1[] Αγαλλεσθε, δικαιοι, εν Κυριω· εις τους ευθεις αρμοζει η αινεσις.
1Neprihăniţilor, bucuraţi-vă în Domnul! Oamenilor fără prihană le şade bine cîntarea de laudă.
2Υμνειτε τον Κυριον εν κιθαρα· εν ψαλτηριω δεκαχορδω ψαλμωδησατε εις αυτον.
2Lăudaţi pe Domnul cu arfa, lăudaţi -L cu alăuta cu zece coarde.
3Ψαλλετε εις αυτον ασμα νεον· καλως σημαινετε τα οργανα σας εν αλαλαγμω.
3Cîntaţi -I o cîntare nouă! Faceţi să răsune coardele şi glasurile voastre!
4Διοτι ευθυς ειναι ο λογος του Κυριου, και παντα τα εργα αυτου μετα αληθειας.
4Căci Cuvîntul Domnului este adevărat, şi toate lucrările Lui se împlinesc cu credincioşie.
5Αγαπα δικαιοσυνην και κρισιν· απο του ελεους του Κυριου ειναι πληρης η γη.
5El iubeşte dreptatea şi neprihănirea; bunătatea Domnului umple pămîntul.
6Με τον λογον του Κυριου εγειναν οι ουρανοι, και δια της πνοης του στοματος αυτου πασα η στρατια αυτων.
6Cerurile au fost făcute prin Cuvîntul Domnului, şi toată oştirea lor prin suflarea gurii lui.
7Συνηγαγεν ως σωρον τα υδατα της θαλασσης· εβαλεν εις αποθηκας τας αβυσσους.
7El îngrămădeşte apele mării într'un morman, şi pune adîncurile în cămări.
8Ας φοβηθη τον Κυριον πασα η γη· ας τρομαξωσιν απ' αυτου παντες οι κατοικοι της οικουμενης.
8Tot pămîntul să se teamă de Domnul! Toţi locuitorii lumii să tremure înaintea Lui!
9Διοτι αυτος ειπε, και εγεινεν· αυτος προσεταξε, και εστερεωθη.
9Căci el zice, şi se face; porunceşte şi ce porunceşte ia fiinţă.
10Ο Κυριος ματαιονει την βουλην των εθνων, ανατρεπει τους διαλογισμους των λαων.
10Domnul răstoarnă sfaturile Neamurilor, zădărniceşte planurile popoarelor.
11Η βουλη του Κυριου μενει εις τον αιωνα· οι λογισμοι της καρδιας αυτου εις γενεαν και γενεαν.
11Dar sfaturile Domnului dăinuiesc pe vecie, şi planurile inimii Lui, din neam în neam.
12[] Μακαριον το εθνος, του οποιου ο Θεος ειναι ο Κυριος. Ο λαος, τον οποιον εξελεξε δια κληρονομιαν αυτου.
12Ferice de poporul, al cărui Dumnezeu este Domnul! Ferice de poporul, pe care Şi -l alege El de moştenire!
13Ο Κυριος διεκυψεν εξ ουρανου· ειδε παντας τους υιους των ανθρωπων.
13Domnul priveşte din înălţimea cerurilor, şi vede pe toţi fiii oamenilor.
14Εκ του τοπου της κατοικησεως αυτου θεωρει παντας τους κατοικους της γης.
14Din locaşul locuinţei Lui, El priveşte pe toţi locuitorii pămîntului.
15Εξ ισου επλασε τας καρδιας αυτων· γνωριζει παντα τα εργα αυτων.
15El le întocmeşte inima la toţi, şi ia aminte la toate faptele lor.
16Δεν σωζεται βασιλευς δια πληθους στρατευματος· ο δυνατος δεν ελευθερουται δια της μεγαλης αυτου ανδρειας.
16Nu mărimea oştirii scapă pe împărat, nu mărimea puterii izbăveşte pe viteaz;
17Ματαιος ο ιππος προς σωτηριαν· και δια της πολλης αυτου δυναμεως δεν θελει σωσει.
17calul nu poate da chezăşia biruinţei, şi toată vlaga lui nu dă izbăvirea.
18Ιδου, ο οφθαλμος του Κυριου ειναι επι τους φοβουμενους αυτον· επι τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου·
18Iată, ochiul Domnului priveşte peste ceice se tem de El, peste ceice nădăjduiesc în bunătatea Lui,
19δια να ελευθερωση εκ θανατου την ψυχην αυτων, και εν καιρω πεινης να διαφυλαξη αυτους εις ζωην.
19ca să le scape sufletul dela moarte, şi să -i ţină cu viaţă în mijlocul foametei.
20Η ψυχη ημων προσμενει τον Κυριον· αυτος ειναι βοηθος ημων και ασπις ημων.
20Sufletul nostru nădăjduieşte în Domnul; El este Ajutorul şi Scutul nostru.
21Διοτι εις αυτον θελει ευφρανθη η καρδια ημων, επειδη επι το ονομα αυτου το αγιον ηλπισαμεν.
21Da, inima noastră îşi găseşte bucuria în El, căci avem încredere în Numele Lui cel Sfînt.
22Γενοιτο, Κυριε, το ελεος σου εφ' ημας, καθως ηλπισαμεν επι σε.
22Doamne, fie îndurarea Ta peste noi, după cum o nădăjduim noi dela Tine!