1Matkalaulu. Syvyydestä minä huudan sinua, Herra.
1Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.
2Herra, kuule minun ääneni, tarkatkoot sinun korvasi rukoustani.
2Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.
3Jos sinä, Herra, pidät mielessäsi synnit, Herra, kuka silloin kestää?
3Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?
4Mutta sinun on armo, sinä annat anteeksi, että me eläisimme sinun pelossasi.
4Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.
5Minä odotan sinua, Herra, odotan sinua koko sielustani ja panen toivoni sinun sanaasi.
5Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.
6Minä odotan Herraa kuin vartijat aamua, hartaammin kuin vartijat aamua.
6Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.
7Israel, pane toivosi Herraan! Hänen armonsa on runsas, hän voi sinut lunastaa.
7Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.
8Hän lunastaa Israelin kaikista sen synneistä.
8At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.