German: Schlachter (1951)

Maori

Psalms

77

1Dem Vorsänger. Nach Jedutun. Ein Psalm Asaphs. (H77-2) Ich rufe zu Gott und will schreien, zu Gott rufe ich, und er wolle auf mich hören!
1¶ Ki te tino kaiwhakatangi, ki a Ierutunu. He himene na Ahapa. Ki te Atua toku reo, e karanga nei ahau, ki te Atua toku reo, a tera e tahuri mai tona taringa ki ahau.
2(H77-3) Zur Zeit meiner Not suchte ich den Herrn; meine Hand war des Nachts unablässig ausgestreckt, meine Seele wollte sich nicht trösten lassen.
2I rapu ahau ki te Ariki i te ra o toku pouri: maro tonu toku ringa i te po, kihai ano i pepeke; kihai toku wairua i pai kia whakamarietia.
3(H77-4) Dachte ich an Gott, so mußte ich seufzen, sann ich nach, so ward mein Geist bekümmert. (Pause.)
3E mahara ana ahau ki te Atua, a e pouri ana: kei te whakaaroaro, a ngaro iho toku wairua. (Hera.
4(H77-5) Du hieltest meine Augenlider offen; ich warf mich hin und her und konnte nicht reden.
4E puritia ana e koe oku kanohi kia mataara tonu; he pouri ahau, te ahei te korero.
5(H77-6) Da gedachte ich der alten Zeit, der vorigen Jahre;
5Ka hoki oku whakaaro ki nga ra onamata, ki nga tau o tua iho.
6(H77-7) ich erinnerte mich wieder an mein Saitenspiel, betete in meinem Herzen, und mein Geist fing an zu forschen:
6E whakamahara ana ahau ki taku waiata i te po, e korerorero ana ki toku ngakau e rapurapu ana toku wairua.
7(H77-8) Wird denn der Herr auf ewig verstoßen und fortan nicht mehr gnädig sein?
7Tera ranei te Ariki e panga tonu ake ake? A heoi ano ranei ana manakohanga mai?
8(H77-9) Ist's denn ganz und gar aus mit seiner Gnade, und hat sein Reden für immer aufgehört?
8Kua kahore ranei tana mahi tohu mo ake tonu atu? Kua whati ranei tana kupu a ake ake?
9(H77-10) Hat denn Gott vergessen, gnädig zu sein, und im Zorn seine Barmherzigkeit verschlossen? (Pause.)
9Kua wareware ranei te Atua ki te atawhai? Kua riri ranei ia, a tutakina atu ana e ia tona aroha? (Hera.
10(H77-11) Und ich sprach: Ich will das leiden, die Änderungen, welche die rechte Hand des Höchsten getroffen hat.
10Na ka mea ahau, Ko toku ngoikore tenei: otira ka mahara ahau ki nga tau o te ringa matau o te Runga Rawa.
11(H77-12) Ich will rühmen die Taten des HERRN; denn ich gedenke deiner vorigen Wunder
11¶ Ka mahara ahau ki nga mahi a Ihowa; ae ra, ka mahara ahau ki au mea whakamiharo o tua iho.
12(H77-13) und besinne mich aller deiner Werke und ziehe deine großen Taten in Betracht:
12Ka whakaaro hoki ahau ki au meatanga katoa, ka purakau ki au mahi.
13(H77-14) O Gott, dein Weg ist heilig! Wer ist ein so großer Gott wie du?
13E te Atua, kei te wahi tapu tou ara: ko wai te atua nui hei rite ki te Atua?
14(H77-15) Du bist der Gott, der Wunder tut; du hast deine Macht bewiesen an den Völkern!
14Ko koe te Atua e mahi nei i nga mea whakamiharo: kua whakapuakina e koe tou kaha i waenganui o nga iwi.
15(H77-16) Du hast dein Volk erlöst mit deinem Arm, die Kinder Jakobs und Josephs. (Pause.)
15Hokona ana e tou ringa tau iwi, nga tama a Hakopa raua ko Hohepa. (Hera.
16(H77-17) Als dich, o Gott, die Wasser sahen, als dich die Wasser sahen, da brausten sie und das Meer ward aufgeregt;
16I kite nga wai i a koe, e te Atua i kite nga wai i a koe, mataku ana: i oho ano nga rire.
17(H77-18) die Wolken gossen Wasser, es donnerte in den Lüften, und deine Pfeile fuhren daher;
17Ringihia ana he wai e nga kapua, puaki ana te haruru o nga rangi: rererere ana au pere.
18(H77-19) deine Donnerstimme erschallte im Wirbelwind, die Blitze beleuchteten den Erdkreis, daß die Erde in Zittern und Beben geriet;
18I roto i te awhiowhio te haruru o tau whatitiri: marama noa te ao i nga uira; wiri ana te whenua, oioi ana.
19(H77-20) dein Weg war im Meer und deine Bahn in großen Wassern, und deine Fußstapfen waren nicht zu erkennen;
19I te moana tou ara, i nga wai nui tou huarahi, e kore ano e kitea ou takahanga.
20(H77-21) du führtest dein Volk wie eine Herde durch Mose und Aaron.
20He mea arahi e koe tau iwi ano he kahui, ara e te ringa o Mohi raua ko Arona.