol i'r rhai a bechodd.
20Hänen oma äitinsä unohtaa hänet. Madot syövät hänet olemattomiin. Kukaan ei enää häntä muista. Kuin puu, niin vääryys murtuu.
20 Anghofir hwy gan y groth, fe'u hysir gan y llyngyryn, ac ni chofir hwy mwyach; torrir ymaith anghyfiawnder fel coeden.
21Hän kohteli pahoin lapsetonta, turvatonta naista, leskeä hän ei auttanut!
21 Drygant yr un na ddygodd blant, ac ni wn�nt dda i'r weddw.
22Voimassaan Jumala tempaa pois mahtavatkin miehet. Kun hän nousee, ei kukaan ole turvassa.
22 "Y mae ef yn meddiannu'r cryf trwy ei nerth, a phan gyfyd, nid oes gan neb hyder yn ei einioes.
23Hän suojelee heitä, antaa heidän uskoa, että he ovat turvassa, mutta hänen katseensa seuraa heidän askeliaan.
23 Gwna iddynt gredu y cynhelir hwy; eto y mae ei lygaid ar eu ffyrdd.
24Hetkeksi he nousevat korkealle, sitten heitä ei enää ole. He kyyristyvät, mutta pois heidät temmataan niin kuin kaikki temmataan. Kuin tähkäpäät heidät leikataan pois.
24 Dyrchefir hwy dros dro, yna diflannant; gwywant a chiliant fel hocys; gwywant fel brig y dywysen.
25Totisesti, näin on asia. Kuka osoittaa minut valehtelijaksi ja sanani vääriksi?
25 Os nad felly y mae, pwy all fy ngwrthbrofi a gwneud fy ngeiriau'n ddim?"