¹Au chef des chantres. Psaume de David. Cantique. Avec confiance, ô Dieu! on te louera dans Sion, Et l'on accomplira les voeux qu'on t'a faits.

¹Al la hxorestro. Psalmo de David. Kanto. Vin oni fidas kaj gloras, ho Dio, en Cion; Kaj al Vi oni plenumas promesojn.

²O toi, qui écoutes la prière! Tous les hommes viendront à toi.

²Al Vi, kiu auxskultas pregxon, Venas cxiu karno.

³Les iniquités m'accablent: Tu pardonneras nos transgressions.

³Krimajxoj min premas; Niajn pekojn Vi pardonos.

⁴Heureux celui que tu choisis et que tu admets en ta présence, Pour qu'il habite dans tes parvis! Nous nous rassasierons du bonheur de ta maison, De la sainteté de ton temple.

⁴Felicxa estas tiu, kiun Vi elektas kaj alproksimigas al Vi, Ke li logxu en Viaj kortoj. Ni satigxu per la bonajxoj de Via domo, De Via sankta templo.

⁵Dans ta bonté, tu nous exauces par des prodiges, Dieu de notre salut, Espoir de toutes les extrémités lointaines de la terre et de la mer!

⁵Per timindajxoj Vi respondas al ni en justeco, Ho Dio de nia savo, Espero de cxiuj finoj de la tero kaj de malproksimaj maroj,

⁶Il affermit les montagnes par sa force, Il est ceint de puissance;

⁶Vi, kiu fortigas montojn per Sia forto, Kiu estas zonita per potenco,

⁷Il apaise le mugissement des mers, le mugissement de leurs flots, Et le tumulte des peuples.

⁷Kiu kvietigas la bruadon de maroj, la bruadon de iliaj ondoj, Kaj la tumulton de popoloj.

⁸Ceux qui habitent aux extrémités du monde s'effraient de tes prodiges; Tu remplis d'allégresse l'orient et l'occident.

⁸Kaj ektimos pro Viaj mirakloj la logxantoj de la limoj; La lokojn de la sunlevigxo kaj sunsubiro Vi gxojigas.

⁹Tu visites la terre et tu lui donnes l'abondance, Tu la combles de richesses; Le ruisseau de Dieu est plein d'eau; Tu prépares le blé, quand tu la fertilises ainsi.

⁹Vi memoras pri la tero, Kaj Vi donas al gxi akvon, kaj Vi forte gxin ricxigas; La torento de Dio estas plena de akvo; Vi pretigas gxian panon, cxar tiel Vi gxin arangxis.

¹⁰En arrosant ses sillons, en aplanissant ses mottes, Tu la détrempes par des pluies, tu bénis son germe.

¹⁰Vi donas trinkon al gxiaj sulkoj, Vi ebenigas gxiajn bulojn; Per pluvego Vi gxin moligas, Vi benas gxiajn kreskajxojn.

¹¹Tu couronnes l'année de tes biens, Et tes pas versent l'abondance;

¹¹Vi kronas la jaron per Via bono; Kaj la signoj de Viaj piedoj gutas per graso.

¹²Les plaines du désert sont abreuvées, Et les collines sont ceintes d'allégresse;

¹²La stepoj de dezerto grasigxas, Kaj la montetoj zonigxas per gxojo.

¹³Les pâturages se couvrent de brebis, Et les vallées se revêtent de froment. Les cris de joie et les chants retentissent.

¹³La herbejoj kovrigxas per brutaroj, Kaj la kampoj vestigxas per greno; Ili gxojas kaj kantas.