German: Schlachter (1951)

Welsh

Psalms

90

1Ein Gebet Moses, des Mannes Gottes. Herr, du bist unsre Zuflucht von Geschlecht zu Geschlecht!
1 1 Gweddi. I Moses, gu373?r Duw.0 Arglwydd, buost yn amddiffynfa i ni ymhob cenhedlaeth.
2Ehe denn die Berge wurden und die Erde und die Welt geschaffen worden, bist du Gott von Ewigkeit zu Ewigkeit!
2 Cyn geni'r mynyddoedd, a chyn esgor ar y ddaear a'r byd, o dragwyddoldeb hyd dragwyddoldeb, ti sydd Dduw.
3Du wandelst den Sterblichen in Staub und sprichst: Kehret zurück, ihr Menschenkinder!
3 Yr wyt yn troi pobl yn �l i'r llwch, ac yn dweud, "Trowch yn �l, chwi feidrolion."
4Denn tausend Jahre sind vor dir wie der gestrige Tag, der vergangen ist, und wie eine Nachtwache;
4 Oherwydd y mae mil o flynyddoedd yn dy olwg fel doe sydd wedi mynd heibio, ac fel gwyliadwriaeth yn y nos.
5du lässest sie dahinfahren wie einen Strom, sie sind wie ein Schlaf am Morgen, wie das Gras, das aufsprießt,
5 Yr wyt yn eu sgubo ymaith fel breuddwyd; y maent fel gwellt yn adfywio yn y bore �
6das am Morgen blüht und grünt, am Abend welkt und verdorrt.
6 yn tyfu ac yn adfywio yn y bore, ond erbyn yr hwyr yn gwywo ac yn crino.
7Denn wir werden aufgerieben durch deinen Zorn und schnell dahingerafft durch deinen Grimm.
7 Oherwydd yr ydym ni yn darfod gan dy ddig, ac wedi'n brawychu gan dy gynddaredd.
8Du hast unsre Missetaten vor dich hingestellt, unsre verborgenen Sünden in das Licht deines Angesichts.
8 Gosodaist ein camweddau o'th flaen, ein pechodau dirgel yng ngoleuni dy wyneb.
9Denn alle unsre Tage sind dahingeschwunden durch deinen Zorn, wir haben unsre Jahre zugebracht wie ein Geschwätz.
9 Y mae ein holl ddyddiau'n mynd heibio dan dy ddig, a'n blynyddoedd yn darfod fel ochenaid.
10Unser Leben währt siebzig Jahre, und wenn es hoch kommt, so sind's achtzig Jahre, und worauf man stolz ist, das war Mühsal und Nichtigkeit; denn es fährt schnell dahin, als flögen wir davon.
10 Deng mlynedd a thrigain yw blynyddoedd ein heinioes, neu efallai bedwar ugain trwy gryfder, ond y mae eu hyd yn faich ac yn flinder; �nt heibio yn fuan, ac ehedwn ymaith.
11Wer erkennt aber die Stärke deines Zorns, deinen Grimm so, wie er zu fürchten ist?
11 Pwy sy'n gwybod grym dy ddicter, a'th ddigofaint, fel y rhai sy'n dy ofni?
12Lehre uns unsre Tage richtig zählen, daß wir ein weises Herz erlangen!
12 Felly dysg ni i gyfrif ein dyddiau, inni gael calon ddoeth.
13Kehre wieder, o HERR, (wie lange verziehst du?) und habe Mitleid mit deinen Knechten!
13 Dychwel, O ARGLWYDD. Am ba hyd? Trugarha wrth dy weision.
14Sättige uns frühe mit deiner Gnade, so wollen wir jubeln und fröhlich sein unser Leben lang.
14 Digona ni yn y bore �'th gariad, inni gael gorfoleddu a llawenhau ein holl ddyddiau.
15Erfreue uns so viele Tage, wie du uns beugtest, so viele Jahre, als wir Unglück sahen.
15 Rho inni lawenydd gynifer o ddyddiau ag y blinaist ni, gynifer o flynyddoedd ag y gwelsom ddrygfyd.
16Zeige deinen Knechten dein Werk und deine Herrlichkeit ihren Kindern!
16 Bydded dy weithredoedd yn amlwg i'th weision, a'th ogoniant i'w plant.
17Und die Freundlichkeit des Herrn, unsres Gottes, sei über uns, und das Werk unsrer Hände ordne du für uns, ja, das Werk unsrer Hände ordne du!
17 Bydded trugaredd yr Arglwydd ein Duw arnom; llwydda waith ein dwylo inni, llwydda waith ein dwylo.