1Dieu des vengeances, Eternel! Dieu des vengeances, parais!
1ای خداوند، خدای انتقام گیرنده، ای خدای انتقام گیرنده، در جلال و شکوه خود ظاهر شو!
2Lève-toi, juge de la terre! Rends aux superbes selon leurs oeuvres!
2ای داور جهان برخیز و مردمان مغرور را به سزای اعمال شان برسان.
3Jusques à quand les méchants, ô Eternel! Jusques à quand les méchants triompheront-ils?
3تا به کی شریران، ای خداوند، تا به کی شریران شادمان باشند؟
4Ils discourent, ils parlent avec arrogance; Tous ceux qui font le mal se glorifient.
4آن ها پُرگویی کرده، سخنان ستم آمیز می گویند و همۀ بدکاران لاف می زنند.
5Eternel! ils écrasent ton peuple, Ils oppriment ton héritage;
5ای خداوند، آن ها قوم برگزیدۀ تو را کوبیده و میراث تو را خوار می شمارند.
6Ils égorgent la veuve et l'étranger, Ils assassinent les orphelins.
6بیوه زنان و یتیمان را می کشند و بیگانگانی را که در این سرزمین زندگی می کنند، بقتل می رسانند.
7Et ils disent: L'Eternel ne regarde pas, Le Dieu de Jacob ne fait pas attention!
7آن ها می گویند: «خداوند نمی بیند؛ خدای یعقوب متوجه نمی شود.»
8Prenez-y garde, hommes stupides! Insensés, quand serez-vous sages?
8ای احمقان قوم بفهمید! ای مردم نادان چه وقت هوشیار می شوید؟
9Celui qui a planté l'oreille n'entendrait-il pas? Celui qui a formé l'oeil ne verrait-il pas?
9او که گوش را ساخته است، آیا خودش نمی شنود؟ او که چشم را آفرید، آیا خودش نمی بیند؟
10Celui qui châtie les nations ne punirait-il point, Lui qui donne à l'homme l'intelligence?
10او که ملتها را تنبیه می کند و معرفت را به انسان می آموزد، آیا شما را سرزنش نخواهد کرد؟
11L'Eternel connaît les pensées de l'homme, Il sait qu'elles sont vaines.
11خداوند فکرهای انسان را می داند که کاملاً پوچ و بیهوده است.
12Heureux l'homme que tu châties, ô Eternel! Et que tu instruis par ta loi,
12ای خداوند، خوشا به حال کسی که او را تأدیب می کنی و به او احکام خود را می آموزی.
13Pour le calmer aux jours du malheur, Jusqu'à ce que la fosse soit creusée pour le méchant!
13تا او را در روزهای مصیبت آسودگی بخشی، در آن هنگامیکه شریران به جزای اعمال شان می رسند.
14Car l'Eternel ne délaisse pas son peuple, Il n'abandonne pas son héritage;
14خداوند قوم برگزیدۀ خود را رد نخواهد کرد و میراث خویش را ترک نخواهد نمود.
15Car le jugement sera conforme à la justice, Et tous ceux dont le coeur est droit l'approuveront.
15بار دیگر داوری مطابق عدل و انصاف اجراء خواهد شد و همۀ عادلان از آن پشتیبانی خواهند نمود.
16Qui se lèvera pour moi contre les méchants? Qui me soutiendra contre ceux qui font le mal?
16کیست که در مقابل اشخاص شریر از من دفاع کند و کیست که با من بر ضد بدکاران مقابله کند؟
17Si l'Eternel n'était pas mon secours, Mon âme serait bien vite dans la demeure du silence.
17اگر خداوند مددگار نمی بود، جان من بزودی رهسپار دیار خاموشی می شد.
18Quand je dis: Mon pied chancelle! Ta bonté, ô Eternel! me sert d'appui.
18وقتی گفتم پایم لغزش می خورد، آنگاه رحمت تو ای خداوند مرا استوار ساخت.
19Quand les pensées s'agitent en foule au dedans de moi, Tes consolations réjouissent mon âme.
19در کثرت اندیشه های دل من، تسلی های تو جانم را آسایش بخشید.
20Les méchants te feraient-ils siéger sur leur trône, Eux qui forment des desseins iniques en dépit de la loi?
20آیا مسند داورانِ فاسد می تواند به تو وابستگی داشته باشد، که در نام قانون بی عدالتی را اختراع می کند؟
21Ils se rassemblent contre la vie du juste, Et ils condamnent le sang innocent.
21بر جان شخص عادل دسیسه می سازند و بر خون بی گناه فتوی می دهند.
22Mais l'Eternel est ma retraite, Mon Dieu est le rocher de mon refuge.
22لیکن خداوند پناهگاه من و خدایم صخرۀ نجات من است.گناه ایشان را بر خودشان بر خواهد گردانید و آن ها را به سبب شرارت شان از بین خواهد برد. خداوند، خدای ما آن ها را بکلی نابود خواهد ساخت.
23Il fera retomber sur eux leur iniquité, Il les anéantira par leur méchanceté; L'Eternel, notre Dieu, les anéantira.
23گناه ایشان را بر خودشان بر خواهد گردانید و آن ها را به سبب شرارت شان از بین خواهد برد. خداوند، خدای ما آن ها را بکلی نابود خواهد ساخت.