1Dem Vorsänger. Nach Jedutun. Ein Psalm Asaphs. (H77-2) Ich rufe zu Gott und will schreien, zu Gott rufe ich, und er wolle auf mich hören!
1آواز من بسوی خداست و فریاد می کنم. بسوی خدا فریاد می کنم و او مرا خواهد شنید.
2(H77-3) Zur Zeit meiner Not suchte ich den Herrn; meine Hand war des Nachts unablässig ausgestreckt, meine Seele wollte sich nicht trösten lassen.
2در روز پریشانیِ خود خداوند را طلب کردم. در شب نیز دست من برای دعا بلند شده و خسته نگردید و جان من تسلی را ترجیح نداد.
3(H77-4) Dachte ich an Gott, so mußte ich seufzen, sann ich nach, so ward mein Geist bekümmert. (Pause.)
3خدا را بیاد می آورم و می نالم. تفکر می کنم و روح من حیران می گردد.
4(H77-5) Du hieltest meine Augenlider offen; ich warf mich hin und her und konnte nicht reden.
4چشمانم را بیدار نگه داشتی و از پریشانی حرفی زده نمی توانم.
5(H77-6) Da gedachte ich der alten Zeit, der vorigen Jahre;
5به روزگار گذشته فکر می کنم و سالهای قدیم را بیاد می آورم.
6(H77-7) ich erinnerte mich wieder an mein Saitenspiel, betete in meinem Herzen, und mein Geist fing an zu forschen:
6سرود شبانۀ خود را بیاد می آورم. در دل خود تفکر می کنم و روح من جوینده است.
7(H77-8) Wird denn der Herr auf ewig verstoßen und fortan nicht mehr gnädig sein?
7آیا خداوند تا به ابد ترک می کند و دیگر هرگز راضی نخواهد شد؟
8(H77-9) Ist's denn ganz und gar aus mit seiner Gnade, und hat sein Reden für immer aufgehört?
8آیا رحمت او برای همیشه زایل شده و عهد او تا به ابد باطل گردیده است؟
9(H77-10) Hat denn Gott vergessen, gnädig zu sein, und im Zorn seine Barmherzigkeit verschlossen? (Pause.)
9آیا خدا شفقت خود را از یاد برده و رحمت های خود را در غضب بازداشته است؟
10(H77-11) Und ich sprach: Ich will das leiden, die Änderungen, welche die rechte Hand des Höchsten getroffen hat.
10پس گفتم این درد من است که دست راست خدای متعال با من مثل قدیم نیست.
11(H77-12) Ich will rühmen die Taten des HERRN; denn ich gedenke deiner vorigen Wunder
11در کارهای خداوند تفکر می کنم. بلی، اعمال شگفت انگیز تو را که از قدیم است به یاد می آورم.
12(H77-13) und besinne mich aller deiner Werke und ziehe deine großen Taten in Betracht:
12دربارۀ جمیع کارهای تو می اندیشم و در صنعت های تو تفکر می کنم.
13(H77-14) O Gott, dein Weg ist heilig! Wer ist ein so großer Gott wie du?
13ای خدا، طریق تو در قدوسیت است. کیست خدای بزرگ مثل تو، ای خدا؟
14(H77-15) Du bist der Gott, der Wunder tut; du hast deine Macht bewiesen an den Völkern!
14تو خدائی هستی که کارهای عجیب می کنی. تو قدرت خود را به همۀ اقوام جهان معروف گردانیده ای.
15(H77-16) Du hast dein Volk erlöst mit deinem Arm, die Kinder Jakobs und Josephs. (Pause.)
15قوم برگزیدۀ خود را به بازوی خود رهانیده ای، یعنی اولادۀ یعقوب و یوسف را.
16(H77-17) Als dich, o Gott, die Wasser sahen, als dich die Wasser sahen, da brausten sie und das Meer ward aufgeregt;
16آبها تو را دید، ای خدا، آبها تو را دیده به لرزه آمد و عمق آبها نیز سخت آشفته و لرزان گردید.
17(H77-18) die Wolken gossen Wasser, es donnerte in den Lüften, und deine Pfeile fuhren daher;
17از ابر ها باران بارید، در آسمان رعد پدید آمد و تیرهای برق تو از هر طرف به جهیدن شروع کردند.
18(H77-19) deine Donnerstimme erschallte im Wirbelwind, die Blitze beleuchteten den Erdkreis, daß die Erde in Zittern und Beben geriet;
18صدای رعد تو در گِردباد بود و نورِ برق، جهان را روشن ساخت و زمین آشفته و لرزان گردید.
19(H77-20) dein Weg war im Meer und deine Bahn in großen Wassern, und deine Fußstapfen waren nicht zu erkennen;
19طریق تو در موجهای بحر است و راههای تو در آب های فراوان، اما آثار تو را نمی توان دانست.قوم برگزیدۀ خود را مانند یک چوپان رهبری و به دست موسی و هارون هدایت نمودی.
20(H77-21) du führtest dein Volk wie eine Herde durch Mose und Aaron.
20قوم برگزیدۀ خود را مانند یک چوپان رهبری و به دست موسی و هارون هدایت نمودی.