¹ამას გეტყოდე თქუენ, რაჲთა არა დაჰბრკოლდეთ.

¹Lungkiaa na paimang louhna ding un hiaite na kiang uah ka genta ahi.

²კრებულისაგან განგასხნენ თქუენ. არამედ მოვალს ჟამი, რაჲთა ყოველმან რომელმან მოგწყჳდნეს თქუენ, ჰგონებდეს, ვითარმედ მსხუერპლი შეწირა ღმრთისა.

²Kikhopnain ahte a honnong sak ding ua; ahi, kuapeuh nou honhihlum tuh Pathian tunga thil hoih hihin a kithei ding; huchi bang hun a tung ding ahi.

³და ესე გიყონ თქუენ, რამეთუ არა იციან მომავლინებელი ჩემი მამაჲ, არცა მე.

³Huai thilte a hih ding uh, Pa leh kei hontheih louh jiakun.

⁴არამედ ამას გეტყოდე თქუენ, რაჲთა რაჟამს მოიწიოს ჟამი იგი, მოიჴსენოთ მათი, რამეთუ მე გარქუ თქუენ. ესე პირველითგან არა გარქუ თქუენ, რამეთუ თქუენ თანა ვიყავ.

⁴Hiai thu khawng na kiang uah ka genta hi, a hun a hongtun chia, kon hilh khinta chih na theih nawnna ding un.

⁵ხოლო აწ მივალ მომავლინებელისა ჩემისა, და არავინ თქუენგანი მკითხავს მე, ვითარმედ: ვიდრე ხუალ?

⁵Hiai thil khawng a tung akipan kon na hilh louh him na hi uh, na kiang ua ka omtak dih jiakin. Tuin jaw honsawlpa kiangah ka pai dinga noute kuamahin, Koia hoh ding? Chiin, non dong tuan kei uh.

⁶არამედ ამას რაჲ გეტყოდე თქუენ, მწუხარებამან აღავსნა გულნი თქუენნი.

⁶Hiai thute na kiang ua ka gen jiakin na lungtang uh lungkhamnain a dimzo hialtaa a.

⁷არამედ მე ჭეშმარიტსა გეტყჳ თქუენ: უმჯობეს არს თქუენდა, რაჲთა მე წარვიდე; უკუეთუ მე არა წარვიდე, ნუგეშინის-მცემელი იგი არა მოვიდეს თქუენდა; უკუეთუ მე წარვიდე, მოვავლინო იგი თქუენდა.

⁷Himahleh, thutak ka honhilh ahi; ka pai nou dingin a hoih hi; ka pai keileh, Khamuanpa na kiang uah a hongtung kei ding; ka pai lebel na kiang uah ka honsawl ding hi.

⁸და მოვიდეს იგი და ამხილოს სოფელსა ცოდვისათჳს და სიმართლისათჳს და სასჯელისათჳს:

⁸Amah a hongtun chiangin, khelhna thu ahte, diktatna thu ahte, vaihawmna thu ahte khovel a siamlouh dan a theisak ding hi;

⁹ცოდვისათჳს ესრეთ, რამეთუ არა ჰრწმენა ჩემდა მომართ;

⁹Khelhna thu ahte siam louh a tang ding uh, kei hon gintak louh jiak un; diktatna thu ahte siamlouh a tang ding uh;

¹⁰ხოლო სიმართლისათჳს, რამეთუ მე მამისა ჩემისა მივალ, და არღარა მხედვიდეთ მე;

¹⁰Pa kiangah ka pai dinga, nou kei non muh nawn tak louh ding jiak un;

¹¹ხოლო სასჯელისათჳს, რამეთუ მთავარი იგი ამის სოფლისაჲ დასჯილ არს.

¹¹vaihawm thu ahte siamlouh a tang ding uh, hiai khovel lal siamlouha a puktak jiakin.

¹²ფრიადღა მაქუს სიტყუად თქუენდა, არამედ აწ არღარა ძალგიც ტჳრთვად.

¹²Na kiang ua thu gen ding tampi ka nei laia, himahleh tuin jaw na chin tadih kei ding uh.

¹³ხოლო ოდეს მოვიდეს სული იგი ჭეშმარიტებისაჲ, გიძღოდის თქუენ ჭეშმარიტებასა ყოველსა, რამეთუ არა იტყოდის თავით თჳსით, არამედ რაოდენი-რაჲ ესმეს, იტყოდის და მომავალი იგი გითხრას თქუენ.

¹³Himahleh, amah, Thutak Kha a hongtun chiangin, thutak tengteng ah nou a honpi ding; amah phuahtawmin thu a gen dek ngal keia; a jak peuhmah a gen zo ding, thil hongtung dingte leng nou a hontheisak ding.

¹⁴მან მე მადიდოს, რამეთუ ჩემგან მიიღოს და გითხრას თქუენ.

¹⁴Aman kei honpahtawi dinga; keia a la dinga, nou kiangah a hontheisak ding ahi ngala.

¹⁵ყოველი, რაოდენი აქუს მამასა, ჩემი არს; და ამისთჳს გარქუ თქუენ, რამეთუ: ჩემგან მიიღოს და გითხრას თქუენ.

¹⁵Pan thil a neih tengteng keia ahi; huaijiakin, Keia a la dinga, na kiang uah a hontheisak ding, ka chi ahi.

¹⁶მცირედღა, და არღარა მხედვიდეთ მე; და კუალად მცირედღა, და მიხილოთ მე, რამეთუ მე მივალ მამისა ჩემისა.

¹⁶Sawtlou chikin nou kei non mu kei ding ua; sawtlou chik mahin nou kei non mu nawn ding uh, a chi a.

¹⁷ჰრქუეს უკუე მოწაფეთა მისთა ურთიერთას: რაჲ არს, რომელსა-ესე მეტყჳს ჩუენ: მცირედღა, და არღარა მხედვიდეთ მე; და კუალად მცირედღა, და მიხილოთ მე, და რამეთუ მე მივალ მამისა ჩემისა?

¹⁷Huan, a nungjuite khenkhatin, I kianga a thugen bang ahi, Sawtlou chikin nou kei non mu kei ding uh, sawtlou chik mahin nou kei non mu ding uh, a chih, leh, Pa kianga ka hoh dek jiakin, a chih? a kichi ua.

¹⁸და იტყოდეს უკუე: რაჲ არს ესე ?მცირედ? არა უწყით, რასა იტყჳს.

¹⁸Huan, amau mahin, hiai sawtlou chik, a chih bang chihna ahia? a thugen I theisiam kei uh; a chi ua.

¹⁹გულისჴმა-ყო იესუ, რამეთუ უნდა კითხვის, და ჰრქუა მათ: ამისთჳს გამოეძიებთა ურთიერთას, რამეთუ ვთქუ: მცირედღა, და არღარა მხედვიდეთ მე; და კუალად მცირედ, და მიხილოთ მე?

¹⁹Huan, amah dot a ut uh chih Jesun a thei a, a kiang uah, Sawtlou chikin nou kei non mu kei ding uh, sawtlou chik mahin nou kei non mu nawn ding uh, chia, hiai ka thugen na kidong umaw?

²⁰ამენ, ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ სტიროდით და ჰგოდებდეთ თქუენ, ხოლო სოფელსა უხაროდის, და თქუენ სწუხდეთ, არამედ მწუხარებაჲ თქუენი სიხარულად გარდაიქცეს.

²⁰Chihtaktakin, chihtaktakin ka honhilh ahi, Nou na khitui uh a ke dinga, na kap huahhuah ding uh, khovel bel a kipak ding; nou na lungkham ding ua, himahleh na lungkham uh kipah a suak ding hi.

²¹დედაკაცი რაჟამს შობნ, მწუხარე არნ, რამეთუ მოიწია ჟამი მისი. ხოლო რაჟამს შვის ყრმაჲ, არღარა მოეჴსენის ჭირი იგი სიხარულითა მით, რამეთუ იშვა კაცი სოფელსა შინა.

²¹Numeiin nau a veiin a lungkham naka, a hun a tuntak jiakin; himahleh, nau a suah takin a lunggimna a thei nawnta kei hi, khovela mihing hongpiang a kipah jiakin.

²²ხოლო თქუენ აწ ჭირი გაქუს. და მერმე კუალად გიხილნე თქუენ, და უხაროდის გულთა თქუენთა, და სიხარული თქუენი არავინ მიგიღოს თქუენგან.

²²Huan, tuin nou na lungkham uh; himahleh ka honmu nawn dinga, na lungtang uh a kipak ding, na kipahna uh kuamahin honlaksak kei ding.

²³და მას დღესა შინა მე არარაჲ მკითხოთ. ამენ, ამენ გეტყჳ თქუენ, რამეთუ რაოდენიცა-რაჲ სთხოოთ მამასა სახელითა ჩემითა, მოგცეს თქუენ.

²³Huai ni chiangin nou kei bangmah nonngen kei ding uh. Chihtaktakin, chihtaktakin, kon hilh ahi, Pa kianga bangpeuh na nget uleh, keimah minin nou a honpe ding hi.

²⁴აქამომდე არარაჲ გითხოვიეს სახელითა ჩემითა. ითხოვდით და მოიღოთ, რაჲთა სიხარული თქუენი სავსებით იყოს.

²⁴Tu tanin ka minin bangmah na ngen nai kei uh; ngen un, huchiin na mu ding uh, na kipah uh a kimna dingin.

²⁵ამას იგავით გეტყოდე თქუენ. ხოლო მოვალს ჟამი, ოდეს არღარა იგავით გეტყოდი თქუენ, არამედ განცხადებულად მამისა ჩემისათჳს გითხრა თქუენ.

²⁵Huai thu khawng a hem-in na kiang uah ka genta hi; a hun a tung dek, huai hun chiangin na kiang uah a hemin thu ka gen nawn ta kei dinga, chian takin Pa tanchin ka honhilh ding.

²⁶მას დღესა შინა ითხოოთ სახელითა ჩემითა, და არა გეტყჳ თქუენ, ვითარმედ: მე ვჰკითხო მამასა ჩემსა თქუენთჳს.

²⁶Huai ni chiangin keimah minin thil na ngen ding uh; Pa kiangh ken ka honnget sak ding ka chi kei hi.

²⁷რამეთუ თჳთ მამასა ჩემსა უყუართ თქუენ, რამეთუ თქუენ მე შემიყუარეთ და გრწმენა რამეთუ მე ღმრთისაგან გამოვედ.

²⁷Pain amah ngeiin nou a honit ngala, nou kei non it ua, Pa a kipan ka hi chih non gintak jiakun.

²⁸გამოვედ მამისაგან და მოვედ სოფლად და კუალად დაუტეობ სოფელსა და მივალ მამისა.

²⁸Kei Pa kianga kipana hongpawta, khovela hongpai ka hi a; khovel paisana, Pa kianga pai nawn ding ka hi, a chi a.

²⁹ჰრქუეს მას მოწაფეთა მისთა: აჰა აწ განცხადებულად იტყჳ და იგავსა არცა ერთსა რას იტყჳ.

²⁹Huan, a nungjuiten, Ngai dih tuin jaw tel takin thu na gena, a hem himhimin nagen ta kei hi.

³⁰და აწ უწყით ჩუენ, რამეთუ ყოველივე იცი და არა გიჴმს, რაჲთა გკითხოს ვინმე. ამის გამო გურწამს, რამეთუ ღმრთისაგან გამოხუედ.

³⁰Nang bangkim na theia, kuamah hondot na kiphamoh kei chih tuin ka theita uh; hiai jiakin Pathian kianga kipana hongpai na hi chih ka gingta uhi, a chi ua.

³¹მიუგო იესუ და ჰრქუა მათ: აწ სამე გრწამს?

³¹Huan, Jesun a dawnga, a kiang uah, Tuin na gingta u maw?

³²აჰა მოვალს ჟამი და მოწევნულ არს, რამეთუ განიბნინეთ კაცად-კაცადი თჳსად ადგილად და მე მარტოჲ დამიტეოთ; და არა ვარ მე მარტოჲ, არმედ მამაჲ ჩემი ჩემ თანა არს.

³²Ngai un, a hun a tung, ahi, tun ah a tungta, huai hun chiangin noumau in chiat ah na dalh vek ding uh, keimah kiain non nuse ding uh; himahleh Pa ka kianga a om jiakin keimah kiain ka om tuan kei hi.Hiai thute na kiang uah ka genta hi, keimaha na khamuanna dingun. Khovel ah gimthuakna na neiding uh, himahleh khamuang takin om un, ken khovel ka zouta, a chi a.

³³ამას გეტყოდე თქუენ, რაჲთა ჩემ თანა მშჳდობაჲ გაქუნდეს. სოფელსა ამას ჭირი გაქუს, არამედ ნუ გეშინინ, რამეთუ მე მიძლევიეს სოფელსა.

³³Hiai thute na kiang uah ka genta hi, keimaha na khamuanna dingun. Khovel ah gimthuakna na neiding uh, himahleh khamuang takin om un, ken khovel ka zouta, a chi a.