German: Schlachter (1951)

Dari

Psalms

147

1Lobet den HERRN! Denn es ist gut, unserm Gott zu singen: es ist lieblich, es ziemt sich der Lobgesang.
1هَلّلِویاه، سپاس به خداوند، چه نیکوست که برای خدای خود سرود بسرائیم و چقدر دلپذیر که او را ستایش کنیم!
2Der HERR baut Jerusalem, die Verjagten Israels wird er sammeln.
2خداوند اورشلیم را بنا می کند و پراگنده شدگان اسرائیل را جمع می نماید.
3Er heilt, die zerbrochenen Herzens sind, und lindert ihre Schmerzen;
3شکسته دلان را شفا می دهد و زخم های ایشان را می بندد.
4er zählt die Zahl der Sterne und nennt sie alle mit Namen.
4خداوند شماره و تعداد ستارگان را می داند و هر کدام آن ها را به نام می شناسد.
5Groß ist unser Herr und reich an Macht; sein Verstand ist unermeßlich.
5خداوند ما بزرگ است و قوّت او عظیم و حکمت وی بی نهایت.
6Der HERR richtet die Gedemütigten wieder auf, er erniedrigt die Gottlosen bis zur Erde.
6خداوند مسکینان را بر می افرازد و شریران را به زمین می اندازد.
7Stimmt dem HERRN ein Danklied an, spielt unserm Gott auf der Harfe,
7خداوند را با سرود سپاسگزاری بپرستید، و با نوای رباب برای خدای ما نغمه بنوازید.
8der den Himmel mit Wolken bedeckt, der Regen bereitet für die Erde und auf den Bergen Gras wachsen läßt;
8او آسمان ها را با ابر ها می پوشاند، باران را برای زمین مهیا می نماید و گیاه را بر کوهها می رویاند.
9der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die ihn anrufen!
9او حیوانات را آذوقه می دهد و زاغچه ها را وقتی روزی می خواهند، تغذیه می کند.
10Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch Gefallen an den Schenkeln des Mannes;
10در قوّت اسپ رغبت ندارد و از نیروی پای انسان راضی نمی باشد.
11der HERR hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, die auf seine Gnade hoffen.
11رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.
12Preise, Jerusalem, den HERRN; lobe, Zion, deinen Gott!
12ای اورشلیم، خداوند را شکر کن. ای سهیون، خدای خود را ستایش کن.
13Denn er hat die Riegel deiner Tore befestigt, deine Kinder gesegnet in deiner Mitte;
13زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده و ساکنین ترا برکت می دهد.
14er gibt deinen Grenzen Frieden und sättigt dich mit dem besten Weizen.
14به سرحدات تو صلح می آورد و تو را از بهترین گندم سیر می کند.
15Er sendet seine Rede auf Erden; gar schnell läuft sein Wort;
15فرمان خود را به زمین می فرستد و کلام او با سرعت پخش می گردد.
16er gibt Schnee wie Wolle, er streut Reif wie Asche;
16زمین را با لحاف برف می پوشاند و باران یخ را مانند گَرد می پاشد.
17er wirft sein Eis wie Brocken; wer kann bestehen vor seinem Frost?
17ژاله را مثل سنگریزه می فرستد و کیست که طاقت سرمای آن را داشته باشد؟
18Er sendet sein Wort, so zerschmelzen sie; er läßt seinen Wind wehen, so tauen sie auf.
18کلام خود را می فرستند و به امر او یخها آب می شوند، باد می وزد و آب به جریان می آید.
19Er läßt Jakob sein Wort verkündigen, Israel seine Satzungen und Rechte.
19کلام خود را به یعقوب بیان کرده و احکام و داوری های خود را به اسرائیل.با هیچ قوم دیگری چنین نکرده است و داوری های او را نمی دانند. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!
20So hat er keinem Volk getan, noch läßt er sie wissen seine Rechte. Hallelujah!
20با هیچ قوم دیگری چنین نکرده است و داوری های او را نمی دانند. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!