1Au chef des chantres. De David. C'est en l'Eternel que je cherche un refuge. Comment pouvez-vous me dire: Fuis dans vos montagnes, comme un oiseau?
1Al la hxorestro. De David. CXe la Eternulo mi rifugxas. Kial vi diras al mia animo: Flugu kiel birdo sur vian monton?
2Car voici, les méchants bandent l'arc, Ils ajustent leur flèche sur la corde, Pour tirer dans l'ombre sur ceux dont le coeur est droit.
2CXar jen la malbonuloj strecxis pafarkon, Almetis sagon sian al la tendeno, Por pafi kasxe kontraux la honestajn korojn.
3Quand les fondements sont renversés, Le juste, que ferait-il? -
3Kiam la fundamentoj estas detruitaj, Kion povas fari la justulo?
4L'Eternel est dans son saint temple, L'Eternel a son trône dans les cieux; Ses yeux regardent, Ses paupières sondent les fils de l'homme.
4La Eternulo estas en Sia sankta templo; La trono de la Eternulo estas en la cxielo; Liaj okuloj vidas, Liaj palpebroj esploras la homidojn.
5L'Eternel sonde le juste; Il hait le méchant et celui qui se plaît à la violence.
5La Eternulo elprovas justulon; Sed malpiulon kaj perfortemulon Lia animo malamas.
6Il fait pleuvoir sur les méchants Des charbons, du feu et du soufre; Un vent brûlant, c'est le calice qu'ils ont en partage.
6Sur la malpiulojn Li pluvigos brulantajn karbojn, fajron kaj sulfuron; Brula vento estos kaliko, destinita por ili.
7Car l'Eternel est juste, il aime la justice; Les hommes droits contemplent sa face.
7CXar la Eternulo estas justa, Li amas justecon; La piulo vidos Lian vizagxon.