1[] Αι σοφαι γυναικες οικοδομουσι τον οικον αυτων· η δε αφρων κατασκαπτει αυτον δια των χειρων αυτης.
1知恵はその家を建て、愚かさは自分の手でそれをこわす。
2[] Ο περιπατων εν τη ευθυτητι αυτου φοβειται τον Κυριον· ο δε σκολιος τας οδους αυτου καταφρονει αυτον.
2まっすぐに歩む者は主を恐れる、曲って歩む者は主を侮る。
3[] Εν στοματι αφρονος ειναι η ραβδος της υπερηφανιας· τα δε χειλη των σοφων θελουσι φυλαττει αυτους.
3愚かな者の言葉は自分の背にむちを当てる、知恵ある者のくちびるはその身を守る。
4[] Οπου δεν ειναι βοες, η αποθηκη ειναι κενη· η δε αφθονια των γεννηματων ειναι εκ της δυναμεως του βοος.
4牛がなければ穀物はない、牛の力によって農作物は多くなる。
5[] Ο αληθης μαρτυς δεν θελει ψευδεσθαι· ο δε ψευδης μαρτυς εκχεει ψευδη.
5真実な証人はうそをいわない、偽りの証人はうそをつく。
6[] Ο χλευαστης ζητει σοφιαν και δεν ευρισκει· εις δε τον συνετον ειναι ευκολος η μαθησις.
6あざける者は知恵を求めても得られない、さとき者は知識を得ることがたやすい。
7[] Υπαγε κατεναντι του αφρονος ανθρωπου και δεν θελεις ευρει χειλη συνεσεως.
7愚かな者の前を離れ去れ、そこには知識の言葉がないからである。
8[] Η σοφια του φρονιμου ειναι να γνωριζη την οδον αυτου· η δε μωρια των αφρονων αποπλανησις.
8さとき者の知恵は自分の道をわきまえることにあり、愚かな者の愚かは、欺くことにある。
9[] Οι αφρονες γελωσιν εις την ανομιαν· εν μεσω δε των ευθεων ειναι χαρις.
9神は悪しき者をあざけられる、正しい者は、その恵みを受ける。
10[] Η καρδια του ανθρωπου γνωριζει την πικριαν της ψυχης αυτου· και ξενος δεν συμμετεχει της χαρας αυτης.
10心の苦しみは心みずからが知る、その喜びには他人はあずからない。
11[] Η οικια των ασεβων θελει αφανισθη· η δε σκηνη των ευθεων θελει ανθει.
11悪しき者の家は滅ぼされ、正しい者の幕屋は栄える。
12[] Υπαρχει οδος, ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης φερουσιν εις θανατον.
12人が見て自ら正しいとする道でも、その終りはついに死に至る道となるものがある。
13[] Ετι και εις τον γελωτα πονει η καρδια· και το τελος της χαρας ειναι λυπη.
13笑う時にも心に悲しみがあり、喜びのはてに憂いがある。
14[] Ο διεφθαρμενος την καρδιαν θελει εμπλησθη απο των οδων αυτου· ο δε αγαθος ανθρωπος αφ' εαυτου.
14心のもとれる者はそのしわざの実を刈り取り、善良な人もまたその行いの実を刈り取る。
15[] Ο απλους πιστευει εις παντα λογον· ο δε φρονιμος προσεχει εις τα βηματα αυτου.
15思慮のない者はすべてのことを信じる、さとき者は自分の歩みを慎む。
16[] Ο σοφος φοβειται και φευγει απο του κακου· αλλ' ο αφρων προχωρει και θρασυνεται.
16知恵ある者は用心ぶかく、悪を離れる、愚かな者は高ぶって用心しない。
17[] Ο οξυθυμος πραττει αστοχαστως· και ο κακοβουλος ανθρωπος ειναι μισητος.
17怒りやすい者は愚かなことを行い、賢い者は忍耐強い。
18[] Οι αφρονες κληρονομουσι μωριαν· οι δε φρονιμοι στεφανουνται συνεσιν.
18思慮のない者は愚かなことを自分のものとする、さとき者は知識をもって冠とする。
19[] Οι κακοι υποκλινουσιν εμπροσθεν των αγαθων, και οι ασεβεις εις τας πυλας των δικαιων.
19悪人は善人の前にひれ伏し、悪しき者は正しい者の門にひれ伏す。
20[] Ο πτωχος μισειται και υπο του πλησιον αυτου· του δε πλουσιου οι φιλοι πολλοι.
20貧しい者はその隣にさえも憎まれる、しかし富める者は多くの友をもつ。
21[] Ο καταφρονων τον πλησιον αυτου αμαρτανει· ο δε ελεων τους πτωχους ειναι μακαριος.
21隣り人を卑しめる者は罪びとである、貧しい人をあわれむ者はさいわいである。
22[] Δεν πλανωνται οι βουλευομενοι κακον; ελεος ομως και αληθεια θελει εισθαι εις τους βουλευομενους αγαθον.
22悪を計る者はおのれを誤るではないか、善を計る者にはいつくしみと、まこととがある。
23[] Εν παντι κοπω υπαρχει κερδος· η δε φλυαρια των χειλεων φερει μονον εις ενδειαν.
23すべての勤労には利益がある、しかし口先だけの言葉は貧乏をきたらせるだけだ。
24[] Τα πλουτη των σοφων ειναι στεφανος εις αυτους· των δε αφρονων η υπεροχη μωρια.
24知恵ある者の冠はその知恵である、愚かな者の花の冠はただ愚かさである。
25[] Ο αληθης μαρτυς ελευθερονει ψυχας· ο δε δολιος εκχεει ψευδη.
25まことの証人は人の命を救う、偽りを吐く者は裏切者である。
26[] Εν τω φοβω του Κυριου ειναι ελπις ισχυρα· και εις τα τεκνα αυτου θελει υπαρχει καταφυγιον.
26主を恐れることによって人は安心を得、その子らはのがれ場を得る。
27Ο φοβος του Κυριου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.
27主を恐れることは命の泉である、人を死のわなからのがれさせる。
28[] Εν τω πληθει του λαου ειναι η δοξα του βασιλεως· εν δε τη ελλειψει του λαου ο αφανισμος του ηγεμονευοντος.
28王の栄えは民の多いことにあり、君の滅びは民を失うことにある。
29[] Ο μακροθυμος εχει μεγαλην φρονησιν· ο δε οξυθυμος ανεγειρει την αφροσυνην αυτου.
29怒りをおそくする者は大いなる悟りがあり、気の短い者は愚かさをあらわす。
30[] Η υγιαινουσα καρδια ειναι ζωη της σαρκος· ο δε φθονος σαπρια των οστεων.
30穏やかな心は身の命である、しかし興奮は骨を腐らせる。
31[] Ο καταθλιβων τον πενητα ονειδιζει τον Ποιητην αυτου· ο δε τιμων αυτον ελεει τον πτωχον.
31貧しい者をしえたげる者はその造り主を侮る、乏しい者をあわれむ者は、主をうやまう。
32[] Ο ασεβης εκτινασσεται εν τη ασεβεια αυτου· ο δε δικαιος και εν τω θανατω αυτου εχει ελπιδα.
32悪しき者はその悪しき行いによって滅ぼされ、正しい者はその正しきによって、のがれ場を得る。
33[] Εν τη καρδια του συνετου επαναπαυεται σοφια· εν μεσω δε των αφρονων φανερουται.
33知恵はさとき者の心にとどまり、愚かな者の心に知られない。
34[] Η δικαιοσυνη υψονει εθνος· η δε αμαρτια ειναι ονειδος λαων.
34正義は国を高くし、罪は民をはずかしめる。賢いしもべは王の恵みをうけ、恥をきたらす者はその怒りにあう。
35[] Ευνοια του βασιλεως ειναι προς φρονιμον δουλον· θυμος δε αυτου προς τον προξενουντα αισχυνην.
35賢いしもべは王の恵みをうけ、恥をきたらす者はその怒りにあう。