1Danket dem HERRN, ruft seinen Namen an, macht unter den Völkern seine Taten bekannt!
1 Diolchwch i'r ARGLWYDD. Galwch ar ei enw, gwnewch yn hysbys ei weithredoedd ymysg y bobloedd.
2Singet vor ihm, spielet vor ihm, redet von allen seinen Wundern!
2 Canwch iddo, moliannwch ef, dywedwch am ei holl ryfeddodau.
3Rühmet euch seines heiligen Namens! Es freue sich das Herz derer, die den HERRN suchen!
3 Gorfoleddwch yn ei enw sanctaidd; llawenhaed calon y rhai sy'n ceisio'r ARGLWYDD.
4Fragt nach dem HERRN und nach seiner Macht, suchet sein Angesicht allezeit!
4 Ceisiwch yr ARGLWYDD a'i nerth, ceisiwch ei wyneb bob amser.
5Gedenket seiner Wunder, die er getan, seiner Zeichen und der Urteile seines Mundes!
5 Cofiwch y rhyfeddodau a wnaeth, ei wyrthiau a'r barnedigaethau a gyhoeddodd,
6O Same Abrahams, seines Knechtes, o ihr Söhne Jakobs, seine Auserkorenen!
6 chwi ddisgynyddion Abraham, ei was, disgynyddion Jacob, ei etholedig.
7Er, der HERR, ist unser Gott; auf der ganzen Erde gilt sein Recht.
7 Ef yw'r ARGLWYDD ein Duw, ac y mae ei farnedigaethau dros yr holl ddaear.
8Er gedenkt auf ewig an seinen Bund, an das Wort, das er tausend Geschlechtern befohlen hat;
8 Y mae'n cofio ei gyfamod dros byth, gair ei orchymyn hyd fil o genedlaethau,
9des Bundes, den er mit Abraham geschlossen, seines Eides, den er Isaak geschworen hat.
9 sef y cyfamod a wnaeth ag Abraham, a'i lw i Isaac �
10Er stellte ihn auf für Jakob als Satzung, für Israel als ewigen Bund,
10 yr hyn a osododd yn ddeddf i Jacob, ac yn gyfamod tragwyddol i Israel,
11da er sprach: «Dir gebe ich das Land Kanaan als euer Erbteil»,
11 a dweud, "I chwi y rhoddaf wlad Canaan yn gyfran eich etifeddiaeth."
12da sie noch leicht zu zählen waren, gar wenige und Fremdlinge darin,
12 Pan oeddent yn fychan o rif, yn ychydig, ac yn grwydriaid yn y wlad,
13und wandern mußten von einem Volk zum andern und von einem Königreich zum andern.
13 yn crwydro o genedl i genedl, ac o un deyrnas at bobl eraill,
14Er ließ sie von keinem Menschen bedrücken und züchtigte Könige um ihretwillen:
14 ni adawodd i neb eu darostwng, ond ceryddodd frenhinoedd o'u hachos,
15«Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten kein Leid!»
15 a dweud, "Peidiwch � chyffwrdd �'m heneiniog, na gwneud niwed i'm proffwydi."
16Und er rief eine Hungersnot herbei über das Land und zerschlug jegliche Stütze an Brot.
16 Pan alwodd am newyn dros y wlad, a thorri ymaith eu cynhaliaeth o fara,
17Er sandte einen Mann vor ihnen her, Joseph ward zum Sklaven verkauft!
17 yr oedd wedi anfon gu373?r o'u blaenau, Joseff, a werthwyd yn gaethwas.
18Sie zwangen seinen Fuß in einen Stock; seine Seele geriet in Fesseln;
18 Doluriwyd ei draed yn y cyffion, a rhoesant haearn am ei wddf,
19bis zur Zeit, da sein Wort eintraf und der Ausspruch des HERRN ihn geläutert hatte.
19 nes i'r hyn a ddywedodd ef ddod yn wir, ac i air yr ARGLWYDD ei brofi'n gywir.
20Der König sandte hin und befreite ihn; der die Völker beherrschte, ließ ihn los.
20 Anfonodd y brenin i'w ryddhau � brenin y cenhedloedd yn ei wneud yn rhydd;
21Er setzte ihn zum Herrn über sein Haus und zum Herrscher über alle seine Güter,
21 gwnaeth ef yn feistr ar ei du375?, ac yn llywodraethwr ar ei holl eiddo,
22daß er seine Fürsten nach Belieben binde und seine Ältesten unterweise.
22 i hyfforddi ei dywysogion yn �l ei ddymuniad, ac i ddysgu doethineb i'w henuriaid.
23Da zog Israel nach Ägypten, und Jakob wurde ein Fremdling im Lande Hams.
23 Yna daeth Israel hefyd i'r Aifft, a Jacob i grwydro yn nhir Ham.
24Und er machte sein Volk sehr fruchtbar und ließ es zahlreicher werden als seine Dränger.
24 A gwnaeth yr Arglwydd ei bobl yn ffrwythlon iawn, ac aethant yn gryfach na'u gelynion.
25Er wandte ihr Herz, sein Volk zu hassen, arglistig zu handeln an seinen Knechten.
25 Trodd yntau eu calon i gas�u ei bobl, ac i ymddwyn yn ddichellgar at ei weision.
26Er sandte Mose, seinen Knecht, Aaron, den er erwählt hatte.
26 Yna anfonodd ei was Moses, ac Aaron, yr un yr oedd wedi ei ddewis,
27Die verrichteten seine Zeichen unter ihnen und taten Wunder im Lande Hams.
27 a thrwy eu geiriau hwy gwnaeth arwyddion a gwyrthiau yn nhir Ham.
28Er sandte Finsternis, und es ward Nacht, damit sie seinen Worten nicht widerstreben möchten.
28 Anfonodd dywyllwch, ac aeth yn dywyll, eto yr oeddent yn gwrthryfela yn erbyn ei eiriau.
29Er verwandelte ihre Gewässer in Blut und tötete ihre Fische;
29 Trodd eu dyfroedd yn waed, a lladdodd eu pysgod.
30ihr Land wimmelte von Fröschen bis in die Gemächer ihrer Könige.
30 Llanwyd eu tir � llyffaint, hyd yn oed ystafelloedd eu brenhinoedd.
31Er sprach; und es kamen Fliegenschwärme, Mücken in alle ihre Grenzen.
31 Pan lefarodd ef, daeth haid o bryfed a llau trwy'r holl wlad.
32Er gab ihnen Hagel statt Regen, Feuerflammen auf ihr Land;
32 Rhoes iddynt genllysg yn lle glaw, a mellt yn fflachio trwy eu gwlad.
33und er schlug ihre Weinstöcke und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihrem Land.
33 Trawodd y gwinwydd a'r ffigyswydd, a malurio'r coed trwy'r wlad.
34Er sprach; da kamen Heuschrecken und Käfer ohne Zahl,
34 Pan lefarodd ef, daeth locustiaid a lindys heb rifedi,
35die fraßen alles Kraut im Lande und verzehrten ihre Feldfrüchte.
35 nes iddynt fwyta'r holl laswellt trwy'r wlad, a difa holl gynnyrch y ddaear.
36Und er schlug alle Erstgeburt in ihrem Lande, alle Erstlinge ihrer Kraft.
36 A thrawodd bob cyntafanedig yn y wlad, blaenffrwyth eu holl nerth.
37Aber sie ließ er ausziehen mit Silber und Gold, und es war kein Strauchelnder unter ihren Stämmen.
37 Yna dygodd hwy allan gydag arian ac aur, ac nid oedd un yn baglu ymysg y llwythau.
38gypten war froh, daß sie gingen; denn der Schrecken vor ihnen war auf sie gefallen.
38 Llawenhaodd yr Eifftiaid pan aethant allan, oherwydd bod arnynt eu hofn hwy.
39Er breitete vor ihnen eine Wolke aus zur Decke und Feuer, um die Nacht zu erleuchten.
39 Lledaenodd gwmwl i'w gorchuddio, a th�n i oleuo iddynt yn y nos.
40Sie forderten; da ließ er Wachteln kommen und sättigte sie mit Himmelsbrot.
40 Pan fu iddynt ofyn, anfonodd soflieir iddynt, a digonodd hwy � bara'r nefoedd.
41Er öffnete den Felsen; da floß Wasser heraus; es floß ein Bach in der Wüste.
41 Holltodd graig nes bod du373?r yn pistyllio, ac yn llifo fel afon trwy'r diffeithwch.
42Denn er gedachte an sein heiliges Wort, an Abraham, seinen Knecht.
42 Oherwydd yr oedd yn cofio ei addewid sanctaidd i Abraham ei was.
43Er ließ sein Volk ausziehen mit Freuden, mit Jubel seine Auserwählten.
43 Dygodd ei bobl allan mewn llawenydd, ei rai etholedig mewn gorfoledd.
44Und er gab ihnen die Länder der Heiden; und woran die Völker sich abgemüht hatten, das nahmen sie in Besitz;
44 Rhoes iddynt diroedd y cenhedloedd, a chymerasant feddiant o ffrwyth llafur pobloedd,
45auf daß sie seine Satzungen halten und seine Lehren bewahren möchten. Hallelujah!
45 er mwyn iddynt gadw ei ddeddfau, ac ufuddhau i'w gyfreithiau. Molwch yr ARGLWYDD.