1Prière d'un malheureux, lorsqu'il est abattu et qu'il répand sa plainte devant l'Eternel. Eternel, écoute ma prière, Et que mon cri parvienne jusqu'à toi!
1Pregxo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elversxas antaux la Eternulo sian malgxojon. Ho Eternulo, auxskultu mian pregxon; Kaj mia krio venu al Vi.
2Ne me cache pas ta face au jour de ma détresse! Incline vers moi ton oreille quand je crie! Hâte-toi de m'exaucer!
2Ne kasxu antaux mi Vian vizagxon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide auxskultu min.
3Car mes jours s'évanouissent en fumée, Et mes os sont enflammés comme un tison.
3CXar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj cxirkauxbrulis kiel en forno.
4Mon coeur est frappé et se dessèche comme l'herbe; J'oublie même de manger mon pain.
4Falcxigxis kiel herbo kaj sekigxis mia koro, CXar mi forgesis mangxi mian panon.
5Mes gémissements sont tels Que mes os s'attachent à ma chair.
5De la vocxo de mia plorado Algluigxis miaj ostoj al mia karno.
6Je ressemble au pélican du désert, Je suis comme le chat-huant des ruines;
6Mi similigxis al pelikano en la dezerto, Mi farigxis kiel noktuo en ruinoj.
7Je n'ai plus de sommeil, et je suis Comme l'oiseau solitaire sur un toit.
7Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.
8Chaque jour mes ennemis m'outragent, Et c'est par moi que jurent mes adversaires en fureur.
8CXiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj jxuras per mi.
9Je mange la poussière au lieu de pain, Et je mêle des larmes à ma boisson,
9CXar cindron mi mangxis kiel panon, Kaj mian trinkajxon mi miksis kun larmoj,
10A cause de ta colère et de ta fureur; Car tu m'as soulevé et jeté au loin.
10Kauxze de Via kolero kaj indigno; CXar Vi min levis kaj jxetis.
11Mes jours sont comme l'ombre à son déclin, Et je me dessèche comme l'herbe.
11Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekigxas kiel herbo.
12Mais toi, Eternel! tu règnes à perpétuité, Et ta mémoire dure de génération en génération.
12Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.
13Tu te lèveras, tu auras pitié de Sion; Car le temps d'avoir pitié d'elle, Le temps fixé est à son terme;
13Vi levigxos, Vi korfavoros Cionon; CXar estas tempo por gxin kompati, cxar venis la tempo.
14Car tes serviteurs en aiment les pierres, Ils en chérissent la poussière.
14CXar Viaj sklavoj ekamis gxiajn sxtonojn, CXarma estas por ili gxia polvo.
15Alors les nations craindront le nom de l'Eternel, Et tous les rois de la terre ta gloire.
15Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj cxiuj regxoj de la tero Vian gloron.
16Oui, l'Eternel rebâtira Sion, Il se montrera dans sa gloire.
16CXar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.
17Il est attentif à la prière du misérable, Il ne dédaigne pas sa prière.
17Li Sin turnis al la pregxo de la forlasitoj, Kaj ne forpusxis ilian petegon.
18Que cela soit écrit pour la génération future, Et que le peuple qui sera créé célèbre l'Eternel!
18CXi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.
19Car il regarde du lieu élevé de sa sainteté; Du haut des cieux l'Eternel regarde sur la terre,
19CXar Li rigardis malsupren el Sia sankta altajxo, El la cxielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,
20Pour écouter les gémissements des captifs, Pour délivrer ceux qui vont périr,
20Por auxdi la gxemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;
21Afin qu'ils publient dans Sion le nom de l'Eternel, Et ses louanges dans Jérusalem,
21Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,
22Quand tous les peuples s'assembleront, Et tous les royaumes, pour servir l'Eternel.
22Kiam kolektigxos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.
23Il a brisé ma force dans la route, Il a abrégé mes jours.
23Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.
24Je dis: Mon Dieu, ne m'enlève pas au milieu de mes jours, Toi, dont les années durent éternellement!
24Mi diras:Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.
25Tu as anciennement fondé la terre, Et les cieux sont l'ouvrage de tes mains.
25En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la cxielo estas la faro de Viaj manoj.
26Ils périront, mais tu subsisteras; Ils s'useront tous comme un vêtement; Tu les changeras comme un habit, et ils seront changés.
26Ili pereos, sed Vi restos; Kaj cxiuj ili eluzigxos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin sxangxos, kaj ili sxangxigxos.
27Mais toi, tu restes le même, Et tes années ne finiront point.
27Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finigxos.
28Les fils de tes serviteurs habiteront leur pays, Et leur postérité s'affermira devant toi.
28La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikigxos antaux Vi.