French 1910

Dari

Psalms

102

1Prière d'un malheureux, lorsqu'il est abattu et qu'il répand sa plainte devant l'Eternel. Eternel, écoute ma prière, Et que mon cri parvienne jusqu'à toi!
1ای خداوند، دعایم را بشنو و فریاد من نزد تو برسد.
2Ne me cache pas ta face au jour de ma détresse! Incline vers moi ton oreille quand je crie! Hâte-toi de m'exaucer!
2در روز سختی از من رو مگردان. به من توجه فرما و هرگاه دعا می کنم مرا به زودی اجابت فرما.
3Car mes jours s'évanouissent en fumée, Et mes os sont enflammés comme un tison.
3روزهای عمرم مانند دود برباد رفته و استخوانهایم مثل هیزم در حال سوختن است.
4Mon coeur est frappé et se dessèche comme l'herbe; J'oublie même de manger mon pain.
4دل من مثل گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. خوردن غذای خود را فراموش کرده ام.
5Mes gémissements sont tels Que mes os s'attachent à ma chair.
5به سبب آواز نالۀ من، جزء پوست و استخوان چیزی در بدنم باقی نمانده است.
6Je ressemble au pélican du désert, Je suis comme le chat-huant des ruines;
6مثل مرغ سقای صحرا شده و مانند بوم خرابه ها گردیده ام.
7Je n'ai plus de sommeil, et je suis Comme l'oiseau solitaire sur un toit.
7خواب به چشمانم راه ندارد و چون پرنده ای تنها بر پشت بام هستم.
8Chaque jour mes ennemis m'outragent, Et c'est par moi que jurent mes adversaires en fureur.
8دشمنانم هر روز مرا سرزنش می کنند و مسخره کنندگانم مرا لعنت می نمایند.
9Je mange la poussière au lieu de pain, Et je mêle des larmes à ma boisson,
9به سبب خشم و غضب تو خاکستر را مثل نان می خورم و اشکهایم با آبی که می نوشم آمیخته اند،
10A cause de ta colère et de ta fureur; Car tu m'as soulevé et jeté au loin.
10زیرا که مرا برداشتی و بر زمین زدی.
11Mes jours sont comme l'ombre à son déclin, Et je me dessèche comme l'herbe.
11روزهایم مانند سایه های عصر رو بزوال است و من مثل گیاه پژمرده می شوم.
12Mais toi, Eternel! tu règnes à perpétuité, Et ta mémoire dure de génération en génération.
12لیکن تو ای خداوند، تا به ابد پادشاه هستی! و شهرت نام تو در تمام نسل ها باقی خواهد ماند.
13Tu te lèveras, tu auras pitié de Sion; Car le temps d'avoir pitié d'elle, Le temps fixé est à son terme;
13تو برخاسته، بر سهیون رحم می کنی، زیرا وقت آن است که بر او شفقت نمائی و زمان معین رسیده است.
14Car tes serviteurs en aiment les pierres, Ils en chérissent la poussière.
14چون بندگان تو به سنگهای آنجا علاقه و دلبستگی دارند و بر خاک آن شفقت می نمایند.
15Alors les nations craindront le nom de l'Eternel, Et tous les rois de la terre ta gloire.
15قوم ها از نام خداوند خواهند ترسید و پادشاهان روی زمین از عظمت و جلال او.
16Oui, l'Eternel rebâtira Sion, Il se montrera dans sa gloire.
16زیرا خداوند سهیون را بنا می کند و در جلال خود ظاهر می گردد.
17Il est attentif à la prière du misérable, Il ne dédaigne pas sa prière.
17به زاری درماندگان توجه نموده و دعای مسکینان را خوار نخواهد شمرد.
18Que cela soit écrit pour la génération future, Et que le peuple qui sera créé célèbre l'Eternel!
18این برای نسل آینده نوشته می شود تا قومی که آفریده خواهند شد، خداوند را ستایش کنند.
19Car il regarde du lieu élevé de sa sainteté; Du haut des cieux l'Eternel regarde sur la terre,
19خداوند از جایگاه ملکوتی خود نگریسته و از آسمان بر زمین نظر افگنده است.
20Pour écouter les gémissements des captifs, Pour délivrer ceux qui vont périr,
20تا نالۀ اسیران را بشنود و آنانی را که محکوم به مرگ بودند، رهایی بخشد.
21Afin qu'ils publient dans Sion le nom de l'Eternel, Et ses louanges dans Jérusalem,
21بنابراین نام خداوند در سهیون ذکر خواهد گردید و در اورشلیم او را ستایش خواهند کرد،
22Quand tous les peuples s'assembleront, Et tous les royaumes, pour servir l'Eternel.
22هنگامیکه اقوام و ملتهای جهان یکجا جمع شوند تا خداوند را عبادت نمایند.
23Il a brisé ma force dans la route, Il a abrégé mes jours.
23توانائی مرا در نصف راه از من گرفت و روزهای مرا کوتاه گردانید.
24Je dis: Mon Dieu, ne m'enlève pas au milieu de mes jours, Toi, dont les années durent éternellement!
24آنگاه گفتم که ای خدای من، نگذار که در جوانی بمیرم. ای که جاویدان و ابدی هستی.
25Tu as anciennement fondé la terre, Et les cieux sont l'ouvrage de tes mains.
25از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمان ها عمل دستهای تو است.
26Ils périront, mais tu subsisteras; Ils s'useront tous comme un vêtement; Tu les changeras comme un habit, et ils seront changés.
26آن ها فانی می شوند، لیکن تو باقی هستی و همگی آن ها همچون لباس، کهنه و فرسوده می شوند. تو آن ها را مثل ردا تبدیل می کنی و مبدل خواهند شد.
27Mais toi, tu restes le même, Et tes années ne finiront point.
27لیکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهد گردید.فرزندان بندگانت در پناه تو بسر برده و نسل ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود.
28Les fils de tes serviteurs habiteront leur pays, Et leur postérité s'affermira devant toi.
28فرزندان بندگانت در پناه تو بسر برده و نسل ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود.