1Au chef des chantres. Sur la guitthith. D'Asaph. Chantez avec allégresse à Dieu, notre force! Poussez des cris de joie vers le Dieu de Jacob!
1فریاد خوشی را سر دهید برای خدایی که قوّت ماست و آواز شادمانی را برای خدای یعقوب!
2Entonnez des cantiques, faites résonner le tambourin, La harpe mélodieuse et le luth!
2سرود بسرائید و دایره را به صدا آورید و آهنگی دلنواز با چنگ و رباب بنوازید.
3Sonnez de la trompette à la nouvelle lune, A la pleine lune, au jour de notre fête!
3با نوای شیپور، ماه نو، شب چهارده و عیدها را تجلیل کنید،
4Car c'est une loi pour Israël, Une ordonnance du Dieu de Jacob.
4زیرا که این فریضه ای است در اسرائیل و فرمانی است از جانب خدای یعقوب.
5Il en fit un statut pour Joseph, Quand il marcha contre le pays d'Egypte... J'entends une voix qui m'est inconnue:
5این را شهادتی تعیین فرمود بر یوسف، هنگامیکه بر ضد مصر بیرون رفت. در آنجا آوازی را به زبانی ناآشنا شنیدم که می گفت:
6J'ai déchargé son épaule du fardeau, Et ses mains ont lâché la corbeille.
6«من بار سنگین را از دوش او برداشتم و دستهای او را از کارهای شاقه آزاد کردم.
7Tu as crié dans la détresse, et je t'ai délivré; Je t'ai répondu dans la retraite du tonnerre; Je t'ai éprouvé près des eaux de Meriba. Pause.
7در هنگام سختی استدعا نمودی و تو را رهانیدم. از میان رعد و برق تو را اجابت کرده و در کنار آب مریبه آزمایش نمودم.»
8Ecoute, mon peuple! et je t'avertirai; Israël, puisses-tu m'écouter!
8«ای قوم برگزیدۀ من بشنو، به تو هوشدار می دهم. ای اسرائیل، کاش به من گوش دهی!
9Qu'il n'y ait au milieu de toi point de dieu étranger! Ne te prosterne pas devant des dieux étrangers!
9در میان تو خدای غیر نباشد و نزد خدای بیگانه سجده منما.
10Je suis l'Eternel, ton Dieu, qui t'ai fait monter du pays d'Egypte; Ouvre ta bouche, et je la remplirai.
10من خداوند، خدای تو هستم که تو را از زمین مصر برآوردم. دهان خود را باز کن و آن را پُر خواهم ساخت.
11Mais mon peuple n'a point écouté ma voix, Israël ne m'a point obéi.
11اما قوم برگزیدۀ من سخن مرا نشنیدند و اسرائیل از من اطاعت نکرد.
12Alors je les ai livrés aux penchants de leur coeur, Et ils ont suivi leurs propres conseils.
12بنابران آن ها را به سختیِ دل شان ترک کردم تا خواهشهای نفس خود را دنبال کنند.
13Oh! si mon peuple m'écoutait, Si Israël marchait dans mes voies!
13ای کاش قوم برگزیده ام به من گوش می دادند و اسرائیل در طریق های من روان می بود.
14En un instant je confondrais leurs ennemis, Je tournerais ma main contre leurs adversaires;
14آنگاه دشمنان شان را بزودی شکست می دادم و دست خود را بر ضد مخالفان آن ها بر می گردانیدم.
15Ceux qui haïssent l'Eternel le flatteraient, Et le bonheur d'Israël durerait toujours;
15آنانی که از خداوند نفرت دارند با ترس در برابر او تعظیم می کردند و گرفتار مجازات ابدی می شدند.اما قوم برگزیدۀ خود را با بهترین گندم غذا می دادم و تو را با عسل صحرائی سیر می ساختم.»
16Je le nourrirais du meilleur froment, Et je le rassasierais du miel du rocher.
16اما قوم برگزیدۀ خود را با بهترین گندم غذا می دادم و تو را با عسل صحرائی سیر می ساختم.»