1[] Δολια πλαστιγξ βδελυγμα εις τον Κυριον· δικαιον δε ζυγιον ευαρεστησις αυτου.
1A false balance is an abomination to Jehovah; but a just weight is his delight.
2[] Οπου εισελθη υπερηφανια, εισερχεται και καταισχυνη· η δε σοφια ειναι μετα των ταπεινων.
2[When] pride cometh, then cometh shame; but with the lowly is wisdom.
3[] Η ακεραιοτης των ευθεων θελει οδηγει αυτους· η δε υπουλοτης των σκολιων θελει απολεσει αυτους.
3The integrity of the upright guideth them; but the crookedness of the unfaithful destroyeth them.
4[] Τα πλουτη δεν ωφελουσιν εν ημερα οργης· η δε δικαιοσυνη ελευθερονει εκ θανατου.
4Wealth profiteth not in the day of wrath; but righteousness delivereth from death.
5[] Η δικαιοσυνη του ακεραιου θελει ορθοτομησει την οδον αυτου· ο δε ασεβης θελει πεσει δια της ασεβειας αυτου.
5The righteousness of the perfect maketh plain his way; but the wicked falleth by his own wickedness.
6Η δικαιοσυνη των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους· οι δε παραβαται θελουσι συλληφθη εν τη κακια αυτων.
6The righteousness of the upright delivereth them; but the treacherous are taken in their own craving.
7[] Οταν ο ασεβης ανθρωπος αποθνησκη, η ελπις αυτου απολλυται· απολλυται και η προσδοκια των ανομων.
7When a wicked man dieth, [his] expectation shall perish; and the hope of evil [men] perisheth.
8[] Ο δικαιος ελευθερονεται εκ της θλιψεως, αντ' αυτου δε εισερχεται ο ασεβης.
8The righteous is delivered out of trouble, and the wicked cometh in his stead.
9[] Ο υποκριτης δια του στοματος αφανιζει τον πλησιον αυτου· αλλ' οι δικαιοι θελουσιν ελευθερωθη δια της γνωσεως.
9With his mouth a hypocrite destroyeth his neighbour; but through knowledge are the righteous delivered.
10[] Εις την ευοδωσιν των δικαιων η πολις ευφραινεται· και εις τον ολεθρον των ασεβων αγαλλεται.
10When it goeth well with the righteous, the city rejoiceth; and when the wicked perish, there is shouting.
11Δια της ευλογιας των ευθεων υψονεται πολις· δια του στοματος δε των ασεβων καταστρεφεται.
11By the blessing of the upright the city is exalted; but it is overthrown by the mouth of the wicked.
12[] Ο ενδεης φρενων περιφρονει τον πλησιον αυτου· ο δε φρονιμος ανθρωπος σιωπα.
12He that despiseth his neighbour is void of heart; but a man of understanding holdeth his peace.
13Ο σπερμολογος περιερχεται αποκαλυπτων τα μυστικα· ο δε την ψυχην πιστος κρυπτει το πραγμα.
13He that goeth about talebearing revealeth secrets; but he that is of a faithful spirit concealeth the matter.
14[] Οπου δεν ειναι κυβερνησις, ο λαος πιπτει· εκ του πληθους δε των συμβουλων προερχεται σωτηρια.
14Where no advice is, the people fall; but in the multitude of counsellors there is safety.
15[] Οστις εγγυαται δι' αλλον, θελει παθει κακον· και οστις μισει την εγγυησιν, ειναι ασφαλης.
15It goeth ill with him that is surety for another; but he that hateth suretyship is secure.
16[] Η ευκοσμος γυνη απολαμβανει τιμην· οι δε καρτερικοι απολαμβανουσι πλουτη.
16A gracious woman retaineth honour; and the violent retain riches.
17[] Ο ελεημων ανθρωπος αγαθοποιει την ψυχην αυτου· ο δε ανελεημων θλιβει την σαρκα αυτου.
17The merciful man doeth good to his own soul; but the cruel troubleth his own flesh.
18[] Ο ασεβης εργαζεται εργον ψευδες· εις δε τον σπειροντα δικαιοσυνην θελει εισθαι μισθος ασφαλης.
18The wicked worketh a deceitful work; but he that soweth righteousness hath a sure reward.
19[] Καθως η δικαιοσυνη τεινει εις ζωην, ουτως ο κυνηγων το κακον τρεχει εις τον θανατον αυτου.
19As righteousness [tendeth] to life, so he that pursueth evil [doeth it] to his own death.
20[] Οι διεστραμμενοι την καρδιαν ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον· αλλ' οι αμεμπτοι την οδον ειναι δεκτοι εις αυτον.
20The perverse in heart are abomination to Jehovah; but they that are perfect in [their] way are his delight.
21[] Και χειρ με χειρα εαν συναπτηται, ο ασεβης δεν θελει μενει ατιμωρητος· το δε σπερμα των δικαιων θελει ελευθερωθη.
21Hand for hand! an evil [man] shall not be held innocent; but the seed of the righteous shall be delivered.
22[] Ως ερρινον χρυσουν εις χοιρου μυτην, ουτω γυνη ωραια χωρις φρονησεως.
22A fair woman who is without discretion, is [as] a gold ring in a swine's snout.
23[] Η επιθυμια των δικαιων ειναι μονον το καλον· η προσδοκια δε των ασεβων οργη.
23The desire of the righteous is only good; the expectation of the wicked is wrath.
24[] Οι μεν σκορπιζουσι, και ομως περισσευονται· οι δε παρα το δεον φειδονται, και ομως ερχονται εις ενδειαν.
24There is that scattereth, and yet increaseth; and there is that withholdeth more than is right, but [it tendeth] only to want.
25[] Η αγαθοποιος ψυχη θελει παχυνθη· και οστις ποτιζει, θελει ποτισθη και αυτος.
25The liberal soul shall be made fat, and he that watereth shall be watered also himself.
26[] Οστις κρατει σιτον, θελει εισθαι λαοκαταρατος· ευλογια δε θελει εισθαι επι την κεφαλην του πωλουντος.
26He that withholdeth corn, the people curse him; but blessing shall be upon the head of him that selleth it.
27[] Οστις προθυμειται εις το καλον, θελει απολαυσει χαριν· αλλ' οστις ζητει το κακον, θελει επελθει επ' αυτον.
27He that is earnest after good seeketh favour; but he that searcheth for mischief, it shall come upon him.
28[] Οστις ελπιζει επι τον πλουτον αυτου, ουτος θελει πεσει· οι δε δικαιοι ως βλαστος θελουσιν ανθησει.
28He that trusteth in his riches shall fall; but the righteous shall flourish as a leaf.
29[] Οστις ταραττει τον οικον αυτου, θελει κληρονομησει ανεμον· και ο αφρων θελει εισθαι δουλος εις τον φρονιμον.
29He that troubleth his own house shall inherit wind; and the fool shall be servant to the wise of heart.
30[] Ο καρπος του δικαιου ειναι δενδρον ζωης· και οστις κερδιζει ψυχας, ειναι σοφος.
30The fruit of the righteous is a tree of life; and the wise winneth souls.
31[] Αν ο δικαιος παιδευηται επι της γης, πολλω μαλλον ο ασεβης και ο αμαρτωλος.
31Behold, the righteous shall be requited on the earth: how much more the wicked and the sinner.