1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Οι ουρανοι διηγουνται την δοξαν του Θεου, και το στερεωμα αναγγελλει το εργον των χειρων αυτου.
1{To the chief Musician. A Psalm of David.} The heavens declare the glory of ùGod; and the expanse sheweth the work of his hands.
2Η ημερα προς την ημεραν λαλει λογον, και η νυξ προς την νυκτα αναγγελλει γνωσιν.
2Day unto day uttereth speech, and night unto night sheweth knowledge.
3Δεν ειναι λαλια ουδε λογος, των οποιων η φωνη δεν ακουεται.
3There is no speech and there are no words, yet their voice is heard.
4Εις πασαν την γην εξηλθεν ο φθογγος αυτων και εως των περατων της οικουμενης οι λογοι αυτων. Εν αυτοις εθεσε σκηνην δια τον ηλιον·
4Their line is gone out through all the earth, and their language to the extremity of the world. In them hath he set a tent for the sun,
5και ουτος εξερχεται ως νυμφιος εκ του θαλαμου αυτου· αγαλλεται ως ο ανδρειος εις το να τρεξη το σταδιον·
5And he is as a bridegroom going forth from his chamber; he rejoiceth as a strong man to run the race.
6απ' ακρου του ουρανου ειναι η εξοδος αυτου· και το καταντημα αυτου εως ακρου αυτου· και δεν κρυπτεται ουδεν απο της θερμοτητος αυτου.
6His going forth is from the end of the heavens, and his circuit unto the ends of it; and there is nothing hid from the heat thereof.
7[] Ο νομος του Κυριου ειναι αμωμος, επιστρεφων ψυχην· η μαρτυρια του Κυριου πιστη, σοφιζουσα τον απλουν·
7The law of Jehovah is perfect, restoring the soul; the testimony of Jehovah is sure, making wise the simple;
8τα διαταγματα του Κυριου ευθεα, ευφραινοντα καρδιαν· η εντολη του Κυριου λαμπρα, φωτιζουσα οφθαλμους·
8The precepts of Jehovah are right, rejoicing the heart; the commandment of Jehovah is pure, enlightening the eyes;
9ο φοβος του Κυριου καθαρος, διαμενων εις τον αιωνα· αι κρισεις του Κυριου αληθιναι, δικαιαι εν ταυτω·
9The fear of Jehovah is clean, enduring for ever; the judgments of Jehovah are truth, they are righteous altogether:
10πλεον επιθυμηται παρα το χρυσιον, μαλιστα παρα πληθος καθαρου χρυσιου, και γλυκυτεραι υπερ το μελι και τους σταλαγμους της κηρηθρας.
10They are more precious than gold, yea, than much fine gold; and sweeter than honey and the dropping of the honeycomb.
11Ο δουλος σου μαλιστα νουθετειται δι' αυτων· εις την τηρησιν αυτων η ανταμοιβη ειναι μεγαλη.
11Moreover, by them is thy servant enlightened; in keeping them there is great reward.
12Τις συναισθανεται τα εαυτου αμαρτηματα; καθαρισον με απο των κρυφιων αμαρτηματων.
12Who understandeth [his] errors? Purify me from secret [faults].
13Και ετι προφυλαξον τον δουλον σου απο υπερηφανιων· ας μη με κυριευσωσι· τοτε θελω εισθαι τελειος, και θελω καθαρισθη απο μεγαλης παρανομιας.
13Keep back thy servant also from presumptuous [sins]; let them not have dominion over me: then shall I be perfect, and I shall be innocent from great transgression.
14Ας ηναι ευαρεστα τα λογια του στοματος μου και η μελετη της καρδιας μου ενωπιον σου, Κυριε, φρουριον μου και λυτρωτα μου.
14Let the words of my mouth and the meditation of my heart be acceptable in thy sight, O Jehovah, my rock, and my redeemer.