¹Ruft nicht die Weisheit laut, und läßt nicht die Klugheit ihre Stimme vernehmen?

¹حکمت شما را دعوت می کند و عقل سلیم شما را به سوی خود می خواند.

²Oben auf den Höhen, draußen auf dem Wege, mitten auf den Straßen hat sie sich aufgestellt;

²در جاهای بلند، در کنار جاده ها و سر چهار راه ها ایستاده است.

³zur Seite der Tore, am Ausgang der Stadt, beim Eingang der Pforten ruft sie laut:

³کنار دروازۀ شهرها و در پیشروی خانه ها فریاد می زند:

⁴An euch, ihr Männer, ergeht mein Ruf, und meine Stimme an die Menschenkinder!

⁴«ای مردان، به شما و همچنین به تمام بشر می گویم.

⁵Ihr Einfältigen, werdet klug, und ihr Toren, brauchet den Verstand!

⁵اگر جاهل هستید یاد بگیرید تا عاقل شوید. اگر نادان هستید یاد بگیرید تا دانا شوید.

⁶Höret, denn ich habe Vortreffliches zu sagen, und meine Lippen öffnen sich für das, was gerade ist.

⁶گوش بدهید، چونکه سخنانم بسیار عالی و آنچه می گویم کاملاً درست است.

⁷Denn mein Gaumen redet Wahrheit, aber meine Lippen verabscheuen loses Geschwätz.

⁷آنچه می گویم حقیقت دارد، زیرا از دروغ متنفرم.

⁸Alle Reden meines Mundes sind gerecht, es ist nichts Verkehrtes noch Verdrehtes darin.

⁸هر چه می گویم حقیقت است و هیچ بدی و فریب در آن نیست.

⁹Den Verständigen sind sie ganz recht, und wer Erkenntnis sucht, findet sie richtig.

⁹برای مردم دانا و فهمیده کاملاً روشن و آشکار است.

¹⁰Nehmet meine Zucht an und nicht Silber, und Erkenntnis lieber als feines Gold.

¹⁰تعلیمات من با ارزشتر از نقره و علم من برتر از طلا است.

¹¹Ja, Weisheit ist besser als Perlen, und keine Kleinodien sind ihr zu vergleichen.

¹¹ارزش حکمت از جواهرات بیشتر است و هیچ چیزی در دنیا نیست که بتوانی با آن مقایسه کنی.

¹²Ich, die Weisheit, wohne bei dem Scharfsinn und gewinne die Erkenntnis wohldurchdachter Pläne.

¹²حکمت و خردمندی دو یار موافق هستند.

¹³Die Furcht des HERRN ist ein Hassen des Bösen; Stolz und Übermut, schlechten Wandel und ein verdrehtes Maul hasse ich.

¹³اگر کسی به خداوند احترام داشته باشد، بدون شک از شرارت نفرت دارد، زیرا که حکمت از تکبر، غرور، فساد و هر نوع فریبکاری متنفر است.

¹⁴Von mir kommt Rat und Tüchtigkeit; ich bin verständig, mein ist die Kraft.

¹⁴من که حکمت هستم، شما را هدایت می کنم و به شما خردمندی می بخشم.

¹⁵Durch mich herrschen die Könige und erlassen die Fürsten gerechte Verordnungen.

¹⁵با کمک من پادشاهان سلطنت می کنند و فرمانروایان با نیروی من عادلانه فرمان می دهند.

¹⁶Durch mich regieren die Herrscher und die Edeln, alle Richter auf Erden.

¹⁶تمام حکمرانان جهان با کمک من حکمرانی می کنند. مردمان شریف و فرمانداران از من کمک می گیرند.

¹⁷Ich liebe, die mich lieben, und die mich frühe suchen, finden mich.

¹⁷کسانی که مرا دوست دارند، من هم آن ها را دوست دارم و هر که به جستجوی من باشد، حتماً مرا خواهد یافت.

¹⁸Reichtum und Ehre kommen mit mir, bedeutendes Vermögen und Gerechtigkeit.

¹⁸ثروت و عزت، سعادت و موفقیت نزد من است

¹⁹Meine Frucht ist besser als Gold, ja als feines Gold, und was ich einbringe, übertrifft auserlesenes Silber.

¹⁹بخشش های من، از طلای ناب بهتر و از نقرۀ خالص گرانبهاتر است.

²⁰Ich wandle auf dem Pfade der Gerechtigkeit, mitten auf der Bahn des Rechts,

²⁰در راه حق قدم می بردارم و طریق انصاف را می پیمایم.

²¹auf daß ich meinen Liebhabern ein wirkliches Erbteil verschaffe und ihre Schatzkammern fülle.

²¹به کسانی که مرا دوست دارند ثروت می بخشم و انبارهای آن ها را پُر می کنم.

²²Der HERR besaß mich am Anfang seiner Wege, ehe er etwas machte, vor aller Zeit.

²²خداوند، در زمانهای خیلی قدیم، قبل از هر چیز مرا آفرید و من، اولین مخلوق خداوند هستم.

²³Ich war eingesetzt von Ewigkeit her, vor dem Anfang, vor dem Ursprung der Erde.

²³از ازل، پیش از آنکه جهان آفریده شود، من وجود داشتم.

²⁴Als noch keine Fluten waren, ward ich geboren, als die wasserreichen Quellen noch nicht flossen.

²⁴قبل از آنکه اقیانوسها بوجود آیند، قبل از آنکه چشمه های آب بروی زمین جاری شوند، من وجود داشته ام.

²⁵Ehe die Berge eingesenkt wurden, vor den Hügeln ward ich geboren.

²⁵قبل از آنکه کوهها خلق شوند، پیش از اینکه تپه ها بوجود آیند، من بدنیا آمدم.

²⁶Als er die Erde noch nicht gemacht hatte und was außerhalb derselben liegt , die ganze Summe des Weltenstaubs,

²⁶قبل از اینکه خدا زمین و صحراها و حتی ذرات خاک زمین را خلق کند، من وجود داشتم.

²⁷als er den Himmel abzirkelte, war ich dabei; als er auf dem Meeresspiegel den Horizont abgrenzte,

²⁷وقتی که او آسمان را خلق می کرد و افق را بروی اقیانوسها می گسترانید، من آنجا بودم.

²⁸als er die Wolken droben befestigte und die Brunnen der Tiefe mauerte;

²⁸وقتی که او ابر ها را در آسمان قرار می داد و چشمه ها را در اعماق زمین باز می کرد،

²⁹als er dem Meer seine Schranke setzte, damit die Wasser seinen Befehl nicht überschritten, als er den Grund der Erde legte,

²⁹زمانی که حدود اقیانوسها را تعیین می کرد تا آبها از حدود خود تجاوز نکنند و زمانی که زمین را بنیاد می نهاد، من آنجا بودم.

³⁰da stand ich ihm als Werkmeister zur Seite und zu seinem Entzücken Tag für Tag und spielte vor seinem Angesicht allezeit;

³⁰من مانند یک معمار در حضور او و سرچشمۀ خوشی همیشگی او بودم. همه وقت در حضور او خوشحالی می کردم و از جهان و از مردمش خشنود بودم.

³¹ich spielte auf seinem Erdkreis und hatte mein Ergötzen an den Menschenkindern.

³¹حال ای پسران من، گوش کنید: آنچه می گویم انجام دهید تا خوشی تان کامل شود.

³²Und nun, ihr Söhne, gehorchet mir! Wohl denen, die meine Wege bewahren!

³²به نصایح من توجه کنید. عاقل باشید و از آن ها سرپیچی منمائید.

³³Gehorchet der Zucht und werdet weise und seid nicht zügellos!

³³کسانی که به سخنان من گوش می دهند، و کسانی که هر روز در مقابل خانۀ من می ایستند و بیرون دروازه، انتظار می کشند، خوشبخت هستند.

³⁴Wohl dem Menschen, der mir also gehorcht, daß er täglich an meiner Pforte wacht und die Pfosten meiner Tür hütet;

³⁴کسی که مرا به دست می آورد، زندگی حقیقی را پیدا می کند و خداوند از او خشنود خواهد شد.کسی که مرا از دست می دهد، به خود صدمه می زند. کسی که از من نفرت دارد، مرگ را دوست می دارد.»

³⁵denn wer mich findet, der findet das Leben und erlangt Gnade von dem HERRN;

³⁵کسی که مرا از دست می دهد، به خود صدمه می زند. کسی که از من نفرت دارد، مرگ را دوست می دارد.»

³⁶wer mich aber verfehlt, schadet seiner eigenen Seele; alle, die mich hassen, lieben den Tod!