1[] Αινειτε τον Κυριον. Μακαριος ο ανθρωπος ο φοβουμενος τον Κυριον· εις τας εντολας αυτου ηδυνεται σφοδρα.
1Lăudaţi pe Domnul! Ferice de omul care se teme de Domnul, şi care are o mare plăcere pentru poruncile Lui!
2Το σπερμα αυτου θελει εισθαι δυνατον εν τη γη· η γενεα των ευθεων θελει ευλογηθη·
2Sămînţa lui va fi puternică pe pămînt; neamul oamenilor fără prihană va fi binecuvîntat.
3Αγαθα και πλουτη θελουσιν εισθαι εν τω οικω αυτου, και η δικαιοσυνη αυτου μενει εις τον αιωνα.
3El are în casă bogăţie şi belşug, şi neprihănirea lui dăinuieşte în veci.
4Φως ανατελλει εν τω σκοτει δια τους ευθεις· ειναι ελεημων και οικτιρμων και δικαιος.
4Celui fără prihană îi răsare o lumină în întunerec, El este milostiv, îndurător şi drept.
5Ο καλος ανθρωπος ελεει και δανειζει· οικονομει τα πραγματα αυτου εν κρισει.
5Ce bine -i merge omului care face milă şi împrumută pe altul, şi care îşi rînduieşte faptele după dreptate!
6[] Βεβαιως δεν θελει ποτε κλονισθη· εις μνημοσυνον αιωνιον θελει εισθαι ο δικαιος.
6Căci el nu se clatină niciodată; pomenirea celui neprihănit ţine în veci.
7Απο κακης φημης δεν θελει φοβηθη· η καρδια αυτου ειναι στερεα, ελπιζουσα επι τον Κυριον.
7El nu se teme de veşti rele, ci inima lui este tare, încrezătoare în Domnul.
8Εστηριγμενη ειναι η καρδια αυτου· δεν θελει φοβηθη, εωσου ιδη την εκδικησιν επι τους εχθρους αυτου.
8Inima îi este mîngîiată, n'are nicio teamă, pînă ce îşi vede împlinită dorinţa faţă de protivnicii lui.
9Εσκορπισεν, εδωκεν εις τους πενητας· η δικαιοσυνη αυτου μενει εις τον αιωνα· το κερας αυτου θελει υψωθη εν δοξη.
9El este darnic, dă celor lipsiţi; milostenia lui ţine în veci; capul i se înalţă cu slavă.
10Ο ασεβης θελει ιδει και θελει οργισθη· θελει τριξει τους οδοντας αυτου και θελει αναλυθη· η επιθυμια των ασεβων θελει απολεσθη.
10Cel rău vede lucrul acesta, şi se mînie, scrîşneşte din dinţi şi se topeşte. Poftele celor răi rămîn neîmplinite.