1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Νεγιλωθ. Ψαλμος του Δαβιδ.>> Ακροασθητι, Κυριε, τους λογους μου· νοησον τον στεναγμον μου.
1(Către mai marele cîntăreţilor. De cîntat cu flautele. Un psalm al lui David.) Pleacă-Ţi urechea la cuvintele mele, Doamne! Ascultă suspinurile mele!
2Προσεξον εις την φωνην της κραυγης μου, Βασιλευ μου και Θεε μου· Διοτι εις σε θελω προσευχηθη.
2Ia aminte la strigătele mele, Împăratul meu şi Dumnezeul meu, căci către Tine mă rog!
3Κυριε, το πρωι θελεις ακουσει την φωνην μου· το πρωι θελω παρασταθη εις σε και θελω προσδοκα.
3Doamne, auzi-mi glasul, dimineaţa! Dimineaţa eu îmi îndrept rugăciunea spre Tine, şi aştept.
4Διοτι δεν εισαι συ Θεος θελων την ασεβειαν· ο πονηρευομενος δεν θελει κατοικει πλησιον σου.
4Căci Tu nu eşti un Dumnezeu căruia să -I placă răul; cel rău nu poate locui lîngă Tine.
5Ουδε θελουσι σταθη οι αφρονες εμπροσθεν των οφθαλμων σου· μισεις παντας τους εργατας της ανομιας.
5Nebunii nu pot să stea în preajma ochilor Tăi; Tu urăşti pe cei ce fac fărădelegea,
6Θελεις εξολοθρευσει τους λαλουντας το ψευδος· ο Κυριος βδελυττεται τον ανθρωπον τον αιμοβορον και τον δολιον.
6şi pierzi pe cei mincinoşi; Domnul urăşte pe oamenii cari varsă sînge şi înşală.
7[] Αλλ' εγω δια του πληθους του ελεους σου θελω εισελθει εις τον οικον σου· θελω προσκυνησει προς τον ναον της αγιοτητος σου μετα φοβου σου.
7Dar eu, prin îndurarea Ta cea mare, pot să intru în casa Ta, şi să mă închin cu frică în Templul Tău cel sfînt.
8Κυριε, οδηγησον με εν τη δικαιοσυνη σου, ενεκα των εχθρων μου· κατευθυνον την οδον σου εμπροσθεν μου.
8Doamne, călăuzeşte-mă pe calea plăcută Ţie, din pricina vrăjmaşilor mei! Netezeşte calea Ta supt paşii mei.
9Διοτι δεν ειναι εν τω στοματι αυτων αληθεια· η καρδια αυτων ειναι πονηρια· ταφος ανεωγμενος ο λαρυγξ αυτων· δια της γλωσσης αυτων κολακευουσι.
9Căci nu este nimic adevărat în gura lor; inima le este plină de răutate, gîtlejul le este un mormînt deschis, şi pe limbă au vorbe linguşitoare.
10Καταδικασον αυτους, Θεε· ας αποτυχωσι των διαβουλιων αυτων· εξωσον αυτους δια το πληθος των παραβασεων αυτων, διοτι απεστατησαν εναντιον σου.
10Loveşte -i ca pe nişte vinovaţi, Dumnezeule! Fă -i să cadă prin înseşi sfaturile lor. Prăbuşeşte -i în mijlocul păcatelor lor fără număr! Căci se răzvrătesc împotriva Ta.
11Ας ευφραινωνται δε παντες οι ελπιζοντες επι σε· ας χαιρωσι διαπαντος, διοτι συ περισκεπαζεις αυτους· ας καυχωνται ομοιως επι σε οι αγαπωντες το ονομα σου.
11Atunci toţi cei ce se încred în Tine, se vor bucura, se vor veseli totdeauna, căci Tu îi vei ocroti. Tu vei fi bucuria celorce iubesc Numele Tău.
12Διοτι συ, Κυριε, θελεις ευλογησει τον δικαιον· θελεις περισκεπασει αυτον με ευμενειαν, ως με ασπιδα.
12Căci Tu binecuvintezi pe cel neprihănit, Doamne, şi -l înconjuri cu bunăvoinţa Ta, cum l-ai înconjura cu un scut.