¹[] <<Ψαλμος δια τον Σολομωντα.>> Θεε, δος την κρισιν σου εις τον βασιλεα και την δικαιοσυνην σου εις τον υιον του βασιλεως·

¹{For Solomon.} O God, give the king thy judgments, and thy righteousness unto the king's son.

²[] Δια να κρινη τον λαον σου εν δικαιοσυνη και τους πτωχους σου εν κρισει.

²He will judge thy people with righteousness, and thine afflicted with judgment.

³Τα ορη θελουσι φερει ειρηνην εις τον λαον και οι λοφοι δικαιοσυνην.

³The mountains shall bring peace to the people, and the hills, by righteousness.

⁴Θελει κρινει τους πτωχους του λαου· θελει σωσει τους υιους των πενητων και συντριψει τον καταδυναστευοντα.

⁴He will do justice to the afflicted of the people; he will save the children of the needy, and will break in pieces the oppressor.

⁵Θελουσι σε φοβεισθαι ενοσω διαμενει ο ηλιος και η σεληνη, εις γενεας γενεων.

⁵They shall fear thee as long as sun and moon endure, from generation to generation.

⁶Θελει καταβη ως βροχη επι θερισμενον λειβαδιον· ως ρανιδες σταλαζουσαι επι την γην.

⁶He shall come down like rain on the mown grass, as showers that water the earth.

⁷Εν ταις ημεραις αυτου θελει ανθει ο δικαιος· και αφθονια ειρηνης θελει εισθαι εωσου μη υπαρξη η σεληνη.

⁷In his days shall the righteous flourish, and abundance of peace till the moon be no more.

⁸Και θελει κατακυριευει απο θαλασσης εως θαλασσης και απο του ποταμου εως των περατων της γης.

⁸And he shall have dominion from sea to sea, and from the river unto the ends of the earth.

⁹Εμπροσθεν αυτου θελουσι γονυκλιτησει οι κατοικουντες εν ερημοις, και οι εχθροι αυτου θελουσι γλειψει το χωμα.

⁹The dwellers in the desert shall bow before him, and his enemies shall lick the dust.

¹⁰Οι βασιλεις της Θαρσεις και των νησων θελουσι προσφερει προσφορας· οι βασιλεις της Αραβιας και της Σεβα θελουσι προσφερει δωρα.

¹⁰The kings of Tarshish and of the isles shall render presents; the kings of Sheba and Seba shall offer tribute:

¹¹Και θελουσι προσκυνησει αυτον παντες οι βασιλεις· παντα τα εθνη θελουσι δουλευσει αυτον.

¹¹Yea, all kings shall bow down before him; all nations shall serve him.

¹²Διοτι θελει ελευθερωσει τον πτωχον κραζοντα και τον πενητα και τον αβοηθητον.

¹²For he will deliver the needy who crieth, and the afflicted, who hath no helper;

¹³Θελει ελεησει τον πτωχον και τον πενητα· και τας ψυχας των πενητων θελει σωσει.

¹³He will have compassion on the poor and needy, and will save the souls of the needy:

¹⁴Εκ δολου και εξ αδικιας θελει λυτρονει τας ψυχας αυτων· και πολυτιμον θελει εισθαι το αιμα αυτων εις τους οφθαλμους αυτου.

¹⁴He will redeem their souls from oppression and violence, and precious shall their blood be in his sight.

¹⁵Και θελει ζη, και θελει δοθη εις αυτον απο του χρυσιου της Αραβιας, και θελει γινεσθαι παντοτε προσευχη υπερ αυτου· ολην την ημεραν θελουσιν ευλογει αυτον.

¹⁵And he shall live; and to him shall be given of the gold of Sheba; and prayer shall be made for him continually: all the day shall he be blessed.

¹⁶Δραξ σιτου εαν υπαρχη εν τη γη επι των κορυφων των ορεων, ο καρπος αυτου θελει σειεσθαι ως ο Λιβανος· και οι κατοικοι εν τη πολει θελουσιν εξανθησει ως ο χορτος της γης.

¹⁶There shall be abundance of corn in the earth, upon the top of the mountains; the fruit thereof shall shake like Lebanon; and they of the city shall bloom like the herb of the earth.

¹⁷Το ονομα αυτου θελει διαμενει εις τον αιωνα· το ονομα αυτου θελει διαρκει ενοσω διαμενει ο ηλιος· και οι ανθρωποι θελουσιν ευλογεισθαι εν αυτω· παντα τα εθνη θελουσι μακαριζει αυτον.

¹⁷His name shall endure for ever; his name shall be continued as long as the sun: and [men] shall bless themselves in him; all nations shall call him blessed.

¹⁸[] Ευλογητος Κυριος ο Θεος, ο Θεος του Ισραηλ, οστις μονος καμνει θαυμασια·

¹⁸Blessed be Jehovah Elohim, the God of Israel, who alone doeth wondrous things!

¹⁹και ευλογημενον το ενδοξον ονομα αυτου εις τον αιωνα· και ας πληρωθη απο της δοξης αυτου η πασα γη. Αμην, και αμην.

¹⁹And blessed be his glorious name for ever! and let the whole earth be filled with his glory! Amen, and Amen.

²⁰Ετελειωσαν αι προσευχαι του Δαβιδ υιου του Ιεσσαι.

²⁰The prayers of David the son of Jesse are ended.