1[] Οι ασεβεις φευγουσιν ουδενος διωκοντος· οι δε δικαιοι εχουσι θαρρος ως λεων.
1The wicked flee when no man pursueth; but the righteous are bold as a lion.
2[] Δια τα αμαρτηματα του τοπου πολλοι ειναι οι αρχοντες αυτου· δι' ανθρωπου ομως συνετου και νοημονος το πολιτευμα αυτου θελει διαρκει.
2By the transgression of a land many are the princes thereof; but by a man of understanding [and] of knowledge, [its] stability is prolonged.
3[] Πτωχος ανθρωπος και δυναστευων πτωχους ειναι ως βροχη κατακλυζουσα, ητις δεν διδει αρτον.
3A poor man who oppresseth the helpless is a sweeping rain which leaveth no food.
4[] Οσοι εγκαταλειπουσι τον νομον, εγκωμιαζουσι τους ασεβεις· αλλ' οι φυλαττοντες τον νομον αντιμαχονται εις αυτους.
4They that forsake the law praise the wicked; but such as keep the law contend with them.
5[] Οι κακοι ανθρωποι δεν θελουσι νοησει κρισιν· αλλ' οι ζητουντες τον Κυριον θελουσι νοησει τα παντα.
5Evil men understand not judgment; but they that seek Jehovah understand everything.
6[] Καλητερος ο πτωχος ο περιπατων εν τη ακεραιοτητι αυτου, παρα τον διεστραμμενον τας οδους αυτου, και αν ηναι πλουσιος.
6Better is the poor that walketh in his integrity, than he that is perverse, double in ways, though he be rich.
7[] Ο φυλαττων τον νομον ειναι υιος συνετος· ο δε φιλος των ασωτων καταισχυνει τον πατερα αυτου.
7Whoso observeth the law is a son that hath understanding; but he that is a companion of profligates bringeth shame to his father.
8[] Ο αυξανων την περιουσιαν αυτου δια τοκου και πλεονεξιας συναγει αυτην δια τον ελεουντα τους πτωχους.
8He that by usury and unjust gain increaseth his substance gathereth it for him that is gracious to the poor.
9[] Του εκκλινοντος το ωτιον αυτου απο του να ακουη τον νομον, και αυτη η προσευχη αυτου θελει εισθαι βδελυγμα.
9He that turneth away his ear from hearing the law, even his prayer is an abomination.
10[] Ο αποπλανων τους ευθεις εις οδον κακην αυτος θελει πεσει εις τον ιδιον αυτου λακκον· αλλ' οι αμεμπτοι θελουσι κληρονομησει αγαθα.
10Whoso causeth the upright to go astray in an evil way, shall himself fall into his own pit; but the perfect shall inherit good.
11[] Ο πλουσιος ανθρωπος νομιζει εαυτον σοφον· αλλ' ο συνετος πτωχος εξελεγχει αυτον.
11A rich man is wise in his own eyes; but the poor that hath understanding searcheth him out.
12[] Οταν οι δικαιοι θριαμβευωσι, μεγαλη ειναι η δοξα· αλλ' οταν οι ασεβεις υψονωνται, οι ανθρωποι κρυπτονται.
12When the righteous triumph, there is great glory; but when the wicked rise, men conceal themselves.
13[] Ο κρυπτων τας αμαρτιας αυτου δεν θελει ευοδωθη· ο δε εξομολογουμενος και παραιτων αυτας θελει ελεηθη.
13He that covereth his transgressions shall not prosper; but whoso confesseth and forsaketh [them] shall obtain mercy.
14[] Μακαριος ο ανθρωπος ο φοβουμενος παντοτε· οστις ομως σκληρυνει την καρδιαν αυτου, θελει πεσει εις συμφοραν.
14Happy is the man that feareth always; but he that hardeneth his heart shall fall into evil.
15[] Λεων βρυχωμενος και αρκτος πεινωσα ειναι διοικητης ασεβης επι λαον πενιχρον.
15A roaring lion, and a ranging bear, is a wicked ruler over a poor people.
16[] Ο ηγεμων ο στερουμενος συνεσεως πληθυνει τας καταδυναστειας· ο δε μισων την αρπαγην θελει μακρυνει τας ημερας αυτου.
16The prince void of intelligence is also a great oppressor: he that hateth covetousness shall prolong [his] days.
17[] Ο ανθρωπος ο ενοχος αιματος ανθρωπου θελει σπευσει εις τον λακκον· ουδεις θελει κρατησει αυτον.
17A man laden with the blood of [any] person, fleeth to the pit: let no man stay him.
18[] Ο περιπατων εν ακεραιοτητι θελει σωθη· ο δε διεστραμμενος εν ταις οδοις αυτου θελει πεσει δια μιας.
18Whoso walketh in integrity shall be saved; but he that is perverted in [his] double ways, shall fall in one [of them].
19[] Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον· ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας θελει εμπλησθη πτωχειας.
19He that tilleth his land shall be satisfied with bread; but he that followeth the worthless shall have poverty enough.
20[] Ο πιστος ανθρωπος θελει εχει πολλην ευλογιαν· αλλ' οστις σπευδει να πλουτηση, δεν θελει μεινει ατιμωρητος.
20A faithful man aboundeth with blessings; but he that maketh haste to be rich shall not be innocent.
21[] Να ηναι τις προσωποληπτης, δεν ειναι καλον· διοτι ο τοιουτος ανθρωπος δι' εν κομματιον αρτου θελει ανομησει.
21To have respect of persons is not good; but for a piece of bread will a man transgress.
22[] Ο εχων πονηρον οφθαλμον σπευδει να πλουτηση, και δεν καταλαμβανει οτι η ενδεια θελει ελθει επ' αυτον.
22He that hath an evil eye hasteth after wealth, and knoweth not that poverty shall come upon him.
23[] Ο ελεγχων ανθρωπον υστερον θελει ευρει περισσοτεραν χαριν, παρα τον κολακευοντα δια της γλωσσης.
23He that rebuketh a man shall afterwards find more favour than he that flattereth with the tongue.
24[] Ο κλεπτων τον πατερα αυτου η την μητερα αυτου, και λεγων, Τουτο δεν ειναι αμαρτια, αυτος ειναι συντροφος του ληστου.
24Whoso robbeth his father and his mother, and saith, It is no transgression, the same is the companion of a destroyer.
25[] Ο αλαζων την καρδιαν διεγειρει εριδας· ο δε θαρρων επι Κυριον θελει παχυνθη.
25He that is puffed up in soul exciteth contention; but he that relieth upon Jehovah shall be made fat.
26[] Ο θαρρων επι την ιδιαν αυτου καρδιαν ειναι αφρων· αλλ' ο περιπατων εν σοφια, ουτος θελει σωθη.
26He that confideth in his own heart is a fool; but whoso walketh wisely, he shall be delivered.
27[] Οστις διδει εις τους πτωχους, δεν θελει ελθει εις ενδειαν· αλλ' οστις αποστρεφει τους οφθαλμους αυτου, θελει εχει πολλας καταρας.
27He that giveth unto the poor shall not lack; but he that withdraweth his eyes shall have many a curse.
28[] Οταν οι ασεβεις υψονωνται, οι ανθρωποι κρυπτονται· αλλ' εν τη απωλεια εκεινων οι δικαιοι πληθυνονται.
28When the wicked rise, men hide themselves; but when they perish, the righteous increase.