¹Au chef des chantres. Sur Colombe des térébinthes lointains. Hymne de David. Lorsque les Philistins le saisirent à Gath. Aie pitié de moi, ô Dieu! car des hommes me harcèlent; Tout le jour ils me font la guerre, ils me tourmentent.

¹Al la hxorestro. Por Jonatelem-rehxokim. Verko de David, kiam kaptis lin la Filisxtoj en Gat. Korfavoru min, ho Dio, cxar homo volas min engluti, Dum la tuta tago malamiko min premas.

²Tout le jour mes adversaires me harcèlent; Ils sont nombreux, ils me font la guerre comme des hautains.

²Miaj malamikoj volas min engluti cxiutage, CXar multaj militas kontraux mi fiere.

³Quand je suis dans la crainte, En toi je me confie.

³En la tago, kiam mi timas, Mi fidas Vin.

⁴Je me glorifierai en Dieu, en sa parole; Je me confie en Dieu, je ne crains rien: Que peuvent me faire des hommes?

⁴Dion, kies vorton mi gloras, Tiun Dion mi fidas; mi ne timas: Kion karno faros al mi?

⁵Sans cesse ils portent atteinte à mes droits, Ils n'ont à mon égard que de mauvaises pensées.

⁵Dum la tuta tago ili atakas miajn vortojn; CXiuj iliaj pensoj pri mi estas por malbono.

⁶Ils complotent, ils épient, ils observent mes traces, Parce qu'ils en veulent à ma vie.

⁶Ili kolektigxas, embuskas, observas miajn pasxojn, Penante kapti mian animon.

⁷C'est par l'iniquité qu'ils espèrent échapper: Dans ta colère, ô Dieu, précipite les peuples!

⁷Por ilia malbonago repagu al ili, En kolero faligu la popolojn, ho Dio!

⁸Tu comptes les pas de ma vie errante; Recueille mes larmes dans ton outre: Ne sont-elles pas inscrites dans ton livre?

⁸Mian vagadon Vi kalkulis; Metu miajn larmojn en Vian felsakon, Ili estas ja en Via libro.

⁹Mes ennemis reculent, au jour où je crie; Je sais que Dieu est pour moi.

⁹Tiam miaj malamikoj returnigxos malantauxen en la tago, kiam mi vokos; Tion mi scias, ke Dio estas kun mi.

¹⁰Je me glorifierai en Dieu, en sa parole; Je me glorifierai en l'Eternel, en sa parole;

¹⁰Mi gloros vorton de Dio; Mi gloros vorton de la Eternulo.

¹¹Je me confie en Dieu, je ne crains rien: Que peuvent me faire des hommes?

¹¹Dion mi fidas, mi ne timas: Kion faros al mi homo?

¹²O Dieu! je dois accomplir les voeux que je t'ai faits; Je t'offrirai des actions de grâces.

¹²Mi faris al Vi, ho Dio, promesojn, Mi plenumos al Vi dankoferojn.

¹³Car tu as délivré mon âme de la mort, Tu as garanti mes pieds de la chute, Afin que je marche devant Dieu, à la lumière des vivants.

¹³CXar Vi savis mian animon de la morto, Kaj miajn piedojn de falpusxigxo, Por ke mi iradu antaux Dio En la lumo de la vivo.