1Cantique des degrés, Je lève mes yeux vers toi, Qui sièges dans les cieux.
1چشمان خود را بسوی تو که بر تخت خود در آسمان ها نشسته ای، بر می افرازم!
2Voici, comme les yeux des serviteurs sont fixés sur la main de leurs maîtres, Et les yeux de la servante sur la main de sa maîtresse, Ainsi nos yeux se tournent vers l'Eternel, notre Dieu, Jusqu'à ce qu'il ait pitié de nous.
2اینک مثل چشمان غلامان بسوی آقایان خود، و مثل چشمان کنیزی بسوی خانم خانۀ خویش، همچنان چشمان ما بسوی خداوند، خدای ماست تا بر ما رحم فرماید.
3Aie pitié de nous, Eternel, aie pitié de nous! Car nous sommes assez rassasiés de mépris;
3ای خداوند، بر ما رحم فرما، بر ما رحم کن زیرا که بسیار خوار و ذلیل شده ایم.از توهین کسانی که خود در راحتی و آسایش هستند و از تحقیر کردن مغروران جان ما به لب رسیده است.
4Notre âme est assez rassasiée Des moqueries des orgueilleux, du mépris des hautains.
4از توهین کسانی که خود در راحتی و آسایش هستند و از تحقیر کردن مغروران جان ما به لب رسیده است.