¹Miksi kansat kapinoivat, kansakunnat juonia punovat?

¹Hví geisa heiðingjarnir og hví hyggja þjóðirnar á fánýt ráð?

²Miksi kuninkaat nousevat kapinaan, hallitsijat liittoutuvat keskenään Herraa ja hänen voideltuaan vastaan?

²Konungar jarðarinnar ganga fram, og höfðingjarnir bera ráð sín saman gegn Drottni og hans smurða:

³"Me heitämme pois ikeemme, katkomme orjuuden kahleet!"

³,,Vér skulum brjóta sundur fjötra þeirra, vér skulum varpa af oss viðjum þeirra.``

⁴Hän, joka hallitsee taivaassa, nauraa, Herra pilkkaa heitä.

⁴Hann sem situr á himni hlær. Drottinn gjörir gys að þeim.

⁵Hän puhuu heille vihassaan ja kauhistuttaa heidät kiivaudellaan:

⁵Því næst talar hann til þeirra í reiði sinni, skelfir þá í bræði sinni:

⁶"Minä itse olen asettanut kuninkaani Siioniin, pyhälle vuorelleni!"

⁶,,Ég hefi skipað konung minn á Síon, fjallið mitt helga.``

⁷Nyt kerron, mitä Herra on säätänyt. Hän sanoi minulle: "Sinä olet minun poikani, tänä päivänä minä sinut synnytin.

⁷Ég vil kunngjöra ályktun Drottins: Hann mælti við mig: ,,Þú ert sonur minn. Í dag gat ég þig.

⁸Pyydä minulta, niin saat kansat perinnöksesi, ja maan ääriin ulottuu sinun valtasi.

⁸Bið þú mig, og ég mun gefa þér þjóðirnar að erfð og endimörk jarðar að óðali.

⁹Sinä alistat kansat rautaisella valtikalla, murrat ne kuin saviastiat."

⁹Þú skalt mola þá með járnsprota, mölva þá sem leirsmiðs ker.``

¹⁰Tulkaa siis järkiinne, kuninkaat! Ottakaa opiksenne, maan mahtavat!

¹⁰Verið því hyggnir, þér konungar, látið yður segjast, þér dómarar á jörðu.

¹¹Pelätkää Herraa, palvelkaa häntä, vaviskaa, kohottakaa hänelle riemuhuuto.

¹¹Þjónið Drottni með ótta og fagnið með lotningu.Hyllið soninn, að hann reiðist eigi og vegur yðar endi í vegleysu, [ (Psalms 2:13) því að skjótt bálast upp reiði hans. Sæll er hver sá er leitar hælis hjá honum. ]

¹²Tervehtikää poikaa, hänen voideltuaan, suudelkaa häntä, muuten Herra vihastuu teihin ja te suistutte tieltänne tuhoon, sillä hetkessä syttyy hänen vihansa. Hyvä on sen osa, joka turvaa häneen!

¹²Hyllið soninn, að hann reiðist eigi og vegur yðar endi í vegleysu, [ (Psalms 2:13) því að skjótt bálast upp reiði hans. Sæll er hver sá er leitar hælis hjá honum. ]