1[] Αινειτε τον Κυριον. Αινειτε, δουλοι του Κυριου, αινειτε το ονομα του Κυριου.
1Lăudaţi pe Domnul! Robii Domnului lăudaţi, lăudaţi Numele Domnului!
2Ειη το ονομα Κυριου ευλογημενον απο του νυν και εως του αιωνος.
2Fie Numele Domnului binecuvîntat, deacum şi pînă în veac!
3Απο ανατολων ηλιου εως δυσμων αυτου, ας αινηται το ονομα του Κυριου.
3Dela răsăritul soarelui pînă la apusul lui, fie Numele Domnului lăudat.
4Ο Κυριος ειναι υψηλος επι παντα τα εθνη· επι τους ουρανους ειναι η δοξα αυτου.
4Domnul este înălţat mai pe sus de toate neamurile, slava Lui este mai pesus de ceruri.
5Τις ως Κυριος ο Θεος ημων; ο κατοικων εν υψηλοις·
5Cine este ca Domnul, Dumnezeul nostru, care locuieşte atît de sus?
6Ο συγκαταβαινων δια να επιβλεπη τα εν τω ουρανω και τα εν τη γη·
6El îşi pleacă privirile să vadă ce se face în ceruri şi pe pămînt.
7ο εγειρων απο του χωματος τον πτωχον και απο της κοπριας ανυψων τον πενητα,
7El ridică pe sărac din ţărînă, înalţă pe cel lipsit din gunoi.
8δια να καθιση αυτον μετα των αρχοντων, μετα των αρχοντων του λαου αυτου·
8ca să -i facă să şadă împreună cu cei mari: cu mai marii poporului Său.
9ο κατοικιζων την στειραν εν οικω, μητερα ευφραινομενην εις τεκνα. Αλληλουια.
9El dă o casă celei ce era stearpă, face din ea o mamă veselă în mijlocul copiilor ei. Lăudaţi pe Domnul!