1[] <<Εις τον πρωτον μουσικον, επι Γιττιθ. Ψαλμος του Ασαφ.>> Ψαλατε εν ευφροσυνη εις τον Θεον, την δυναμιν ημων· αλαλαξατε εις τον Θεον του Ιακωβ.
1(Către mai marele cîntăreţilor. De cîntat pe Ghitit. Un psalm al lui Asaf.) Cîntaţi cu veselie lui Dumnezeu, care este tăria noastră! Înălţaţi strigăte de bucurie Dumnezeului lui Iacov!
2Υψωσατε ψαλμωδιαν και κρουετε τυμπανον, κιθαραν τερπνην μετα ψαλτηριου.
2Cîntaţi o cîntare, sunaţi din tobă, din arfa cea plăcută şi din alăută!
3Σαλπισατε σαλπιγγα εν νεομηνια, εν καιρω ωρισμενω, εν τη ημερα της εορτης ημων.
3Sunaţi din trîmbiţă la luna nouă, la luna plină, în ziua sărbătorii noastre!
4Διοτι προσταγμα ειναι τουτο εις τον Ισραηλ, νομος του Θεου του Ιακωβ.
4Căci aceasta este o lege pentru Israel, o poruncă a Dumnezeului lui Iacov.
5Εις μαρτυριον διεταξε τουτο εις τον Ιωσηφ, οτε εξηλθε κατα της γης Αιγυπτου· οπου ηκουσα γλωσσαν, την οποιαν δεν εγνωριζον·
5El a rînduit sărbătoarea aceasta pentru Iosif, cînd a mers împotriva ţării Egiptului... Atunci am auzit un glas, pe care nu l-am cunoscut: -
6απεμακρυνα απο του φορτιου τον ωμον αυτου· αι χειρες αυτου επαυσαν απο κοφινου·
6,,I-am descărcat povara de pe umăr, şi mînile lui nu mai ţin coşul.
7εν καιρω θλιψεως επεκαλεσθης, και σε ελυτρωσα· σοι απεκριθην· απο του αποκρυφου τοπου της βροντης· σε εδοκιμασα εν τοις υδασι της αντιλογιας. Διαψαλμα.
7Ai strigat în necaz, şi te-am izbăvit; ţi-am răspuns în locul tainic al tunetului, şi te-am încercat la apele Meriba. -
8[] Ακουσον, λαε μου, και θελω διαμαρτυρηθη κατα σου· Ισραηλ, εαν μου ακουσης,
8Ascultă, poporul Meu, şi te voi sfătui, Israele, de M'ai asculta!
9Ας μη ηναι εις σε θεος ξενος, και μη προσκυνησης θεον αλλοτριον.
9Niciun dumnezeu străin să nu fie în mijlocul tău, şi să nu te închini înaintea dumnezeilor străini!
10Εγω ειμαι Κυριος ο Θεος σου, οστις σε ανηγαγεν εκ γης Αιγυπτου· πλατυνον το στομα σου, και θελω γεμισει αυτο.
10Eu sînt Domnul, Dumnezeul tău, care te-am scos din ţara Egiptului; deschide-ţi gura larg, şi ţi -o voi umplea!``
11Αλλ' ο λαος μου δεν ηκουσε της φωνης μου, και ο Ισραηλ δεν επροσεξεν εις εμε.
11Dar poporul Meu n'a ascultat glasul Meu, Israel nu M'a ascultat.
12Δια τουτο παρεδωκα αυτους εις τας επιθυμιας της καρδιας αυτων· και περιεπατησαν εν ταις βουλαις αυτων.
12Atunci i-am lăsat în voia pornirilor inimii lor, şi au urmat sfaturile lor.
13Ειθε να μου ηκουεν ο λαος μου, και ο Ισραηλ να περιεπατει εις τας οδους μου·
13O! de M'ar asculta poporul Meu, de ar umbla Israel în căile Mele!
14παραυτα ηθελον καταβαλει τους εχθρους αυτων, και κατα των θλιβοντων αυτους ηθελον στρεψει την χειρα μου.
14Într'o clipă aş înfrunta pe vrăjmaşii lor, Mi-aş întoarce mîna împotriva protivnicilor lor;
15Οι μισουντες τον Κυριον ηθελον αποτυχει εναντιον αυτου, ο δε καιρος εκεινων ηθελε διαμενει παντοτε·
15ceice urăsc pe Domnul l-ar linguşi, şi fericirea lui Israel ar dăinui în veci.
16και ηθελε θρεψει αυτους με το παχος του σιτου, και με μελι εκ πετρας ηθελον σε χορτασει.
16L-aş hrăni cu cel mai bun grîu, şi l-aş sătura cu miere din stîncă.