¹Nyt Job sanoi:

¹Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

²-- No olivatpa äänessä viisaat miehet! Kun te kuolette, kuolee viisaus maasta!

²"Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

³Mutta on minullakin ymmärrystä, en häviä teille yhtään. Kuka hyvänsä voi tuollaista puhua!

³Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

⁴Minä olen nyt ihmisille naurun aihe, minä, joka käännyin Jumalan puoleen ja aina sain vastauksen! Olen viaton ja nuhteeton, ja silti naurun aihe.

⁴Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

⁵Onnen hylkäämä ansaitsee halveksuntaa, sanovat ne, joilla ei ole huolia, ja töytäisevät vielä kerran sitä, joka jo horjuu.

⁵Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

⁶Mutta rosvojen teltat, ne saavat olla rauhassa. Jotka Jumalaa uhmaavat, elävät hyvin, he ovat kääntäneet Jumalan puolelleen.

⁶Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

⁷Kysy sinä eläimiltä, ne kertovat sen sinulle, kysy taivaan linnuilta, ne sen sinulle ilmoittavat.

⁷Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

⁸Katso maata, se on valmis opettamaan, meren kalatkin sen sinulle kertovat.

⁸ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

⁹Kaikki ne tietävät tämän: Herra itse on kaiken tehnyt,

⁹Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

¹⁰hän, jonka kädessä on kaikki mikä elää, jokaisen ihmisen henki.

¹⁰Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

¹¹Eikö korva tunnustele sanoja niin kuin suu maistelee ruokaa?

¹¹Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

¹²Vanhuksillako vain on viisaus, pitkä ikäkö yksin antaa ymmärryksen?

¹²Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

¹³Jumalan on viisaus, hänen on voima, hän tietää ja päättää.

¹³Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

¹⁴Minkä Jumala tuhoaa, sitä ei rakenneta uudestaan. Kenet hän vangitsee, sille eivät portit aukene.

¹⁴Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t'ia hapë.

¹⁵Kun hän pidättää vedet taivaassa, tulee kuivuus, kun hän päästää ne irti, ne myllertävät maan.

¹⁵Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t'i lërë të lira, përmbytin tokën.

¹⁶Hänen on voima ja taito -- eksy tai eksytä, hänen tekoaan olet.

¹⁶Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

¹⁷Hän ajaa neuvonantajat alastomina pois ja riistää tuomareilta järjen.

¹⁷Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

¹⁸Hän katkoo kuninkaiden sitomat köydet, kuninkaiden vyötäisille hän sitoo lannevaatteen.

¹⁸Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

¹⁹Papit hän ajaa alastomina pois, hän kukistaa vanhat valtasuvut.

¹⁹I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

²⁰Parhaankin puhujan huulilta hän vie sanat, kansan vanhimmilta hän vie ymmärryksen.

²⁰I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

²¹Hän kaataa ylenkatseen jalosukuisten ylle, hän irrottaa sankareilta vyön.

²¹Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

²²Hän paljastaa synkimmät kuilut, mustimman pimeyden hän valaisee.

²²Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

²³Hän antaa kansojen kasvaa ja kukistaa ne jälleen, hän antaa kansoille tilaa ja pyyhkäisee sitten ne pois.

²³I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

²⁴Hän vie kansojen johtajilta järjen ja jättää heidät harhailemaan tiettömässä autiomaassa --

²⁴U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

²⁵pimeässä he hapuilevat, valoa vailla, hoipertelevat sinne tänne kuin juopuneet.

²⁵Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur".