¹Ne porte pas envie aux hommes méchants, Et ne désire pas être avec eux;

¹به اشخاص بدکار حسادت نورز و آرزوی دوستی آن ها را نداشته باش،

²Car leur coeur médite la ruine, Et leurs lèvres parlent d'iniquité.

²زیرا تمام فکر و ذکر آن ها این است که به مردم ظلم کنند، و هر وقتیکه دهان می گشایند مردم را می رنجانند.

³C'est par la sagesse qu'une maison s'élève, Et par l'intelligence qu'elle s'affermit;

³خانه بر بنای حکمت و دانش آباد می گردد،

⁴C'est par la science que les chambres se remplissent De tous les biens précieux et agréables.

⁴اطاق هایش با دانائی از اسباب نفیس و گرانقیمت پُر می شوند.

⁵Un homme sage est plein de force, Et celui qui a de la science affermit sa vigueur;

⁵شخص دانا و فهمیده از قدرت زیاد برخوردار است و همیشه به قدرت خود می افزاید.

⁶Car tu feras la guerre avec prudence, Et le salut est dans le grand nombre des conseillers.

⁶پیروزی در جنگ مربوط به تدابیر خوب و مشورت زیاد است.

⁷La sagesse est trop élevée pour l'insensé; Il n'ouvrira pas la bouche à la porte.

⁷شخص احمق نمی تواند به حکمت دست یابد. وقتی موضوع مهمی مورد بحث قرار می گیرد، او حرفی برای گفتن ندارد.

⁸Celui qui médite de faire le mal S'appelle un homme plein de malice.

⁸کسی که دایم نقشه های پلید در سر می پروراند، عاقبت رسوا می شود.

⁹La pensée de la folie n'est que péché, Et le moqueur est en abomination parmi les hommes.

⁹نقشه های آدم احمق گناه آلود اند و کسی که دیگران را مسخره می کند، مورد نفرت همۀ مردم می باشد.

¹⁰Si tu faiblis au jour de la détresse, Ta force n'est que détresse.

¹⁰اگر سختی های زندگی را تحمل کرده نتوانی، شخص ضعیفی هستی.

¹¹Délivre ceux qu'on traîne à la mort, Ceux qu'on va égorger, sauve-les!

¹¹از نجات دادن کسی که به ناحق محکوم شده است، کوتاهی نکن.

¹²Si tu dis: Ah! nous ne savions pas!... Celui qui pèse les coeurs ne le voit-il pas? Celui qui veille sur ton âme ne le connaît-il pas? Et ne rendra-t-il pas à chacun selon ses oeuvres?

¹²نگو که از ماجرا بیخبر بوده ای، زیرا خدائی که جان ترا در دست دارد و از دل تو آگاه است، می داند که تو از همه چیز باخبر بوده ای. او هر کسی را مطابق اعمالش جزا می دهد.

¹³Mon fils, mange du miel, car il est bon; Un rayon de miel sera doux à ton palais.

¹³فرزندم، همانطوری که خوردن عسل کام ترا شیرین می کند، کسب حکمت نیز برای جان تو شیرین خواهد بود. کسی که حکمت می آموزد آیندۀ خوبی در انتظارش می باشد و امیدهای او برباد نمی رود.

¹⁴De même, connais la sagesse pour ton âme; Si tu la trouves, il est un avenir, Et ton espérance ne sera pas anéantie.

¹⁴مانند بدکاران نباش که منتظر هستند تا خانهٔ مردم درستکار را غارت و ویران کنند،

¹⁵Ne tends pas méchamment des embûches à la demeure du juste, Et ne dévaste pas le lieu où il repose;

¹⁵زیرا شخص راستکار حتی اگر هفت بار هم بیفتد، باز بر می خیزد، ولی اشخاص بدکار گرفتار بلا شده سرنگون می گردند.

¹⁶Car sept fois le juste tombe, et il se relève, Mais les méchants sont précipités dans le malheur.

¹⁶وقتی دشمنانت دچار مصیبت می شوند، خوشحال نشو و هنگامی که می افتند خوشی نکن،

¹⁷Ne te réjouis pas de la chute de ton ennemi, Et que ton coeur ne soit pas dans l'allégresse quand il chancelle,

¹⁷زیرا خداوند این کار ترا می بیند و نمی پسندد و آنگاه از مجازات آن ها دست بر می دارد.

¹⁸De peur que l'Eternel ne le voie, que cela ne lui déplaise, Et qu'il ne détourne de lui sa colère.

¹⁸بخاطر مردم بدکار، تشویش نداشته باش و به آن ها حسادت نورز،

¹⁹Ne t'irrite pas à cause de ceux qui font le mal, Ne porte pas envie aux méchants;

¹⁹زیرا شخص بدکار آینده ای ندارد و چراغش خاموش می شود.

²⁰Car il n'y a point d'avenir pour celui qui fait le mal, La lampe des méchants s'éteint.

²⁰فرزندم از خداوند و پادشاه بترس و با کسانی که علیه آن ها شورش می کنند همدست نشو.

²¹Mon fils, crains l'Eternel et le roi; Ne te mêle pas avec les hommes remuants;

²¹زیرا نابودی آن ها ناگهانی است و کسی نمی داند که خداوند و پادشاه چه بلائی را بر سر آن ها می آورد.

²²Car soudain leur ruine surgira, Et qui connaît les châtiments des uns et des autres?

²²مردان حکیم این سخنان را نیز گفته اند: قاضی نباید در وقت محاکمه از کسی طرفداری کند.

²³Voici encore ce qui vient des sages: Il n'est pas bon, dans les jugements, d'avoir égard aux personnes.

²³هر کسی که به مجرم بگوید: «تو بیگناه هستی»، مورد لعنت و نفرت مردم قرار می گیرد.

²⁴Celui qui dit au méchant: Tu es juste! Les peuples le maudissent, les nations le maudissent.

²⁴اما شخصی که گناهکار را محکوم کند، سعادت و برکت نصیبش می شود.

²⁵Mais ceux qui le châtient s'en trouvent bien, Et le bonheur vient sur eux comme une bénédiction.

²⁵جواب صادقانه مانند بوسۀ یک دوست دلچسپ است.

²⁶Il baise les lèvres, Celui qui répond des paroles justes.

²⁶اول کار و کسبی برای خود پیدا کن و بعد خانه و خانواده ات را تشکیل بده.

²⁷Soigne tes affaires au dehors, Mets ton champ en état, Puis tu bâtiras ta maison.

²⁷علیه همسایه ات شهادت دروغ مده و سخنان غلط در باره اش بر زبان نیاور.

²⁸Ne témoigne pas à la légère contre ton prochain; Voudrais-tu tromper par tes lèvres?

²⁸نگو: «همان بلائی را که بر سر من آورده بر سر خودش می آورم.»

²⁹Ne dis pas: Je lui ferai comme il m'a fait, Je rendrai à chacun selon ses oeuvres.

²⁹از کنار مزرعۀ آدم تنبل و تاکستان مرد احمق گذشتم.

³⁰J'ai passé près du champ d'un paresseux, Et près de la vigne d'un homme dépourvu de sens.

³⁰در همه جا خار روئیده بود. علف های هرزه زمین را پوشانده و دیوار مزرعه فروریخته بود.

³¹Et voici, les épines y croissaient partout, Les ronces en couvraient la face, Et le mur de pierres était écroulé.

³¹با دیدن این منظره به فکر فرورفتم و این درس را آموختم:

³²J'ai regardé attentivement, Et j'ai tiré instruction de ce que j'ai vu.

³²کسی که دست بر دست هم می گذارد و دایم می خوابد و استراحت می کند،عاقبت فقر و تنگدستی مثل راهزن مسلحی به سراغش می آید.

³³Un peu de sommeil, un peu d'assoupissement, Un peu croiser les mains pour dormir!...

³³عاقبت فقر و تنگدستی مثل راهزن مسلحی به سراغش می آید.

³⁴Et la pauvreté te surprendra, comme un rôdeur, Et la disette, comme un homme en armes.