¹Job prit la parole et dit:

¹Ijob respondis kaj diris:

²Je sais bien qu'il en est ainsi; Comment l'homme serait-il juste devant Dieu?

²Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

³S'il voulait contester avec lui, Sur mille choses il ne pourrait répondre à une seule.

³Se li volus havi kun Li jugxan disputon, Li ne povus respondi al Li ecx unu kontraux mil.

⁴A lui la sagesse et la toute-puissance: Qui lui résisterait impunément?

⁴Li estas sagxa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuragxus stari kontraux Li kaj restus sendifekta?

⁵Il transporte soudain les montagnes, Il les renverse dans sa colère.

⁵Li forsxovas montojn, kaj ili ecx ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

⁶Il secoue la terre sur sa base, Et ses colonnes sont ébranlées.

⁶Li skuas la teron de gxia loko, Ke gxiaj kolonoj tremas;

⁷Il commande au soleil, et le soleil ne paraît pas; Il met un sceau sur les étoiles.

⁷Li diras al la suno, kaj gxi ne levigxas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

⁸Seul, il étend les cieux, Il marche sur les hauteurs de la mer.

⁸Li sola etendas la cxielon, Kaj Li iras sur la altajxoj de la maro;

⁹Il a créé la Grande Ourse, l'Orion et les Pléiades, Et les étoiles des régions australes.

⁹Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

¹⁰Il fait des choses grandes et insondables, Des merveilles sans nombre.

¹⁰Li faras neesploreblajn grandajxojn, Kaj nekalkuleblajn mirindajxojn.

¹¹Voici, il passe près de moi, et je ne le vois pas, Il s'en va, et je ne l'aperçois pas.

¹¹Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion ecx ne vidos; Li pasos, kaj mi ecx ne rimarkos Lin.

¹²S'il enlève, qui s'y opposera? Qui lui dira: Que fais-tu?

¹²Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li:Kion Vi faras?

¹³Dieu ne retire point sa colère; Sous lui s'inclinent les appuis de l'orgueil.

¹³Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksigxas la helpantoj de Rahab.

¹⁴Et moi, comment lui répondre? Quelles paroles choisir?

¹⁴Des pli cxu mi povus respondi al Li, CXu mi povus elekti vortojn kontraux Li?

¹⁵Quand je serais juste, je ne répondrais pas; Je ne puis qu'implorer mon juge.

¹⁵Ecx se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian jugxanton.

¹⁶Et quand il m'exaucerait, si je l'invoque, Je ne croirais pas qu'il eût écouté ma voix,

¹⁶Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li auxdis mian vocxon,

¹⁷Lui qui m'assaille comme par une tempête, Qui multiplie sans raison mes blessures,

¹⁷Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

¹⁸Qui ne me laisse pas respirer, Qui me rassasie d'amertume.

¹⁸Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolcxo.

¹⁹Recourir à la force? Il est tout-puissant. A la justice? Qui me fera comparaître?

¹⁹Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas jugxon, kiu alvokos min?

²⁰Suis-je juste, ma bouche me condamnera; Suis-je innocent, il me déclarera coupable.

²⁰Se mi montros mian pravecon, mia propra busxo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

²¹Innocent! Je le suis; mais je ne tiens pas à la vie, Je méprise mon existence.

²¹Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

²²Qu'importe après tout? Car, j'ose le dire, Il détruit l'innocent comme le coupable.

²²CXio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaux pereigas.

²³Si du moins le fléau donnait soudain la mort!... Mais il se rit des épreuves de l'innocent.

²³Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas cxe la elprovado de senkulpuloj.

²⁴La terre est livrée aux mains de l'impie; Il voile la face des juges. Si ce n'est pas lui, qui est-ce donc?

²⁴La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizagxon de gxiaj jugxistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

²⁵Mes jours sont plus rapides qu'un courrier; Ils fuient sans avoir vu le bonheur;

²⁵Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

²⁶Ils passent comme les navires de jonc, Comme l'aigle qui fond sur sa proie.

²⁶Ili forkuris, kiel sxipetoj el kano, Kiel aglo flugas al mangxotajxo.

²⁷Si je dis: Je veux oublier mes souffrances, Laisser ma tristesse, reprendre courage,

²⁷Se mi ekpensas:Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

²⁸Je suis effrayé de toutes mes douleurs. Je sais que tu ne me tiendras pas pour innocent.

²⁸Tiam mi ektremas pro cxiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

²⁹Je serai jugé coupable; Pourquoi me fatiguer en vain?

²⁹Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

³⁰Quand je me laverais dans la neige, Quand je purifierais mes mains avec du savon,

³⁰Se mi lavus min per negxa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

³¹Tu me plongerais dans la fange, Et mes vêtements m'auraient en horreur.

³¹Ecx tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

³²Il n'est pas un homme comme moi, pour que je lui réponde, Pour que nous allions ensemble en justice.

³²CXar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaux iri al jugxo.

³³Il n'y a pas entre nous d'arbitre, Qui pose sa main sur nous deux.

³³Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaux.

³⁴Qu'il retire sa verge de dessus moi, Que ses terreurs ne me troublent plus;

³⁴Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

³⁵Alors je parlerai et je ne le craindrai pas. Autrement, je ne suis point à moi-même.

³⁵Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, CXar ne tia mi estas en mi mem.