1De David. Mon âme, bénis l'Eternel! Que tout ce qui est en moi bénisse son saint nom!
1ای جان من خداوند را ستایش کن، ای تمام وجود من نام مقدس او را متبارک بخوان.
2Mon âme, bénis l'Eternel, Et n'oublie aucun de ses bienfaits!
2ای جان من خداوند را ستایش کن و مهربانی های او را از یاد نبر.
3C'est lui qui pardonne toutes tes iniquités, Qui guérit toutes tes maladies;
3او تمام گناهانت را می بخشد و همۀ مرض های ترا شفا می دهد.
4C'est lui qui délivre ta vie de la fosse, Qui te couronne de bonté et de miséricorde;
4ترا از مرگ می رهاند و تاج رحمت و شفقت خود را بر سر تو می نهد.
5C'est lui qui rassasie de biens ta vieillesse, Qui te fait rajeunir comme l'aigle.
5جان ترا از نعمت های خود سیر می کند تا جوانی تو مثل عقاب تازه شود.
6L'Eternel fait justice, Il fait droit à tous les opprimés.
6خداوند عدالت را به جا می آورد و انصاف را برای همۀ مظلومان.
7Il a manifesté ses voies à Moïse, Ses oeuvres aux enfants d'Israël.
7طریق های خود را به موسی تعلیم داد و اعمال خود را به بنی اسرائیل.
8L'Eternel est miséricordieux et compatissant, Lent à la colère et riche en bonté;
8خداوند بخشنده و مهربان است، دیر غضب و بسیار رحیم.
9Il ne conteste pas sans cesse, Il ne garde pas sa colère à toujours;
9تا به ابد محاکمه نمی کند و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت.
10Il ne nous traite pas selon nos péchés, Il ne nous punit pas selon nos iniquités.
10با ما موافق گناهان ما عمل ننموده و ما را مطابق خطاهائی ما جزا نداده است،
11Mais autant les cieux sont élevés au-dessus de la terre, Autant sa bonté est grande pour ceux qui le craignent;
11زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است، به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است.
12Autant l'orient est éloigné de l'occident, Autant il éloigne de nous nos transgressions.
12به اندازه ای که مشرق از مغرب دور است، گناهان ما را از ما دور می کند.
13Comme un père a compassion de ses enfants, L'Eternel a compassion de ceux qui le craignent.
13چنانکه پدر بر فرزندان خود رحیم است، خداوند هم بر ترسندگان خود شفقت می نماید.
14Car il sait de quoi nous sommes formés, Il se souvient que nous sommes poussière.
14خداوند از سرشت ما آگاه است و می داند که خاک هستیم.
15L'homme! ses jours sont comme l'herbe, Il fleurit comme la fleur des champs.
15روزهای عمر انسان مثل گیاه است و مانند گل صحر می شگفد.
16Lorsqu'un vent passe sur elle, elle n'est plus, Et le lieu qu'elle occupait ne la reconnaît plus.
16وقتی باد بر آن می وزد، نابود می شود و مکانش دیگر آن را نمی شناسد.
17Mais la bonté de l'Eternel dure à jamais pour ceux qui le craignent, Et sa miséricorde pour les enfants de leurs enfants,
17لیکن رحمت خداوند بر ترسندگانش از ازل تا به ابد است و عدالت او بر فرزندانِ فرزندان شان
18Pour ceux qui gardent son alliance, Et se souviennent de ses commandements afin de les accomplir.
18و بر آنانی که عهد او را حفظ می کنند و فرایض او را یاد می دارند تا آن ها را بجا آورند.
19L'Eternel a établi son trône dans les cieux, Et son règne domine sur toutes choses.
19خداوند تخت خود را در آسمان ها برقرار نموده و بر همه سلطنت می کند.
20Bénissez l'Eternel, vous ses anges, Qui êtes puissants en force, et qui exécutez ses ordres, En obéissant à la voix de sa parole!
20خداوند را متبارک خوانید، ای فرشتگان او که در قوّت زورآورید و آواز کلام او را می شنوید و به جا می آورید.
21Bénissez l'Eternel, vous toutes ses armées, Qui êtes ses serviteurs, et qui faites sa volonté!
21ای تمام لشکرهای او، خداوند را ستایش کنید و ای خادمان او که ارادۀ او را به جا می آورید!ای همۀ کارهای خداوند، او را در همه جاهای سلطنت او متبارک خوانید! ای جان من خداوند را ستایش کن.
22Bénissez l'Eternel, vous toutes ses oeuvres, Dans tous les lieux de sa domination! Mon âme, bénis l'Eternel!
22ای همۀ کارهای خداوند، او را در همه جاهای سلطنت او متبارک خوانید! ای جان من خداوند را ستایش کن.