1Mein Sohn, merke auf meine Weisheit und neige dein Ohr meiner Belehrung zu;
1¶ E taku tama, tahuri ki oki whakaaro nui, kia anga tou taringa ki toku matauranga:
2daß du Vorsicht übest und deine Lippen Erkenntnis bewahren.
2Kia u ai koe ki te ngarahu pai, kia mau ai te matauranga i ou ngutu.
3Denn von Honig triefen die Lippen der Fremden, und glätter als Öl ist ihr Gaumen;
3Ko nga ngutu hoki o te wahine ke, kei te maturuturunga iho o te honikoma, ngawari iho tona mangai i te hinu.
4aber zuletzt ist sie bitter wie Wermut, scharf wie ein zweischneidig Schwert;
4He kawa rawa hoki tona mutunga i te taru kawa; he koi, ano he hoari matarua.
5ihre Füße laufen zum Tod, ihre Schritte streben dem Totenreich zu;
5Ko ona waewae e heke ana ki te mate, mau pu te reinga i ona takahanga;
6den Pfad des Lebens erwägt sie nicht einmal; sie geht eine unsichere Bahn, die sie selbst nicht kennt.
6Heoi kahore i kitea e ia te ara totika ki te ora: he kotiti ke ona ara, a kahore ia i te matau.
7Und nun, ihr Söhne, höret mir zu und weichet nicht von den Reden meines Mundes!
7Na reira, e aku tamariki, whakarongo mai ki ahau, kei mahue hoki nga kupu a toku mangai.
8Bleibe fern von dem Weg, der zu ihr führt, und nähere dich nicht der Tür ihres Hauses!
8Kia matara tou ara i a ia, kaua hoki e tata ki te tatau o tona whare;
9Daß du nicht Fremden deine Ehre opferst und deine Jahre dem Grausamen;
9Kei hoatu tou honore ki nga tangata ke, ou tau ki te hunga nanakia:
10daß sich nicht Fremde von deinem Vermögen sättigen und du dich nicht abmühen müssest für eines andern Haus,
10Kei makona nga tangata ke i tou kaha, kei riro ou mauiui ki te whare o te tangata ke;
11also daß, wenn dir dann Leib und Fleisch hinschwindet, du zuletzt seufzen und sagen müssest:
11A ka tangi koe i tou whakamutunga, ina poto ou kikokiko me tou tinana.
12Warum habe ich doch die Zucht gehaßt, warum hat mein Herz die Zurechtweisung verachtet?
12A ka mea, Katae toku kino ki te ako; katae te mauiui o toku ngakau ki te tohutohu!
13Ich habe nicht gehört auf die Stimme meiner Lehrer und meinen Lehrmeistern kein Gehör geschenkt!
13Kihai hoki ahau i whakarongo ki te reo o oku kaiwhakaako, kihai toku taringa i anga ki te hunga e tohutohu ana i ahau.
14Fast wäre ich gänzlich ins Unglück geraten, inmitten der Versammlung und der Gemeinde!
14Wahi iti kei nga kino katoa ahau i waenganui o te whakaminenga, o te huihui.
15Trinke Wasser aus deinem Born und Ströme aus deinem Brunnen!
15¶ Inumia he wai i roto i tau ake rua, me nga wai rere ano i roto i tau ake poka.
16Sollen deine Quellen sich auf die Straße ergießen, deine Wasserbäche auf die Plätze?
16Kia tohatoha noa atu koia au puna wai, nga awa wai i nga huarahi?
17Sie sollen dir allein gehören und keinem Fremden neben dir!
17Waiho ena mau anake, kauaka ma koutou tahi ko nga tangata ke.
18Dein Born sei gesegnet, und freue dich des Weibes deiner Jugend!
18Kia manaakitia tau puna wai: kia koa ano koe ki te wahine o tou taitamarikitanga.
19Die liebliche Hindin, die anmutige Gemse, möge dich ihr Busen allezeit ergötzen, mögest du dich an ihrer Liebe stets berauschen!
19Kia rite ia ki taua mea ahuareka, ki te hata, ki te mea ataahua ki te anaterope; kia makona koe i ona u i nga wa katoa, kia matenuitia tonutia e koe tona aroha.
20Warum aber, mein Sohn, wolltest du dich an einer andern vergehen und den Busen einer Fremden umarmen?
20He aha oti koe, e taku tama, ka matenui ai ki te wahine ke, i awhi ai i te uma o te wahine ke?
21Denn eines jeglichen Wege liegen klar vor den Augen des HERRN, und er achtet auf alle seine Pfade!
21Kei mua hoki i nga kanohi o Ihowa nga ara o te tangata, a e meinga ana e ia kia papatairite ona ara katoa.
22Den Gottlosen nehmen seine eigenen Missetaten gefangen, und von den Stricken seiner Sünde wird er festgehalten.
22Ko ona kino ano hei hopu i te tangata kino, hei taura ona hara e mau ai ia.
23Er stirbt an Zuchtlosigkeit, und infolge seiner großen Torheit taumelt er dahin.
23Ka mate ia, he mea kihai i whakaakona, ka pohehe i te nui o tona wairangi.