¹Mon âme, bénis l'Eternel! Eternel, mon Dieu, tu es infiniment grand! Tu es revêtu d'éclat et de magnificence!

¹ای جان من، خداوند را ستایش کن. ای خداوند، خدای من، تو بسیار عظیم و به عزت و جلال ملبس هستی.

²Il s'enveloppe de lumière comme d'un manteau; Il étend les cieux comme un pavillon.

²خویشتن را به نور پوشانیده و آسمان را مثل خیمه برافراشته ای.

³Il forme avec les eaux le faîte de sa demeure; Il prend les nuées pour son char, Il s'avance sur les ailes du vent.

³خانۀ او بر فراز ابر ها بنا شده و ابر ها را عرادۀ خود ساخته و بر بالهای باد سوار می شود.

⁴Il fait des vents ses messagers, Des flammes de feu ses serviteurs.

⁴بادها را پیام رسان خود و شعله های آتش را خادمان خود می گرداند.

⁵Il a établi la terre sur ses fondements, Elle ne sera jamais ébranlée.

⁵زمین را بر بنیاد آن استوار کرده که تا به ابد جنبش نخورد.

⁶Tu l'avais couverte de l'abîme comme d'un vêtement, Les eaux s'arrêtaient sur les montagnes;

⁶اوقیانوسها زمین را همچون جامه ای پوشاند و آب، کوهها را در بر گرفت.

⁷Elles ont fui devant ta menace, Elles se sont précipitées à la voix de ton tonnerre.

⁷از عتاب تو آبها به جریان آمدند و با صدای رعد تو به همه جا پراگنده شدند.

⁸Des montagnes se sont élevées, des vallées se sont abaissées, Au lieu que tu leur avais fixé.

⁸فراز کوهها را پوشاندند، در دره ها سرازیر گردیدند و به مکانی که مهیا ساختی جاری شدند.

⁹Tu as posé une limite que les eaux ne doivent point franchir, Afin qu'elles ne reviennent plus couvrir la terre.

⁹برای آن ها حدودی را معین کردی تا از آن نگذرند و بار دیگر زمین را آب نپوشاند.

¹⁰Il conduit les sources dans des torrents Qui coulent entre les montagnes.

¹⁰چشمه ها را در وادی ها جاری ساخت تا در میان کوهها روان شوند،

¹¹Elles abreuvent tous les animaux des champs; Les ânes sauvages y étanchent leur soif.

¹¹تمام حیوانات صحرا را سیراب می سازند و گوره خرها تشنگی خود را رفع می کنند.

¹²Les oiseaux du ciel habitent sur leurs bords, Et font résonner leur voix parmi les rameaux.

¹²پرندگان بر شاخه های درختان نزدیک آب آشیانه می سازند و نغمه سرایی می کنند.

¹³De sa haute demeure, il arrose les montagnes; La terre est rassasiée du fruit de tes oeuvres.

¹³با بارانی که از آسمان می فرستد، کوهها را سیراب می کند و از ثمرات اعمال تو زمین سیر می گردد.

¹⁴Il fait germer l'herbe pour le bétail, Et les plantes pour les besoins de l'homme, Afin que la terre produise de la nourriture,

¹⁴برای مواشی علف و برای انسانها نباتات را می رویاند تا غذای خود را از آن ها به دست آورند.

¹⁵Le vin qui réjouit le coeur de l'homme, Et fait plus que l'huile resplendir son visage, Et le pain qui soutient le coeur de l'homme.

¹⁵همچنان ثمرۀ تاک که دل انسان را شادمان می کند و روغن که چهرۀ او را شاداب می سازد و وجود انسان را به نان قوی می گرداند.

¹⁶Les arbres de l'Eternel se rassasient, Les cèdres du Liban, qu'il a plantés.

¹⁶درختان خداوند شاداب می گردند، یعنی سروهای آزاد لبنان که او غرس کرده است.

¹⁷C'est là que les oiseaux font leurs nids; La cigogne a sa demeure dans les cyprès,

¹⁷پرندگان در آن ها آشیانه می سازند و اما درخت صنوبر لانۀ لگ لگ ها می باشد.

¹⁸Les montagnes élevées sont pour les boucs sauvages, Les rochers servent de retraite aux damans.

¹⁸کوههای بلند پناهگاه بزهای کوهی و صخره ها لانۀ موشهای صحرائی هستند.

¹⁹Il a fait la lune pour marquer les temps; Le soleil sait quand il doit se coucher.

¹⁹ماه را برای تعیین وقت ها ساخت و آفتاب زمان غروب خود را می داند.

²⁰Tu amènes les ténèbres, et il est nuit: Alors tous les animaux des forêts sont en mouvement;

²⁰شب را بوجود می آوری، تا در تاریکی آن، حیوانات وحشی جنگل بخرامند.

²¹Les lionceaux rugissent après la proie, Et demandent à Dieu leur nourriture.

²¹شیر بچگان برای شکار خود غُرش می کنند و خوراک خویش را از خدا می خواهند.

²²Le soleil se lève: ils se retirent, Et se couchent dans leurs tanières.

²²در وقت طلوع آفتاب دوباره به بیشۀ خود می آیند و استراحت می کنند.

²³L'homme sort pour se rendre à son ouvrage, Et à son travail, jusqu'au soir.

²³آنگاه انسان برای کسب و کار خود بیرون می رود و تا شامگاه به وظیفۀ خود مشغول می باشد.

²⁴Que tes oeuvres sont en grand nombre, ô Eternel! Tu les as toutes faites avec sagesse. La terre est remplie de tes biens.

²⁴ای خداوند اعمال تو چه بسیار است. همۀ آن ها را از روی حکمت انجام داده ای. زمین از مخلوقات تو پُر است.

²⁵Voici la grande et vaste mer: Là se meuvent sans nombre Des animaux petits et grands;

²⁵در آن بحر وسیع و بزرگی که آفریده ای، جانورانِ بی شمار و حیوانات بزرگ و کوچک زندگی می کنند.

²⁶Là se promènent les navires, Et ce léviathan que tu as formé pour se jouer dans les flots.

²⁶کشتی ها بر سطح آن روانند و لِویاتان، یعنی جانور بحری را که آفریده ای، در آن بازی می کند.

²⁷Tous ces animaux espèrent en toi, Pour que tu leur donnes la nourriture en son temps.

²⁷تمام مخلوقات تو منتظر اند تا تو روزی آن ها را بدهی.

²⁸Tu la leur donnes, et ils la recueillent; Tu ouvres ta main, et ils se rassasient de biens.

²⁸آنچه را که به آن ها می دهی، آن ها جمع می کنند. دست خود را باز می کنی، پس از چیزهای نیکو سیر می شوند.

²⁹Tu caches ta face: ils sont tremblants; Tu leur retires le souffle: ils expirent, Et retournent dans leur poussière.

²⁹وقتی از آن ها رو بر می گردانی، به وحشت می افتند و هنگامیکه جان شان را می گیری، می میرند و به خاک بر می گردند.

³⁰Tu envoies ton souffle: ils sont créés, Et tu renouvelles la face de la terre.

³⁰چون روح خود را می فرستی، مخلوقات آفریده می شوند و روی زمین تازه می گردد.

³¹Que la gloire de l'Eternel subsiste à jamais! Que l'Eternel se réjouisse de ses oeuvres!

³¹جلال خداوند تا به ابد است. خداوند از اعمال خلقت خود خوشنود باشد.

³²Il regarde la terre, et elle tremble; Il touche les montagnes, et elles sont fumantes.

³²وقتی بر زمین نگاه می کند، زمین بلرزه می آید و چون کوهها را لمس می کند، آتشفشان می شوند.

³³Je chanterai l'Eternel tant que je vivrai, Je célébrerai mon Dieu tant que j'existerai.

³³تا زنده ام خداوند را با سرود پرستش خواهم کرد و تا زمانی که وجود دارم خدای خود را ستایش خواهم نمود.

³⁴Que mes paroles lui soient agréables! Je veux me réjouir en l'Eternel.

³⁴باشد که تفکر دلم مورد پسند او واقع گردد و من در خداوند شادمانی خواهم کرد.گناهکاران از روی زمین محو گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من خداوند را ستایش کن! هَلّلِویاه، سپاس به خداوند.

³⁵Que les pécheurs disparaissent de la terre, Et que les méchants ne soient plus! Mon âme, bénis l'Eternel! Louez l'Eternel!

³⁵گناهکاران از روی زمین محو گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من خداوند را ستایش کن! هَلّلِویاه، سپاس به خداوند.