¹Die Weisheit baute ihr Haus, sie hieb ihre sieben Säulen aus.

¹حکمت خانه ای برای خود ساخته است که دارای هفت ستون می باشد.

²Sie schlachtete ihr Vieh, mischte ihren Wein und deckte ihre Tafel fein.

²و ضیافت بزرگی ترتیب داده و انواع شراب را مهیا نموده دسترخوان خود را هموار کرده است.

³Sie sandte ihre Mägde aus und ließ auf den höchsten Punkten der Stadt ausrufen:

³کنیزان خود را به سر چهار راهی های شهر فرستاده است تا با صدای بلند فریاد کنند:

⁴Wer einfältig ist, der mache sich herzu!

⁴«ای مردم ساده دل و ای کسانی که عقل کامل ندارید،

⁵Zu den Unweisen spricht sie: Kommt her, esset von meinem Brot und trinkt von dem Wein, den ich gemischt habe!

⁵بیائید و از غذای من بخورید و از شرابی که آماده نموده ام، بنوشید.

⁶Verlasset die Torheit, auf daß ihr lebet, und geht einher auf dem Wege des Verstandes!

⁶نادانی را ترک کنید و حکمت بیآموزید.»

⁷Wer einen Spötter züchtigt, holt sich Beschimpfung, und wer einen Gottlosen bestraft, kriegt sein Teil.

⁷اگر آدم فریبکار را که دیگران را مسخره می کند سرزنش کنی، به خودت توهین خواهد شد. و هر که مرد شریری را ملامت کند، به خود صدمه خواهد زد.

⁸Bestrafe den Spötter nicht! Er haßt dich; bestrafe den Weisen, der wird dich lieben!

⁸هرگز شخص خودخواه را سرزنش مکن، زیرا او از تو نفرت خواهد کرد، اما اگر مرد دانایی را سرزنش کنی، به تو علاقه مند خواهد شد.

⁹Gib dem Weisen, so wird er noch weiser werden; belehre den Gerechten, so wird er noch mehr lernen!

⁹هر چه به شخص دانا بگویی، داناتر می شود، و هرچه به شخص درستکار بگویی، دانش او بیشتر خواهد شد.

¹⁰Der Weisheit Anfang ist die Furcht des HERRN, und die Erkenntnis des Heiligen ist Verstand.

¹⁰ترس خداوند، ابتدای حکمت است و شناختن آن قدوس، اصل دانش می باشد.

¹¹Denn durch mich werden deine Tage sich mehren und werden Jahre zu deinem Leben hinzugefügt.

¹¹زیرا آن دانش، عمر تو را طولانی می کند.

¹²Bist du weise, so kommt es dir selbst zugute; bist du aber ein Spötter, so hast du's allein zu tragen.

¹²اگر دانا هستی از دانائی خود نفع خواهی برد و اگر حکمت را ناچیز بشماری به خودت زیان می رسانی.

¹³Frau Torheit ist frech, dabei ein einfältiges Ding, das gar nichts weiß;

¹³زن بدکار موجود بی حیا است و شهوت و بی شرمی او پایانی ندارد.

¹⁴und doch sitzt sie bei der Tür ihres Hauses, auf einem Sessel auf den Höhen der Stadt,

¹⁴بر دروازۀ خانۀ خود می نشیند و یا سر چهارراهی ها می ایستد.

¹⁵daß sie denen, die des Weges gehen, die auf richtigem Pfade wandeln, zurufe:

¹⁵رهگذرانی را که در فکر کار خود شان هستند دعوت می کند.

¹⁶«Wer einfältig ist, der kehre hier ein!» Und zum Unverständigen spricht sie:

¹⁶و می گوید: «ای مردم ساده دل، به اینجا بیائید» و به مردم نادان می گوید:

¹⁷«Gestohlenes Wasser ist süß und heimliches Brot ist angenehm!»

¹⁷«آب دزدی شیرین تر و نانی که در پنهانی خورده شود، خوشمزه تر است.»مردمی که فریب می خورند، نمی دانند کسی که به خانۀ آن زن برود، زندگی خود را از دست می دهد و کسانی که به خانۀ او رفته اند، اکنون در قعر جهنم می باشند.

¹⁸Er weiß aber nicht, daß die Schatten daselbst hausen und ihre Gäste in den Tiefen des Scheols.

¹⁸مردمی که فریب می خورند، نمی دانند کسی که به خانۀ آن زن برود، زندگی خود را از دست می دهد و کسانی که به خانۀ او رفته اند، اکنون در قعر جهنم می باشند.