¹Wohl denen, deren Weg unsträflich ist, die da wandeln nach dem Gesetze des HERRN!

¹خوشا به حال کاملان طریق که پیرو شریعت خداوند هستند.

²Wohl denen, die seine Zeugnisse beobachten, die ihn von ganzem Herzen suchen,

²خوشا به حال آنانی که شهادات او را حفظ می کنند و با تمامی دل او را می طلبند.

³die auch kein Unrecht getan haben, die auf seinen Wegen gegangen sind!

³کج روی نیز نمی کنند، بلکه در راههای خداوند قدم بر می دارند.

⁴Du hast deine Befehle gegeben, daß man sie fleißig beobachte.

⁴تو به ما وصایای خود را امر فرموده ای تا آن ها را تماماً نگاه داریم.

⁵O daß meine Wege dahin zielten, deine Satzungen zu befolgen!

⁵کاش که راههای من مستحکم شود تا فرایض تو را بجا آورم.

⁶Dann werde ich nicht zuschanden, wenn ich auf alle deine Gebote sehe.

⁶آنگاه خجل نخواهم شد چون تمام اوامر تو را در مد نظر خود دارم.

⁷Ich werde dir mit aufrichtigem Herzen danken, wenn ich die Verordnungen deiner Gerechtigkeit lerne.

⁷تو را به راستی دل سپاس خواهم گفت، وقتی داوری های عادلانۀ تو را بیاموزم.

⁸Deine Satzungen will ich befolgen; verlaß mich nicht ganz und gar!

⁸فرایض تو را بجا می آورم، پس هیچگاهی مرا ترک مکن.

⁹Wie wird ein Jüngling seinen Weg unsträflich gehen? Wenn er sich hält nach deinem Wort!

⁹به چه چیز می تواند مرد جوان راه خود را پاک نگاه دارد؟ با محافظت آن موافق کلام تو.

¹⁰Ich habe dich von ganzem Herzen gesucht; laß mich nicht abirren von deinen Geboten!

¹⁰از دل و جان در طلب تو هستم، پس نگذار که از اوامر تو سرکشی کنم.

¹¹Ich habe dein Wort in meinem Herzen geborgen, auf daß ich nicht an dir sündige.

¹¹کلام تو را در دل نگاه می دارم که مبادا به تو گناه ورزم.

¹²Gelobt seist du, o HERR! Lehre mich deine Satzungen.

¹²ای خداوند تو متبارک هستی! فرایض خود را به من بیاموز.

¹³Mit meinen Lippen zähle ich alle Verordnungen deines Mundes auf.

¹³تمامی داوری های دهان تو را به لب های خود بیان می کنم.

¹⁴Ich freue mich des Weges deiner Zeugnisse, wie über lauter Reichtümer.

¹⁴در طریق شهادات تو، بیشتر از کسب ثروت شادمانم.

¹⁵Ich will über deine Wege nachsinnen und auf deine Pfade achten.

¹⁵در وصایای تو تفکر می کنم و به طریق های تو توجه می نمایم.

¹⁶Ich habe meine Lust an deinen Satzungen und vergesse deines Wortes nicht.

¹⁶از فرامین تو لذت می برم، پس کلام تو را فراموش نمی کنم.

¹⁷Gewähre deinem Knecht, daß ich lebe und dein Wort befolge!

¹⁷به بندۀ خود احسان کن تا زنده بمانم و کلام تو را حفظ نمایم.

¹⁸Öffne meine Augen, daß ich erblicke die Wunder in deinem Gesetz!

¹⁸چشمانم را باز کن تا حقایق شگفت انگیز احکام تو را ببینم.

¹⁹Ich bin ein Gast auf Erden; verbirg deine Gebote nicht vor mir!

¹⁹من در این دنیا بیگانه هستم، پس اوامر خود را از من مخفی مدار.

²⁰Meine Seele ist zermalmt vor Sehnsucht nach deinen Verordnungen allezeit.

²⁰همه وقت جان من از اشتیاق به داوری های تو بی تاب می شود.

²¹Du hast die Übermütigen gescholten, die Verfluchten, welche von deinen Geboten abirren.

²¹مردمان متکبر و ملعون را که از اوامر تو گمراه می شوند، سرزنش می کنی.

²²Wälze Schimpf und Schande von mir ab; denn ich habe deine Zeugnisse bewahrt!

²²ننگ و رسوایی را از من بگردان، زیرا که شهادات تو را حفظ کرده ام.

²³Sogar Fürsten sitzen und bereden sich wider mich; aber dein Knecht sinnt über deine Satzungen.

²³حاکمان نیز نشسته و بر ضد من سخن می گویند، لیکن بندۀ تو در فرایض تو تفکر خواهد کرد.

²⁴Ja, deine Zeugnisse sind meine Freude; sie sind meine Ratgeber.

²⁴شهادات تو مایۀ خوشی من، و همیشه راهنمای من بوده اند.

²⁵Meine Seele klebt am Staube; belebe mich nach deiner Verheißung!

²⁵جان من به خاک نزدیک شده است؛ مرا موافق کلام خود زنده ساز.

²⁶Ich habe meine Wege erzählt, und du hast mir geantwortet; lehre mich deine Satzungen!

²⁶راههای زندگی خود را به حضور تو بیان کردم و تو مرا اجابت نمودی، پس احکام خود را به من بیاموز.

²⁷Laß mich den Weg deiner Befehle verstehen und deine Wunder betrachten!

²⁷طریق وصایای خود را به من بفهمان، تا در کارهای شگفت انگیز تفکر نمایم.

²⁸Meine Seele weint vor Kummer; richte mich auf nach deinem Wort!

²⁸دل من از غم و اندوه آب شده است، مرا موافق کلام خود استوار گردان.

²⁹Entferne von mir den falschen Weg und begnadige mich mit deinem Gesetz!

²⁹راه دروغ را از من دور کن و احکام خود را به من لطف فرما.

³⁰Ich habe den Weg der Wahrheit erwählt und deine Verordnungen vor mich hingestellt.

³⁰راه راستی را اختیار کرده و داوری های تو را پیش خود می گذارم.

³¹HERR, ich hange an deinen Zeugnissen; laß mich nicht zuschanden werden!

³¹شهادات تو در دلم جا دارد، پس ای خداوند مرا شرمنده نساز.

³²Ich laufe den Weg deiner Gebote; denn du machst meinem Herzen Raum.

³²در طریق اوامر تو می دوم با اشتیاق پیش می روم، زیرا که دل مرا از بند رها ساختی.

³³Zeige mir, HERR, den Weg deiner Satzungen, daß ich ihn bewahre bis ans Ende.

³³ای خداوند طریق احکام خود را به من بیاموز و من آن ها را تا به آخر نگاه می دارم.

³⁴Unterweise mich, so will ich dein Gesetz bewahren und es von ganzem Herzen befolgen.

³⁴مرا فهم بده و من از شریعت تو اطاعت کرده و با تمام دل آنرا بجا می آورم.

³⁵Laß mich wandeln auf dem Pfad deiner Gebote; denn ich habe Lust daran.

³⁵مرا در طریق اوامر خود رهنمود گردان، زیرا که راه تو برایم دلپذیر است.

³⁶Neige mein Herz zu deinen Zeugnissen und nicht zur Habsucht!

³⁶دل مرا به شهادات خود مایل گردان، نه به سوی طمع.

³⁷Wende meine Augen ab, daß sie nicht nach Eitlem sehen; erquicke mich auf deinen Wegen!

³⁷چشمانم را از دیدن چیزهای باطل برگردان و در طریق خود مرا احیاء کن.

³⁸Erfülle an deinem Knechte deine Verheißung, die denen gilt, die dich fürchten.

³⁸طبق وعده ای که به بندۀ خویش داده ای، عمل کن. همان وعده ای که به ترسندگان خود داده ای.

³⁹Wende die Beschimpfung von mir ab, die ich fürchte; denn deine Verordnungen sind gut!

³⁹رسوایی را که از آن می ترسم از من دور کن زیرا داوری های تو نیکوست.

⁴⁰Siehe, ich sehne mich nach deinen Befehlen; erquicke mich durch deine Gerechtigkeit!

⁴⁰چقدر زیاد مشتاق وصایای تو هستم! بر حسب عدالت خود مرا احیاء کن.

⁴¹Deine Gnade, o HERR, komme über mich, dein Heil nach deinem Wort!

⁴¹ای خداوند، رحمت تو به من برسد و نجات تو بر حسب کلام تو.

⁴²Damit ich dem antworten kann, der mich schmäht; denn ich verlasse mich auf dein Wort.

⁴²تا بتوانم ملامت کنندۀ خود را جواب دهم، زیرا به کلام تو توکل دارم.

⁴³Und entziehe nicht allzusehr meinem Munde das Wort der Wahrheit; denn ich harre auf deine Verordnungen!

⁴³کلام راستی را هیچگاه از دهانم مگیر، زیرا که به داوری های تو امیدوارم

⁴⁴Und ich will dein Gesetz stets bewahren, immer und ewiglich.

⁴⁴و احکام تو را پیوسته نگاه می دارم تا ابدالآباد.

⁴⁵Und ich möchte auf weitem Raum wandeln; denn ich habe deine Befehle erforscht.

⁴⁵در آزادی راه می روم زیرا که وصایای ترا طلبیده ام.

⁴⁶Und ich will von deinen Zeugnissen reden vor Königen und mich nicht schämen.

⁴⁶از شهادات تو نزد پادشاهان سخن می گویم و خجل نخواهم شد،

⁴⁷Und ich will mich an deinen Befehlen vergnügen; denn ich liebe sie.

⁴⁷زیرا احکام تو را دوست دارم و اطاعت از آن ها برایم لذت بخش است.

⁴⁸Und ich will meine Hände nach deinen Befehlen ausstrecken, weil ich sie liebe, und will nachdenken über deine Satzungen.

⁴⁸دستهای خود را به سوی اوامر تو بلند می کنم، زیرا که آن ها را دوست می دارم و در فرایض تو تفکر می کنم.

⁴⁹Gedenke des Wortes an deinen Knecht, auf welches du mich hoffen ließest!

⁴⁹کلام خود را با بندۀ خویش بیاد آور، زیرا مرا بوسیلۀ آن امید داده ای.

⁵⁰Das ist mein Trost in meinem Elend, daß dein Wort mich erquickt.

⁵⁰این در وقت سختی و مصیبت تسلی من است، زیرا کلام تو مرا زنده نگاه می دارد.

⁵¹Die Übermütigen haben mich arg verspottet; dennoch bin ich von deinem Gesetz nicht abgewichen.

⁵¹متکبران مرا بسیار مسخره می کنند، لیکن من از احکام تو رو بر نمی گردانم.

⁵²Ich gedachte deiner Verordnungen, HERR, die von Ewigkeit her sind, und das tröstete mich.

⁵²ای خداوند، داوری های تو را از قدیم بیاد می آورم و خویشتن را تسلی می دهم.

⁵³Zornglut hat mich ergriffen wegen der Gottlosen, die dein Gesetz verlassen.

⁵³وقتی می بینم که اشخاص شریر احکام تو را بجا نمی آورند، از خشم به جوش می آیم.

⁵⁴Deine Satzungen sind meine Lieder geworden im Hause meiner Wallfahrt.

⁵⁴فرایض تو، در دوران غربت من در این دنیا، سرود من هستند.

⁵⁵HERR, des Nachts habe ich an deinen Namen gedacht und dein Gesetz bewahrt.

⁵⁵ای خداوند، نام تو را در شب بیاد می آورم و احکام تو را نگاه می دارم.

⁵⁶Das ist mir zuteil geworden, daß ich deine Befehle befolgen darf.

⁵⁶این است آنچه برایم تعیین شده است، زیرا که وصایای تو را نگاه می دارم.

⁵⁷Ich sage: Das ist mein Teil, o HERR, die Beobachtung deiner Worte!

⁵⁷خداوند بهرۀ من است، پس می گویم که کلام تو را نگاه می دارم.

⁵⁸Ich flehe von ganzem Herzen um deine Gunst: Sei mir gnädig, wie du verheißen hast!

⁵⁸از صمیم قلب خواستار رضای تو می باشم. بر حسب کلام خود بر من رحم فرما.

⁵⁹Als ich meine Wege überlegte, wandte ich meine Füße zu deinen Zeugnissen.

⁵⁹در راههای خود تفکر می کنم و پاهای خود را به شهادات تو مایل می سازم.

⁶⁰Ich habe mich beeilt und nicht gesäumt, deine Gebote zu befolgen.

⁶⁰می شتابم تا بدون تأخیر اوامرت را بجا آورم.

⁶¹Als die Schlingen der Gottlosen mich umgaben, vergaß ich deines Gesetzes nicht.

⁶¹اگر ریسمانهای شریران هم مرا احاطه کنند، احکام تو را فراموش نخواهم کرد.

⁶²Mitten in der Nacht stehe ich auf, dir zu danken für die Verordnungen deiner Gerechtigkeit.

⁶²در نصف شب بیدار می شوم و تو را به خاطر داوری های عادلانۀ تو ستایش می کنم.

⁶³Ich bin verbunden mit allen, die dich fürchten, und die deine Befehle befolgen.

⁶³من دوست همۀ ترسندگان تو هستم که وصایای تو را نگاه می دارند.

⁶⁴HERR, die Erde ist voll deiner Gnade; lehre mich deine Satzungen!

⁶⁴ای خداوند، زمین از رحمت تو پُر است؛ احکام خود را به من بیاموز!

⁶⁵Du hast deinem Knechte wohlgetan, o HERR, nach deinem Wort.

⁶⁵با بندۀ خود احسان نمودی، ای خداوند موافق کلام خویش.

⁶⁶Lehre mich rechte Einsicht und Verständnis; denn ich vertraue deinen Befehlen.

⁶⁶فهم و معرفت را به من بیاموز، زیرا که به اوامر تو اعتماد دارم.

⁶⁷Ehe ich gedemütigt ward, irrte ich, nun aber befolge ich dein Wort.

⁶⁷قبل از اینکه مصیبت را ببینم، گمراه شده بودم، لیکن حالا کلام تو را بجا می آورم.

⁶⁸Du bist gut und wohltätig; lehre mich deine Satzungen!

⁶⁸تو نیکو هستی و نیکویی می کنی. فرایض خود را به من بیاموز.

⁶⁹Die Stolzen haben mich mit Lügen besudelt; ich beobachte von ganzem Herzen deine Befehle.

⁶⁹متکبران دربارۀ من دروغ گفتند، اما من به تمامی دل وصایای تو را نگاه می دارم.

⁷⁰Ihr Herz ist stumpf wie von Fett; ich aber vergnüge mich an deinem Gesetz.

⁷⁰دل ایشان از شدت چربی سخت شده است، ولی من از احکام تو لذت می برم.

⁷¹Es war gut für mich, daß ich gedemütigt wurde, auf daß ich deine Satzungen lernte.

⁷¹مرا نیکوست که مصیبت را دیدم، تا فرایض تو را بیاموزم.

⁷²Das Gesetz deines Mundes ist besser für mich als Tausende von Gold und Silberstücken.

⁷²احکام دهان تو برای من بهتر است از هزاران طلا و نقره.

⁷³Deine Hände haben mich gemacht und bereitet; gib mir Verstand, daß ich deine Befehle lerne!

⁷³دستهای تو مرا ساخته و آفریده است. مرا فهیم گردان تا اوامر تو را بیاموزم.

⁷⁴Die dich fürchten, werden mich sehen und sich freuen, daß ich auf dein Wort gewartet habe.

⁷⁴ترسندگان تو از دیدن من خوشحال می شوند، زیرا به کلام تو امیدوار هستم.

⁷⁵HERR, ich weiß, daß deine Verordnungen gerecht sind und daß du mich in Treue gedemütigt hast.

⁷⁵ای خداوند، می دانم که داوری های تو عادلانه است و در وفاداری خود مرا تنبیه نموده ای.

⁷⁶Laß doch deine Gnade mir zum Trost gereichen, wie du deinem Knechte zugesagt hast!

⁷⁶پس رحمت تو برای من تسلی شود، موافق کلام تو با بندۀ خویش.

⁷⁷Laß mir deine Barmherzigkeit widerfahren, daß ich lebe! Denn dein Gesetz ist meine Lust.

⁷⁷مرا از رحمت های خود برخوردار کن تا زنده بمانم و از احکام تو لذت ببرم.

⁷⁸Laß die Stolzen zuschanden werden, weil sie mir mit Lügen Unrecht getan; ich aber denke über deine Befehle nach.

⁷⁸متکبران خجل شوند، زیرا که با دروغهای خود مرا اذیت کردند و اما من در وصایای تو تفکر می کنم.

⁷⁹Mir wird zufallen, wer dich fürchtet und deine Zeugnisse anerkennt.

⁷⁹ترسندگان تو پیش من برگردند و آنانی که شهادات تو را می دانند.

⁸⁰Mein Herz soll sich gänzlich an deine Satzungen halten, damit ich nicht zuschanden werde.

⁸⁰دل من در فرایض تو کامل شود، تا شرمنده نشوم.

⁸¹Meine Seele schmachtet nach deinem Heil; ich harre auf dein Wort.

⁸¹جان من در انتظار اینکه مرا نجات دهی از حال رفته است، لیکن به کلام تو امیدوار هستم.

⁸²Meine Augen schmachten nach deinem Wort und fragen: Wann wirst du mich trösten?

⁸²چشمانم برای کلام تو تار گردیده است و می پرسم که چه وقت مرا تسلی خواهی داد.

⁸³Bin ich auch geworden wie ein Schlauch im Rauch, so habe ich doch deiner Satzungen nicht vergessen.

⁸³مانند مَشکِ دود زده خشک شده ام، اما احکام تو را فراموش نکرده ام.

⁸⁴Wieviel sind noch der Tage deines Knechtes? Wann willst du an meinen Verfolgern das Urteil vollziehen?

⁸⁴تا به کی بنده ات صبر کند؟ چه وقت جفاکنندگانم را داوری خواهی نمود؟

⁸⁵Die Übermütigen haben mir Gruben gegraben, sie, die sich nicht nach deinem Gesetze richten.

⁸⁵متکبران برای من چاهها کندند، زیرا که از شریعت تو نافرمانی می کنند.

⁸⁶Alle deine Gebote sind Wahrheit; sie aber verfolgen mich mit Lügen; hilf mir!

⁸⁶همۀ اوامر تو راست است. بر من ناحق جفا کردند، پس مرا امداد فرما.

⁸⁷Sie hätten mich fast umgebracht auf Erden; dennoch verließ ich deine Befehle nicht.

⁸⁷نزدیک بود مرا از روی زمین نابود کنند، اما من وصایای تو را ترک نکردم.

⁸⁸Erhalte mich am Leben nach deiner Gnade, so will ich die Zeugnisse deines Mundes bewahren.

⁸⁸بر حسب رحمت خود مرا زنده ساز تا شهادات دهان تو را نگاه دارم.

⁸⁹Auf ewig, o HERR, steht dein Wort im Himmel fest;

⁸⁹ای خداوند کلام تو تا ابدالآباد در آسمان ها پایدار است.

⁹⁰von einem Geschlecht zum andern währt deine Treue! Du hast die Erde gegründet, und sie steht;

⁹⁰وفاداری تو نسل اندر نسل است، زمین را که آفریده ای پابرجا می ماند.

⁹¹nach deinen Ordnungen stehen sie noch heute; denn es muß dir alles dienen!

⁹¹برای داوری های تو تا امروز ایستاده اند زیرا که همه در خدمت تو هستند.

⁹²Wäre dein Gesetz nicht meine Lust gewesen, so wäre ich vergangen in meinem Elend.

⁹²اگر لذت و خوشی من در احکام تو نمی بود، به یقین که در خواری و ذلت خویش نابود می شدم.

⁹³Ich will deine Befehle auf ewig nicht vergessen; denn durch sie hast du mich belebt.

⁹³وصایای تو را تا ابد فراموش نمی کنم زیرا به آن ها مرا زنده ساخته ای.

⁹⁴Ich bin dein; rette mich, denn ich habe deine Befehle gesucht!

⁹⁴من از آن تو هستم؛ مرا نجات ده، زیرا که وصایای تو را می طلبم.

⁹⁵Die Gottlosen lauern mir auf, um mich zu verderben; aber ich merke auf deine Zeugnisse.

⁹⁵شریران برای من انتظار کشیدند تا مرا نابود کنند، ولی من به شهادات تو تفکر می کنم.

⁹⁶Von aller Vollkommenheit habe ich ein Ende gesehen; aber dein Gebot ist unbeschränkt.

⁹⁶برای هر کمالی انتهایی دیدم، لیکن حکم تو بی نهایت وسیع است.

⁹⁷Wie habe ich dein Gesetz so lieb! Ich denke darüber nach den ganzen Tag.

⁹⁷احکام تو را چقدر دوست می دارم؛ تمامی روز تفکر من است.

⁹⁸Dein Gebot macht mich weiser als meine Feinde; denn es bleibt ewiglich bei mir.

⁹⁸اوامر تو مرا حکیمتر از دشمنانم می سازد، زیرا که همیشه نزد من می باشد.

⁹⁹Ich bin verständiger geworden als alle meine Lehrer, denn deine Zeugnisse sind mein Sinnen.

⁹⁹فهیم تر از همۀ معلمانم شدم، زیرا که شهادات تو تفکر من است.

¹⁰⁰Ich bin einsichtiger als die Alten; denn ich achte auf deine Befehle.

¹⁰⁰عاقلتر از بزرگان قوم شدم، زیرا که وصایای تو را نگاه می دارم.

¹⁰¹Von allen schlechten Wegen habe ich meine Füße abgehalten, um dein Wort zu befolgen.

¹⁰¹پاهای خود را از هر راه بد دور نگاه میدارم، تا اینکه کلام تو را بجا آورم.

¹⁰²Von deinen Verordnungen bin ich nicht abgewichen; denn du hast mich gelehrt.

¹⁰²از داوری های تو رو بر نمی گردانم، چونکه تو آن ها را به من آموختی.

¹⁰³Wie süß ist deine Rede meinem Gaumen, mehr denn Honig meinem Mund!

¹⁰³کلام تو برای من گوارا و شیرینتر از عسل است.

¹⁰⁴Von deinen Befehlen werde ich verständig; darum hasse ich jeden Lügenpfad.

¹⁰⁴وصایای تو به من دانایی می آموزد. بنابراین از هر راه دروغ نفرت دارم.

¹⁰⁵Dein Wort ist meines Fußes Leuchte und ein Licht für meinen Pfad.

¹⁰⁵کلام تو برای پاهای من چراغ و برای راههای من نور است.

¹⁰⁶Ich habe geschworen und werde es halten, daß ich die Verordnungen deiner Gerechtigkeit bewahren will.

¹⁰⁶قول داده ام و به آن وفا می کنم که از اوامر تو پیروی نموده و داوری های عدالت تو را نگاه دارم.

¹⁰⁷Ich bin tief gebeugt; HERR, erquicke mich nach deinem Wort!

¹⁰⁷بسیار رنج دیده ام. ای خداوند، موافق کلام خود مرا زنده ساز!

¹⁰⁸HERR, laß dir wohlgefallen die freiwilligen Opfer meines Mundes und lehre mich deine Verordnungen!

¹⁰⁸ای خداوند، عرض شکران و دعای مرا بپذیر و داوری های خود را به من بیاموز.

¹⁰⁹Meine Seele ist beständig in meiner Hand, und ich vergesse deines Gesetzes nicht.

¹⁰⁹جان من همیشه در خطر است، اما احکام تو را از یاد نمی برم.

¹¹⁰Die Gottlosen haben mir eine Schlinge gelegt; aber ich bin von deinen Befehlen nicht abgeirrt.

¹¹⁰شریران برای من دام گسترده اند، اما از وصایای تو گمراه نمی شوم.

¹¹¹Deine Zeugnisse sind mein ewiges Erbe; denn sie sind meines Herzens Wonne.

¹¹¹شهادات تو برای من میراث ابدی و مایۀ خوشی دل من است.

¹¹²Ich habe mein Herz geneigt, deine Satzungen auf ewig zu erfüllen.

¹¹²دل خود را برای بجا آوردن فرایض تو مایل ساختم، تا به ابد و تا آخر.

¹¹³Ich hasse die Unentschiedenen; aber dein Gesetz habe ich lieb.

¹¹³از مردمان دو رو بیزارم، لیکن احکام تو را دوست دارم.

¹¹⁴Du bist mein Schirm und mein Schild; ich harre auf dein Wort.

¹¹⁴تو پناهگاه و سپر من هستی و به کلام تو امیدوار هستم.

¹¹⁵Weichet von mir, ihr Übeltäter, daß ich die Gebote meines Gottes befolge!

¹¹⁵ای بدکاران از من دور شوید! من اوامر خدای خویش را نگاه می دارم.

¹¹⁶Unterstütze mich nach deiner Verheißung, daß ich lebe und nicht zuschanden werde mit meiner Hoffnung!

¹¹⁶مرا بر حسب کلام خود تأیید کن تا زنده شوم و از امید خود خجل نگردم.

¹¹⁷Stärke du mich, so ist mir geholfen und ich werde mich an deinen Satzungen stets ergötzen!

¹¹⁷مرا تقویت کن تا رستگار گردم و بر فرایض تو دایماً نظر نمایم.

¹¹⁸Du wirst alle zu leicht erfinden, die von deinen Satzungen abweichen; denn eitel Betrug ist ihre Täuschung.

¹¹⁸همۀ کسانی را که از فرایض تو دور شده اند، از حضور خود می رانی و فریب آن ها را باطل می گردانی.

¹¹⁹Wie Schlacken räumst du alle Gottlosen von der Erde fort; darum liebe ich deine Zeugnisse.

¹¹⁹جمیع شریران را مثل تفاله دور می ریزی، بنابراین شهادات تو را دوست می دارم.

¹²⁰Mein Fleisch schaudert aus Furcht vor dir, und ich habe Ehrfurcht vor deinen Verordnungen!

¹²⁰از ترس تو به خود می لرزم و از داوری هایت وحشت می کنم.

¹²¹Ich habe Recht und Gerechtigkeit geübt; überlaß mich nicht meinen Unterdrückern!

¹²¹راستی و عدالت را بجا آوردم. مرا به دست ظالمان مسپار.

¹²²Stehe ein zum Besten deines Knechtes, daß mich die Übermütigen nicht unterdrücken!

¹²²برای سعادت بندۀ خود ضامن شو تا متکبران بر من ظلم نکنند.

¹²³Meine Augen schmachten nach deinem Heil und nach dem Wort deiner Gerechtigkeit.

¹²³چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو.

¹²⁴Handle mit deinem Knecht nach deiner Gnade und lehre mich deine Satzungen!

¹²⁴با بندۀ خویش موافق رحمت خود رفتار کن و احکام خود را به من بیاموز.

¹²⁵Ich bin dein Knecht; unterweise mich, daß ich deine Zeugnisse verstehe!

¹²⁵من بندۀ تو هستم، مرا فهیم گردان تا شهادات تو را بدانم.

¹²⁶Es ist Zeit, daß der HERR handle; sie haben dein Gesetz gebrochen!

¹²⁶وقت آن است که خداوند عمل کند زیرا که احکام تو را باطل نموده اند.

¹²⁷Darum liebe ich deine Befehle mehr als Gold und als feines Gold;

¹²⁷اوامر تو را بیشتر از طلا دوست می دارم، زیادتر از زر خالص.

¹²⁸darum lobe ich mir alle deine Gebote und hasse jeden trügerischen Pfad.

¹²⁸همۀ وصایای تو را در هر مورد راست می دانم، و از همه راههای دروغ نفرت دارم.

¹²⁹Wunderbar sind deine Zeugnisse; darum bewahrt sie meine Seele.

¹²⁹شهادات تو شگفت انگیز است. بنابراین، من آن ها را نگاه می دارم.

¹³⁰Die Erschließung deiner Worte erleuchtet und macht die Einfältigen verständig.

¹³⁰کشف کلام تو نور می بخشد و ساده دلان را فهیم می گرداند.

¹³¹Begierig öffne ich meinen Mund; denn mich verlangt nach deinen Befehlen.

¹³¹با اشتیاق زیاد و با هر نَفَس خود، خواهان وصایای تو هستم.

¹³²Wende dich zu mir und sei mir gnädig nach dem Rechte derer, die deinen Namen lieben.

¹³²بر من نظر کن و کَرَم فرما، بر حسب عادت خویش به آنانی که نام تو را دوست می دارند.

¹³³Mache meine Schritte fest durch dein Wort und laß kein Unrecht über mich herrschen!

¹³³قدم های مرا در کلام خود پایدار ساز، تا هیچ بدی بر من تسلط نیابد.

¹³⁴Erlöse mich von der Bedrückung durch Menschen, so will ich deine Befehle befolgen!

¹³⁴مرا از ظلم انسان خلاصی ده، تا وصایای تو را نگاه دارم.

¹³⁵Laß dein Angesicht leuchten über deinen Knecht und lehre mich deine Satzungen!

¹³⁵روی خود را بر بندۀ خود روشن ساز و احکام خود را به من بیاموز.

¹³⁶Tränenströme fließen aus meinen Augen, weil man dein Gesetz nicht befolgt.

¹³⁶سیل اشک از چشمانم جاری است، زیرا مردم از احکام تو پیروی نمی کنند.

¹³⁷HERR, du bist gerecht, und deine Verordnungen sind richtig!

¹³⁷ای خداوند، تو عادل هستی و داوری های تو راست است.

¹³⁸Du hast deine Zeugnisse gerecht und sehr treu abgefaßt.

¹³⁸شهادات خود را در عدالت و امانت قرار داده ای.

¹³⁹Mein Eifer hat mich verzehrt, weil meine Feinde deine Worte vergessen haben.

¹³⁹غیرت من مرا از بین می برد، زیرا دشمنانم کلام تو را فراموش کرده اند.

¹⁴⁰Deine Rede ist wohlgeläutert, und dein Knecht hat sie lieb.

¹⁴⁰کلام تو بی نهایت مصفی است و بندۀ تو آنرا دوست دارد.

¹⁴¹Ich bin gering und verachtet; deine Befehle habe ich nicht vergessen.

¹⁴¹من کوچک و حقیر هستم، اما وصایای تو را از یاد نمی برم.

¹⁴²Deine Gerechtigkeit ist auf ewig gerecht, und dein Gesetz ist Wahrheit.

¹⁴²عدالت تو عدل است تا ابد و احکام تو راست است.

¹⁴³Angst und Not haben mich betroffen; aber deine Befehle sind meine Lust.

¹⁴³تنگی و ضیقی مرا فرا گرفته است، اما اوامر تو برای من لذت بخش است.

¹⁴⁴Deine Zeugnisse sind auf ewig gerecht; unterweise mich, so werde ich leben!

¹⁴⁴شهادات تو عادل است تا ابد. مرا خردمند گردان تا زنده شوم.

¹⁴⁵Ich rufe von ganzem Herzen: HERR, erhöre mich; deine Satzungen will ich befolgen!

¹⁴⁵به تمامیِ دل خوانده ام. ای خداوند مرا جواب ده تا احکام تو را نگاه دارم!

¹⁴⁶Ich rufe zu dir; errette mich, so will ich deine Zeugnisse bewahren!

¹⁴⁶تو را خوانده ام، پس مرا نجات ده و شهادات تو را نگاه می دارم.

¹⁴⁷Vor der Morgendämmerung komme ich und schreie; ich harre auf dein Wort.

¹⁴⁷پیش از طلوع آفتاب عذر و زاری می کنم و به کلام تو امیدوار می باشم.

¹⁴⁸Meine Augen kommen den Nachtwachen zuvor, daß ich über deine Reden nachdenke.

¹⁴⁸تمام شب چشمان خود را بیدار نگه داشتم، تا در کلام تو تفکر نمایم.

¹⁴⁹Höre meine Stimme nach deiner Gnade, o HERR, erquicke mich nach deinem Recht!

¹⁴⁹بر حسب رحمت خود آواز مرا بشنو. ای خداوند موافق داوری های خود مرا زنده ساز.

¹⁵⁰Die dem Laster nachjagen, sind nah; von deinem Gesetz sind sie fern.

¹⁵⁰آنانی که در پی شرارت می روند و دور از احکام تو هستند، به من نزدیک می شوند.

¹⁵¹Du bist nahe, o HERR, und alle deine Gebote sind wahr.

¹⁵¹اما تو ای خداوند نزدیک هستی و جمیع اوامر تو راست است.

¹⁵²Längst weiß ich aus deinen Zeugnissen, daß du sie auf ewig gegründet hast.

¹⁵²مدتها پیش، از شهادات تو دانسته ام که آن ها را تا به ابد برقرار نموده ای.

¹⁵³Siehe mein Elend an und errette mich; denn ich habe deines Gesetzes nicht vergessen!

¹⁵³بر ذلت و خواری من نظر کن و مرا خلاصی ده، زیرا احکام تو را فراموش نمی کنم.

¹⁵⁴Führe meine Sache und erlöse mich; erquicke mich durch dein Wort!

¹⁵⁴در دعوی من دادرسی فرما و مرا رهایی ده و بر حسب کلام خویش مرا زنده ساز.

¹⁵⁵Das Heil ist fern von den Gottlosen; denn sie fragen nicht nach deinen Satzungen.

¹⁵⁵نجات از شریران دور است، زیرا که فرایض تو را نمی طلبند.

¹⁵⁶Deine Barmherzigkeit ist groß, o HERR; erquicke mich nach deinen Verordnungen!

¹⁵⁶ای خداوند، رحمت های تو بسیار است. بر حسب داوری های خود مرا زنده ساز.

¹⁵⁷Meiner Verfolger und Widersacher sind viele; dennoch habe ich mich nicht von deinen Zeugnissen abgewandt.

¹⁵⁷جفاکنندگان و دشمنان من بسیار اند، اما از شهادات تو رو بر نمی گردانم.

¹⁵⁸Wenn ich die Abtrünnigen ansehe, so ekelt mir, weil sie dein Wort nicht beachten.

¹⁵⁸خیانتکاران را دیدم و از آن ها متنفر شدم، زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند.

¹⁵⁹Siehe, ich liebe deine Befehle; o HERR, erquicke mich nach deiner Gnade!

¹⁵⁹ببین که وصایای تو را دوست می دارم. ای خداوند، بر حسب رحمت خود مرا زنده ساز!

¹⁶⁰Die Summe deines Wortes ist Wahrheit, und alle Verordnungen deiner Gerechtigkeit bleiben ewig.

¹⁶⁰تمام کلام تو بر حق و همۀ داوری های تو عادلانه و تا به ابد است.

¹⁶¹Fürsten verfolgen mich ohne Ursache; aber vor deinem Wort fürchtet sich mein Herz.

¹⁶¹مردمان قدرتمند بی جهت بر من جفا کردند، اما دل من از کلام تو ترسان است.

¹⁶²Ich freue mich über dein Wort wie einer, der große Beute findet.

¹⁶²من در کلام تو شادمان هستم، مثل کسی که گنجی را یافته باشد.

¹⁶³Ich hasse Lügen und habe Greuel daran; aber dein Gesetz habe ich lieb.

¹⁶³دروغ را زشت دانسته و از آن متنفرم، ولی احکام تو را دوست می دارم.

¹⁶⁴Ich lobe dich des Tages siebenmal wegen der Ordnungen deiner Gerechtigkeit.

¹⁶⁴روزانه هفت بار تو را ستایش می کنم، برای داوری های عادلانۀ تو.

¹⁶⁵Großen Frieden haben, die dein Gesetz lieben, und nichts bringt sie zu Fall.

¹⁶⁵کسانی که احکام تو را دوست دارند، سلامتی بزرگی دارند و هیچ چیز باعث لغزش ایشان نخواهد شد.

¹⁶⁶Ich warte auf dein Heil, o HERR, und erfülle deine Befehle.

¹⁶⁶ای خداوند، منتظر نجات از جانب تو هستم و اوامر تو را بجا می آورم.

¹⁶⁷Meine Seele bewahrt deine Zeugnisse und liebt sie sehr.

¹⁶⁷جان من شهادات تو را نگاه داشته است و آن ها را بی نهایت دوست می دارم.

¹⁶⁸Ich habe deine Befehle und deine Zeugnisse bewahrt; denn alle meine Wege sind vor dir.

¹⁶⁸وصایا و شهادات تو را نگاه داشته ام، زیرا که تمام طریق های من در مد نظر تو است.

¹⁶⁹HERR, laß mein Schreien vor dich kommen; unterweise mich nach deinem Wort!

¹⁶⁹ای خداوند، فریاد من به حضور تو برسد. بر حسب کلام خود مرا فهیم گردان.

¹⁷⁰Laß mein Flehen vor dich kommen; errette mich nach deiner Verheißung!

¹⁷⁰مناجات من به حضور تو برسد. بر حسب کلام خود مرا خلاصی ده.

¹⁷¹Meine Lippen sollen überfließen von Lob, wenn du mich deine Satzungen lehrst.

¹⁷¹لبهای من پیوسته تو را ستایش کند، زیرا فرایض خود را به من آموخته ای.

¹⁷²Meine Zunge soll deine Rede singen; denn alle deine Gebote sind gerecht.

¹⁷²زبان من کلام تو را بسراید زیرا که تمام اوامر تو عدل است.

¹⁷³Deine Hand komme mir zu Hilfe; denn ich habe deine Befehle erwählt.

¹⁷³دست تو برای اعانت من برسد، زیرا که وصایای تو را برگزیده ام.

¹⁷⁴Ich habe Verlangen nach deinem Heil, o HERR, und dein Gesetz ist meine Lust.

¹⁷⁴ای خداوند برای نجات تو مشتاق بوده ام و شریعت تو مایۀ خوشی من است.

¹⁷⁵Meine Seele soll leben und dich loben, und deine Verordnungen seien meine Hilfe!

¹⁷⁵جان من زنده شود تا تو را ستایش کنم و داوری های تو کمک کنندۀ من باشد.مثل گوسفندِ گمشده سرگردانم، بندۀ خود را دریاب، زیرا که اوامر تو را فراموش نمی کنم.

¹⁷⁶Ich bin verirrt wie ein verlorenes Schaf; suche deinen Knecht! Denn deine Gebote habe ich nicht vergessen!

¹⁷⁶مثل گوسفندِ گمشده سرگردانم، بندۀ خود را دریاب، زیرا که اوامر تو را فراموش نمی کنم.