1[] <<Μασχιλ του Εθαν του Εζραιτου.>> Τα ελεη του Κυριου εις τον αιωνα θελω ψαλλει· δια του στοματος μου θελω αναγγελλει την αληθειαν σου εις γενεαν και γενεαν.
1{An instruction. Of Ethan the Ezrahite.} I will sing of the loving-kindness of Jehovah for ever; with my mouth will I make known thy faithfulness from generation to generation.
2Διοτι ειπα, το ελεος σου θελει θεμελιωθη εις τον αιωνα· εν τοις ουρανοις θελεις στερεωσει την αληθειαν σου.
2For I said, Loving-kindness shall be built up for ever; in the very heavens wilt thou establish thy faithfulness.
3Εκαμα διαθηκην μετα του εκλεκτου μου· ωμοσα προς Δαβιδ τον δουλον μου·
3I have made a covenant with mine elect, I have sworn unto David my servant:
4Διαπαντος θελω στερεωσει το σπερμα σου, και θελω οικοδομησει τον θρονον σου εις γενεαν και γενεαν. Διαψαλμα.
4Thy seed will I establish for ever, and build up thy throne from generation to generation. Selah.
5[] Και οι ουρανοι θελουσιν υμνει τα θαυμασια σου, Κυριε· και η αληθεια σου θελει εξυμνεισθαι εν τη συναξει των αγιων.
5And the heavens shall celebrate thy wonders, O Jehovah, and thy faithfulness in the congregation of the saints.
6Διοτι τις εν τω ουρανω δυναται να εξισωθη με τον Κυριον; Τις μεταξυ των υιων των δυνατων δυναται να ομοιωθη με τον Κυριον;
6For who in the heaven can be compared to Jehovah? [who] among the sons of the mighty shall be likened to Jehovah?
7Ο Θεος ειναι φοβερος σφοδρα εν τη βουλη των αγιων και σεβαστος εν πασι τοις κυκλω αυτου.
7ùGod is greatly to be feared in the council of the saints, and terrible for all that are round about him.
8Κυριε Θεε των δυναμεων, τις ομοιος σου; δυνατος εισαι, Κυριε, και η αληθεια σου ειναι κυκλω σου.
8Jehovah, God of hosts, who is like unto thee, the strong Jah? And thy faithfulness is round about thee.
9Συ δεσποζεις την επαρσιν της θαλασσης· οταν σηκονωνται τα κυματα αυτης, συ ταπεινονεις αυτα.
9*Thou* rulest the pride of the sea: when its waves arise, *thou* stillest them.
10Συ συνετριψας την Ρααβ ως τραυματιαν· δια του βραχιονος της δυναμεως σου διεσκορπισας τους εχθρους σου.
10Thou hast crushed Rahab as one that is slain; thou hast scattered thine enemies with the arm of thy strength.
11Σου ειναι οι ουρανοι και σου η γη την οικουμενην και το πληρωμα αυτης, συ εθεμελιωσας αυτα.
11Thine are the heavens, the earth also is thine; the world and its fulness, *thou* hast founded them.
12Τον βορραν και τον νοτον, συ εκτισας αυτους· Θαβωρ και Αερμων εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι.
12The north and the south, *thou* hast created them: Tabor and Hermon triumph in thy name.
13Εχεις ισχυρον τον βραχιονα· κραταια ειναι η χειρ σου· υψηλη η δεξια σου.
13Thine is the arm of might: strong is thy hand, high is thy right hand.
14Η δικαιοσυνη και η κρισις ειναι η βασις του θρονου σου· το ελεος και η αληθεια θελουσι προπορευεσθαι εμπροσθεν του προσωπου σου.
14Righteousness and judgment are the foundation of thy throne; loving-kindness and truth go before thy face.
15[] Μακαριος ο λαος ο γινωσκων αλαλαγμον· θελουσι περιπατει, Κυριε, εν τω φωτι του προσωπου σου.
15Blessed is the people that know the shout of joy: they walk, O Jehovah, in the light of thy countenance.
16Εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι ολην την ημεραν· και εις την δικαιοσυνην σου θελουσιν υψωθη.
16In thy name are they joyful all the day, and in thy righteousness are they exalted.
17Διοτι συ εισαι το καυχημα της δυναμεως αυτων· και δια της ευμενειας σου θελει υψωθη το κερας ημων.
17For thou art the glory of their strength; and in thy favour our horn shall be exalted.
18Διοτι ο Κυριος ειναι η ασπις ημων· και ο Αγιος του Ισραηλ ο βασιλευς ημων.
18For Jehovah is our shield, and the Holy One of Israel, our king.
19[] Ελαλησας τοτε δι' οραματος προς τον οσιον σου και ειπας· εθεσα βοηθειαν επι τον δυνατον· υψωσα εκλεκτον εκ του λαου·
19Then thou spakest in vision of thy Holy One, and saidst, I have laid help upon a mighty one; I have exalted one chosen out of the people.
20Ευρηκα Δαβιδ τον δουλον μου· με το ελαιον το αγιον μου εχρισα αυτον·
20I have found David my servant; with my holy oil have I anointed him:
21η χειρ μου θελει στερεονει αυτον· και ο βραχιων μου θελει ενδυναμονει αυτον.
21With whom my hand shall be established; and mine arm shall strengthen him.
22δεν θελει υπερισχυσει εχθρος κατ' αυτου· ουδε υιος ανομιας θελει ταλαιπωρησει αυτον.
22No enemy shall exact upon him, nor the son of wickedness afflict him;
23Και θελω κατακοψει απ' εμπροσθεν αυτου τους εχθρους αυτου· και τους μισουντας αυτον θελω κατατροπωσει.
23But I will beat down his adversaries before his face, and will smite them that hate him.
24Η δε αληθεια μου και το ελεος μου θελουσιν εισθαι μετ' αυτου· και εν τω ονοματι μου θελει υψωθη το κερας αυτου.
24And my faithfulness and my loving-kindness shall be with him, and by my name shall his horn be exalted.
25Και θελω θεσει την χειρα αυτου επι την θαλασσαν, και επι τους ποταμους την δεξιαν αυτου.
25And I will set his hand in the sea, and his right hand in the rivers.
26Αυτος θελει κραξει προς εμε, Πατηρ μου εισαι, Θεος μου και πετρα της σωτηριας μου.
26*He* shall call unto me, Thou art my father, my ùGod, and the rock of my salvation;
27Εγω βεβαιως θελω καμει αυτον πρωτοτοκον μου, Υψιστον επι τους βασιλεις της γης.
27And as to me, I will make him firstborn, the highest of the kings of the earth.
28Διαπαντος θελω φυλαττει εις αυτον το ελεος μου, και η διαθηκη μου θελει εισθαι στερεα μετ' αυτου.
28My loving-kindness will I keep for him for evermore, and my covenant shall stand fast with him;
29Και θελω καμει να διαμενη το σπερμα αυτου εις τον αιωνα, και ο θρονος αυτου ως αι ημεραι του ουρανου.
29And I will establish his seed for ever, and his throne as the days of heaven.
30Εαν εγκαταλιπωσιν οι υιοι αυτου τον νομον μου και εις τας κρισεις μου δεν περιπατησωσιν·
30If his sons forsake my law, and walk not in mine ordinances;
31Εαν παραβωσι τα διαταγματα μου και δεν φυλαξωσι τας εντολας μου·
31If they profane my statutes, and keep not my commandments:
32Τοτε θελω επισκεφθη με ραβδον τας παραβασεις αυτων και με πληγας τας παρανομιας αυτων.
32Then will I visit their transgression with the rod, and their iniquity with stripes.
33Το ελεος μου ομως δεν θελω αφαιρεσει απ' αυτου, ουδε θελω ψευσθη κατα της αληθειας μου.
33Nevertheless my loving-kindness will I not utterly take from him, nor belie my faithfulness;
34Δεν θελω παραβη την διαθηκην μου, ουδε θελω αθετησει ο, τι εξηλθεν εκ των χειλεων μου.
34My covenant will I not profane, nor alter the thing that is gone out of my lips.
35Απαξ ωμοσα εις την αγιοτητα μου, οτι δεν θελω ψευσθη προς τον Δαβιδ.
35Once have I sworn by my holiness; I will not lie unto David:
36Το σπερμα αυτου θελει διαμενει εις τον αιωνα και ο θρονος αυτου ως ο ηλιος, ενωπιον μου·
36His seed shall endure for ever, and his throne as the sun before me;
37Ως η σεληνη θελει στερεωθη εις τον αιωνα και μαρτυς πιστος εν τω ουρανω. Διαψαλμα.
37It shall be established for ever as the moon, and the witness in the sky is firm. Selah.
38[] Αλλα συ απεβαλες και εβδελυχθης, ωργισθης κατα του χριστου σου·
38But thou hast rejected and cast off; thou hast been very wroth with thine anointed:
39ηκυρωσας την διαθηκην του δουλου σου· εβεβηλωσας το διαδημα αυτου εως της γης.
39Thou hast made void the covenant of thy servant; thou hast profaned his crown to the ground:
40Κατεβαλες παντας τους φραγμους αυτου· ηφανισας τα οχυρωματα αυτου·
40Thou hast broken down all his hedges; thou hast brought his strongholds to ruin.
41διαρπαζουσιν αυτον παντες οι διαβαινοντες την οδον· κατεσταθη ονειδος εις τους γειτονας αυτου.
41All that pass by the way plunder him; he is become a reproach to his neighbours.
42Υψωσας την δεξιαν των εναντιων αυτου· ευφρανας παντας τους εχθρους αυτου·
42Thou hast exalted the right hand of his oppressors; thou hast made all his enemies to rejoice:
43ημβλυνας μαλιστα το κοπτερον της ρομφαιας αυτου και δεν εστερεωσας αυτον εν τη μαχη·
43Yea, thou hast turned back the edge of his sword, and hast not made him stand in the battle.
44Επαυσας την δοξαν αυτου και τον θρονον αυτου ερριψας κατα γης.
44Thou hast made his brightness to cease, and cast his throne down to the ground;
45Ωλιγοστευσας τας ημερας της νεοτητος αυτου· ενεδυσας αυτον με αισχυνην. Διαψαλμα.
45The days of his youth hast thou shortened; thou hast covered him with shame. Selah.
46Εως ποτε, Κυριε; θελεις κρυπτεσθαι διαπαντος; θελει καιεσθαι ως πυρ η οργη σου;
46How long, Jehovah, wilt thou hide thyself for ever? shall thy fury burn like fire?
47Μνησθητι ποσον βραχυς ειναι ο καιρος μου, εν τινι ματαιοτητι εποιησας παντας τους υιους των ανθρωπων.
47Remember, as regards me, what life is. Wherefore hast thou created all the children of men to be vanity?
48Τις ανθρωπος θελει ζησει και δεν θελει ιδει θανατον; τις θελει λυτρωσει την ψυχην αυτου εκ της χειρος του αδου; Διαψαλμα.
48What man liveth, and shall not see death? Shall he deliver his soul from the power of Sheol? Selah.
49Που ειναι τα ελεη σου τα αρχαια, Κυριε, τα οποια ωμοσας προς τον Δαβιδ εν τη αληθεια σου;
49Where, Lord, are thy former loving-kindnesses, [which] thou swarest unto David in thy faithfulness?
50Μνησθητι, Κυριε, του ονειδισμου των δουλων σου, τον οποιον φερω εν τω κολπω μου υπο τοσουτων πολυαριθμων λαων·
50Remember, Lord, the reproach of thy servants -- that I bear in my bosom [that of] all the mighty peoples --
51με τον οποιον ωνειδισαν οι εχθροι σου, Κυριε· με τον οποιον ωνειδισαν τα ιχνη του χριστου σου.
51Wherewith thine enemies, O Jehovah, have reproached, wherewith they have reproached the footsteps of thine anointed.
52Ευλογητος Κυριος εις τον αιωνα. Αμην, και αμην.
52Blessed be Jehovah for evermore! Amen, and Amen.