¹Ein Wallfahrtslied. Sie haben mich oft bedrängt von meiner Jugend auf (so sage Israel),

¹چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. حال اسرائیل بگوید:

²sie haben mich oft bedrängt von meiner Jugend auf und haben mich doch nicht übermocht;

²«چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. لیکن بر من غالب نیامدند.

³auf meinem Rücken haben Pflüger gepflügt und ihre Furchen lang gezogen.

³قلبه کنندگان بر پشت من قلبه کردند و زخم های عمیق به آن گذاشتند.

⁴Der HERR, der Gerechte, hat die Stricke der Gottlosen zerschnitten.

⁴اما خداوند عادل است و مرا از بندهای شریران رهایی داد.»

⁵Es müssen zuschanden werden und zurückweichen alle, die Zion hassen;

⁵کسانی که از سهیون نفرت دارند رسوا و مغلوب شوند.

⁶sie müssen werden wie das Gras auf den Dächern, welches verdorrt ist, bevor man es ausrauft,

⁶مثل گیاهی باشند که روی بامها می روید؛ که پیش از آنکه آنرا بچینند، خشک می گردد.

⁷mit welchem kein Schnitter seine Hand füllt und kein Garbenbinder seinen Schoß;

⁷هیچ درونده ای دست خود را از آن پُر نمی تواند کرد و نه خوشه چین آغوش خود را.هیچ کسی به او نگوید: «خداوند به تو برکت بدهد و ما هم بنام خداوند به تو برکت می دهیم!»

⁸von denen auch die Vorübergehenden nicht sagen: «Der Segen des HERRN sei mit euch! Wir segnen euch im Namen des HERRN!»

⁸هیچ کسی به او نگوید: «خداوند به تو برکت بدهد و ما هم بنام خداوند به تو برکت می دهیم!»